Her Nefeste "AŞK"

Benden nefret bile etse artık onu bırakmayacağıma yemin etmiştim💮

Herkes bir şekilde yerlerini alırken Kai ile Asaf kavga edip duruyorlardı. Kai ben Nefes'in odasında yatacağım derken Asaf da ben seninle aynı yatakta yatmam diyordu. Ama artık durmaları gerekiyordu.

"Ali Asaf ablacığım bırak yatsın seninle. Zaten yer kalmadı. İdare etsen olmaz mı?"

Ali Asaf "Ya abla ya."

"Tamam, kuzum sadece bir kaç günlük."

Ali Asaf "İyi peki tamam. Ama oldu ki gece ablama yaklaşmaya falan kalkarsan senin o kızları kandırmak için kullandığuın baby face yüzünü mosmor ederim duydun mu beni?"

Kai "Ne yaklaşacağım be. Ben o adamlardan değilim. Bana âşık olmayan kadına dokunmam ben merak etme."

Ali Asaf "Ha! Ben şimdiden uyarayım da sonra kötü ben olmayayım. Olurda gece kalkıp ablamı falan öpers..." dediğini duyduğumda hemen cümlesini kestim.

"Aaasaf abartma adam niye öyle yapsın."

Ali Asaf "Olsun abla bir kadınsın sonuçta."

"Tamam, sus hadi herkes yataklara bakayım."

Baekhyun "İyi geceler sindirellam"

Chanyeol "İyi geceler kkam çikom."

Kris Wu "İyi uykular danbim."

Kris oppadan sonra geri kalan üyeler
hep bir ağızdan;

"İyi geceler Nefes!!" demişlerdi.

"Hepinize iyi geceler iyi uykular. Umarım rahat edersiniz. Gerçekten üzgünüm size bu kadar yapabiliyorum."

D.O. "Hayır, hiç sorun değil. Teşekkürler."

Chen "Hayır, asıl biz özür dileriz sizi evinizde rahatsız ettik."

"Yok, olur mu öyle şey? Burası sizinde eviniz. Siz rahatınıza bakın."

Dedim ardından odama geçtim. Tabi ki iki manyak herifleride götürmek zorunda kaldım. Ben yatağıma kendimi bıraktıktan sonra Asaf ile Kai birbirine dikdik bakmaya devam ediyorlardı.

"Çabuk yatağınıza ışıkları kapatacağım."

Kai "Peki, olur. Ben Nefes'in yatağının hemen altındaki yere yatacağım. Sende duvar tarafına yat." Der demez kendini yatağa bıraktı.

Ali Asaf "Oldu! Yanlışlıkla ablam üzerine falan düşer rahatsız olursun sen Kai. Zaten ablam pis yatıyor. Bence duvar kenarına yatmalısın. O yüzden çabuk kalk!"

Kai "Olmaz!"

Ali Asaf "Nedenmiş?"

Kai "Çünkü orası çok tehlikeli, oraya yatarsam Nefes'in uyuması olurda hoşuma gider falan sabaha kadar onu izlemek zorunda kalırım. Ama burada yatarsam, yüzünü görmemiş olurum sence de mantıklı değil mi?"

Ali Asaf "Değil mantıklı falan değil? Aslında orasıda tehlikeli ama yine de git oraya yat."

"Asaf bırak yatsın. Gerçekten tartışmalarınız beni yordu. Yatın işte neredeyse sabah oldu."

Ali Asaf "Ama abla..."

"Âmâsı yok. Yat hadi Allah rahatlık versin."

Kai'den...

Yataklarımıza yatalı nerdeyse 3 saat olmuştu. Ama beni bir türlü uyku tutmamıştı. Yavaşça yataktan kalkıp Sseulegi'nin uyuyuş şekline baktım. Gerçekten melek gibi uyuyordu. Ama saçları yüzünü kapatmıştı.

Parmaklarımla saç tutamlarını kulağının arkasına bıraktığımda birden uyanacak gibi ses çıkartınca hemen yatağıma girdim. Uyanmamıştı ama kolunu yatağından aşağı doğru sallandırmıştı. Bu fırsattan istifade elini tuttum. Ama uykusunda sürekli bir şeyler mırıldanıyordu ve tutmuş olduğum elimi sıkıp geri gevşetiyordu. Uyukusunda korkuyor muydu? Onu korkutan şey neydi peki? Diye düşünürken birden kendini yataktan aşağıya bıraktı. Sorun şu ki Asaf'ın da dediği gibi üzerime düşmüştü ve hala uyuyordu. Ama elimide bırakmamıştı. Saçlarının o mis gibi kokusu burnuma huzuru getirmişti resmen. Yavaşça onu uyandırmadan saçlarının üzerine minik buseler kondurdum. Çok garipti kalbim patlayacakmış gibi atıyordu. Korkum kalbimin sesinin onu uyandırmasıydı. Kucağımdan alıp Asaf ile arama yatırdım. İkimizinde ortasında uyuyordu. Bir koluma başını koymuştu diğerinde ise elimi tutuyordu. O sıra birden Asaf uyanınca işaret parmağımı dudağımın üzerine götürüp (hişşşt) yaptım.

Sinirden ve öfkeden deliye dönsede onu dinlemedim. Nefes'i yavaşça kucağıma alıp yatağının üzerine bıraktım ve üzerine örtüsünü örttüm. Bu duruma sinirlenen Asaf geç git duvar kenarında yat diye kulağıma fısıldadı. Bu duruma çok sinirlendiği apaçık ortadaydı.

Ama ben bu durumdan dolayı çok mutluydum. Çünkü kalbimin artık kim için çarptığını biliyordum. Asaf'a döndüğümde gözlerinden bana söylemek istediklerini okuyabiliyordum bana anlatmaya çalıştığı şey "Ben sana yarın göstereceğim. Bekle sen!" İdi. Ama umrumda değildi. Çok mutlu bir şekilde kolumu başımın altına koydum. Buradaki manzaramda görülmeye değerdi. Çünkü tam karşımda Sseulegim yatıyordu. Şimdiden sonra onu sabaha kadar izleyebilirdim. Artık bugünden sonra onu hiç bırakmayacaktım.

Bana kızsada, bağırsada, küssede, darılsada, benden nefret bile etse artık onu bırakmayacağıma yemin etmiştim. Ne olursa olsun bir gün benim kadınım olmalıydı...

Evetttt güzel okurcanlar...
Kitabın yeni bölümü geldi umarım seversiniz! Benim ilk göz ağrım olduğu için bu kitabın yeri bambaşka bende...
Yazarken aşırı eğleniyorum ve mutlu oluyorum. İnşallah sizlerde okurken eğlenir ve mutlu olursunuz sizleri çok seviyorum yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen 💮❤️