Sıcak Mektup

ZORUNDALIK

Polis ifademi almaya başladı. Herşeyi anlattım birer birer.
Polis o sırada yazıyordu ifademi. Ve beni dikkatlice dinliyordu.

İfademi verdikten sonra "İşte böyle Polis Bey."dedim derin bir nefes vererek.

"Anladım." dedi Polis ciddi bir sesle.

"Peki Oğuz kurtulacak mı?" dedim umutlu umutlu yüzüne bakarken.

"Şuan net birşey diyemem görüceğiz."
Hemen devam etti "Gidebilirsiniz."dedi Polis.

Ayağa kalktım ve polis karakolunun kapısından çıktım.
Derin bir nefes verdim hızlı adımlarla yürürken.

Oğuz kurtulmalıydı buradan!

Birşeyler yapmalıydım.

Birşeyler düşünürken yoldan çeken taksiyi durdum ve bindim taksinin kapısını açarak.

O sırada telefonum çalmaya başladı.
Biranda aklımdan düşünceler uçtu gitti. Hemen çantamdan telefonumu çıkarttım ve ekrana baktım.

Görkem arıyordu.
Açmalı mıydım?
Herşey onun yüzünden olmuştu. Ama ne diceğini merak ettim.
Kim bilir ne diyecekti.

Telefonu bir süre sonra açtım.

"Alo?" dedim ciddi bir ses tonuyla.

"Merhaba Rüya." dedi Görkem.

"Noldu niye aradın gene ne var?" dedim ciddiliğimi bozmadan.

"Sadece senden özür dilemek istiyorum Rüya." dedi Görkem.

"Özürün kalsın Oğuz senin yüzünden şuan karakolda! " dedim sinirli bir şekilde.

"Biliyorum ama çok pişmanım Rüya." dedi.

"Lütfen konum atıcam gel sadece azıcık konuşalım." dedi yalvarırcasına Görkem.

"İyi tamam gelicem ama bu seni affettiğim anlamına gelmez." dedim sinirli bir şekilde.