Vegas'ın Gölgesi {Taekook}

XXIII |Son

Yoğun bakımdan çıkmış, normal odaya alınmıştım. Vücudumu hareket ettirmem biraz zor olsa da canımın acısına rağmen yattığım yerden birkaç hareket yapmaya çalışıyordum.

Tabii üç hafta boyunca öküz gibi yatarsam olacağı buydu.

"Jungkook." İçeri kafasını uzatmış bana gülümseyen Taehyung'u gördüm. Yavaşça içeri girdi ve yanıma oturdu. "Nasıl hissediyorsun?"

"Dinlenmiş,"dediğimde dudağımdan öptü. "Üç hafta boyunca soluksuz uyumak iyi hissettirdi."

"Uyurken bile ölüme kafa tuttun Jungkook, uyurken bile savaştın. Yorulmuyor musun?" Kafamı salladım.

"Artık yorulmuyorum."dedim. "Çünkü yanımda sen varsın."

Gülümsedi ve sandalyeden kalkıp yanıma uzandı, başımı eliyle itip göğsüne yasladığında gözlerimi kapattım.

"Artık biliyorum,"dediğinde birşey demeden onu dinledim. "Beni ölesiye sevdiğini biliyorum."

"Seni ölesiye seviyorum Taehyung."

♧

Choi Yeonjun"

Kocaman malikanenin önünde durduğumda derin bir nefes aldım ve arabadan indim, hızlı adımlarla malikaneye girdiğimde beni karşılayan hizmetliyle konuştum.

"Choi Seunghan ile görüşebilir miyim?"

"Bir dakika lütfen." Kadın kapıyı kapatıp içeri girdi ve bir süre sonra tekrar çıktı. "Buyrun."

Eve girdiğimde bana eski bir malikane havası verdi, eski ama bir o kadar da bakımlı. Salona doğru ilerlediğimde ayakta duran birini gördüm.

Sadece birkaç kez gördüğüm babama ne de çok benziyordu.

"Baba?"

"Yeonjun," Yaşlı adam kollarını boynuma sarmış ve saçlarımı öpmüştü, ben onun köşe bucak aradığı oğluydum. "Seni daha önceden bulamadığım için özür dilerim."

Beni çok çabuk kabullenmişti, çocukken ki halimi ezbere biliyor olmalıydı. "Geldim işte, daha önemlisi var mı?"

"Yok."

♧

Üç Gün Sonra

"Dikkatli in merdivenden."

Kim Taehyung kolumu sıkıca tutmuş benimle birlikte hastanenin merdivenlerini iniyordu. "Tanrı aşkına Taehyung, ben kendim yürürüm."

"Olmaz, sen benim porselen bebeğimsin şuan. Çok dikkatli davranmam gerek." Hastaneden çıkmış Taehyung'un bana sürpriz yapacağı yere gidiyorduk.

Taehyung manyak gibi gözlerimi bağlamıştı ama ben heyecanını bozmamak için susmuştum. Kendi arabadan indikten sonra benim kapımı açtı ve elini başıma koyarak arabadan indirdi.

Sıkıca belimden tutup beni durdurdu Taehyung. "Aç artık gözlerimi ya, iyice merak ettim." Taehyung'un ufak kıkırtısını duyduktan sonra gözlerimi açtı.

Karşımda gri bir ev duruyordu.

Kafamı hızla Taehyung'a çevirdim, aynı benim hayal ettiğim gibi olmuştu burası. "Bundan sonra beraber yaşayabiliriz."

"Taehyung,"diye fısıldadım. "Bu çok güzel bir hediye. Teşekkür ederim."

"Bir an önce yerleşelim."dediğinde kafamı salladım.

Mutlu sona çok yakındık.

♧

Yaram neredeyse iyileşmiş, Taehyungla eve yerleşmiştik bile. Son birkaç gündür eve alışmaya çalışıyordum.