Her Nefeste "AŞK"

Mutlu Değildim! Çünkü Ailem Yanımda Değildi...

Kai;

“Güney Kore’de yapmak istediklerim ve gitmek istediğim yerler…” idi.

İçerisine şimdiye kadar ne yapmak istiyorsa onu yazmış ve aynı zamanda nereye gitmek istiyorsa onuda yazmıştı. Ama onu tanıdığım kadarıyla hiçbirini yapamadı. Aslında bunları yapamama nedenlerinden biriside sanırım benim. Nedeni de şu ki; ben onunla böyle bir anlaşma yapmasaydım. O şimdi hem bizim temizlikçimiz olmaya devam ederdi, hem de bu kâğıttaki hayallerini gerçekleştirebilirdi. Ama şimdi hiçbir şey yapamadı. Üstüne üstelik ben onun için değerli bir eşyayı ona verememiş ve onu gitmemesi için durduramamıştım. Şimdi ise ondan geriye birtek bu kâğıt parçası kalmıştı.

" Aişşş neden böyle hissediyorum. Neden pişmanlık duygusu tüm bedenimi sarıyor. "

"Nasıl ulaşacağım bu kıza!"

Sinir bedenimi baştan aşağı sarmıştı ve sakinleşmek için bilekliğime dokundum. Beni rahatlatan en güzel şey bu bilekliğim...

🍑🍑🍑

Ayaklarım kendi vatan toprağıma artık basmıştı. İnsan özlediğini ta-ki gelince anlıyormuş, onuda anlamış oldum. Havaalanından çıkmıştık. Aslında bizim döneceğimizi ne annem, ne de Ali Asaf biliyordu. Onları arayıp haber vermektense onlara sürpriz yapmayı tercih ediyordum. Kızlar ile hep birlikte bizim eve gitmek için taksi bekliyorduk. En sonunda taksi geldi. bavullarımız sığmadığı için Mısra ile Hümeyra ilk gelen taksiye bindiler. Bizde arkasından gelen taksiye bindik. Yol boyunca arabanın içinde sessizlik hâkimdi. Evin önüne gelince bavulları bagajdan çıkarttık. Kızlarda inmiş bizi bekliyorlardı. Onların yanına vardık. Yüzümün düşmüş halini gören kızlar bana önce çıkıp sürpriz yapmamı söylediler. Bende onları dinledim. Ardından içime derin bir nefes çekip evimin kapısının önüne geldim. Zile bastım. Serpil Sultanı o kadar özlemiştim ki kapıyı açmadan heyecan basmış, ellerim titremeye başlamıştı. Tabi ki Serpil sultan kapıyı açana kadardı. Ondan sonrasında hiçbir şeyim kalmamıştı. Annem kapıyı açtığında yüzünde o oluşan şaşkın ifade çok tatlıydı. Çünkü kızının dönmesini ummuyordu. Benim için tüm dünya durmuştu. Annemin o ifadesi o yüzü bana her şeyi unutturabilirdi.

“Serpil sultan ben geldim.”

“İnanmıyorum. Güzel kızım geri mi döndü?” dedikten sonra boynuma atılıp sımsıkı sarıldı. Bende ona doyasıya sarıldım. O mis kokusunu içime çekmeyide ihmal etmedim. O sıra bizi kıskanarak izleyen benim tatlış kardeşim Ali Asaf görüş alanıma girdi.

Ali Asaf “Benim cadoloz ablacığım dönmüş mü? Bir de annemi yiyecek gibi sarılıyor. Bırak benim sultanımı!”

“Ne o? Geldiğime sevinmemişsin. Birde üstüne üstelik annemi benden mi kıskanıyorsun canım ponçiğim.”

Ali Asaf “Bak ya! Gelir gelmez ponçik demeye başladı. Ne o ab-la-cı-ğım. Sen orada mutlu değil miydin? Exolar megzolar... ”

“Mutlu değildim. Çünkü ailem yanımda değildi. Bu arada megzolar ne ya?”

Dedim ve yanağını sıkmaya başladım. Ama acıdığını anlayana kadar sıktım.

Ali Asaf "Ahh ah ah ahhhhhh. Yaaaaa noonaaa bırak beniiiiiiiiii! Anne yakışıklı yüzümü bozacakk. Kurtar beni annem.."

Asaf'ın bağırmaları üzerine annem elimi çekmemi sağladı ardından Asaf'ın kulağını kendi çekmeye başladı.

"Sen niye bağırıyorsun sıpa? Başımıza tüm komşuları mı toplayacaksın! "  dedi. Aslında annemden yardım beklerken başka bir atak alan Asaf, kulağını annemin elinden kurtarmaya çalışarak konuştu...

Ali Asaf "Anne sende mi uydun bu sümüklü kızına! Yazıklar ola sultanım. Bırakır mısınız kulağımı Serpil Hanım?? " dedikten sonra annem elini çekti...

Ali Asaf "Yine başımı belaya soktun. Ablacıkım. Bu arada demeyi unuttumm."

"Evine HOŞ GELDİN🍀 "

İyi okumalar kuzularım. Az bir zaman içinde sınavlarınız açıklanacak. Umarım güzel sonuçlarla birlikte gelirsiniz karşıma... Sizleri seviyorum ve bekliyorum...

Şeftali kalpliniz🍑