Her Nefeste "AŞK"

Acı Şaplak 😂

⦁28.Bölüm

Acıyan gözlerimi yeni bir sabaha açmıştım. Hemde biricik kardeşimin kolları arasında. Ali Asaf'ın sol kolunda uyuyordum. Çünkü o kol benim kurtarıcımdı. Neyden mi kurtarıyordu? Bu hayattan, bu hayatta çektiğim acılardan beni çekip sıyırıyordu. Bu kollar ne kadar güçlü olduğunu hissettiriyordu. Yani bu güçlü kollar varken kimse bana zarar veremezdi. Yavaşça dönüp onun yüzüyle kendi yüzümü aynı hizaya getirdim. Bir insan uyurken bile hem yakışıklı, hemde karizmatik olmayı nasıl başarabilirdi ki? Ama Asaf başarıyordu. Gülümseyerek onu izlerken, gözüne birkaç saç tutamının düştüğünü fark ettim. Yavaş hareketlerle o saç tutamları geriye itekledim. Sonra aklıma sinsice bir fikir geldi. İteklediğim saç tutamlarından sonra alnı açıldı. Bende o boşluğa yani alnına hızlı bir şaplak attım.

Ben bunu yapar yapmaz "Ahhhhhh!" diyerek yattığı yerden zıpladı. Sonrada alnını ovuşturmaya başladı. O kadar komik gözüküyordu ki anlatamazdım. Aslında bir yandan da üzülmüştüm. Uyuyan adamı uykusundan sıçratmıştım. Bunu yapmama rağmen masum rolü oynamaya çalışıyordum. Dudaklarımı büzerek gözlerimi kırpıştırmaya başladım, ellerimi de çenemin altına V şeklinde açarak ona baktım.

Ali Asaf "Bakma bana öyle masummuş gibi. Ablacıkım intikamım acı olacak bilesin."

"Öcür dileyim minik kadesim..."

Ali Asaf "Sus! Hem suçlu, hem güçlü. Birde çocukmuş gibi konuşuyor. Ben sana gösteririm." Dedikten sonra beni gıdıklamak için saldıracakken hemen yataktan fırlayıp salona doğru koşmaya başladım. Hem koşup hemde gülüyordum. Sonra salonda yemek masasının önünde kahvaltı hazırlarken yakaladığım Serpil Sultanın arkasına salkandım.

"Annişim kurtar beniiiii!"

Ali Asaf "Anne bırak o cadolozu. Onu bir elime geçireyim gıdık manyağı yapacağım."

"Oğlum çocuk musunuz? Durun koşturmayın evin içerisinde."

Ali Asaf "Üzgünüm sultanım intikamımı alacağım." Dedikten sonra hala peşimden koşturuyordu. Bende koşarken sehpaya bıraktığım telefonumu alıp hemen kulağıma götürdüm.

"Efendim Alyacığım."

Ali Asaf "Alya mı? Gerçekten o mu abla?" beni kıkırdama tutmuştu. Bir insan her seferinde aynı numarayı nasıl yiyebilirdi, hiç anlamıyordum. Sonrasında anlayınca şaka yaptığımı ellerimi yavaşça havaya kaldırıp teslim oldum. Tam silahlarını hazırlamıştı. Yani ellerini, o sıra Asaf'ın kafasına annemin silahı gelmişti. Uzaktan nişan alıp attığı terliğiydi. Asaf irkilerek anneme döndü.

Ali Asaf "Anne ya!"

"Rahat bırak ablanı çabuk. Hemen banyoya gidip elinizi yüzünüzü yıkayıp kahvaltıya geliyorsunuz ikiletmiyeceğim."

Anneme beni kurtardığı için öpücüklerimi göndermiştim. Sonrada hızlıca banyoya doğru koştum. Bu kez kapıda, içeri ilk kim girecek kavgası yapmaya başladık. Asaf beni itekledikçe ben onu itekliyordum. Kapıda sıkışmıştık. Ama yinede aynı anda içeri girince musluğa gidip yüzümüzü yıkamaya başladık. Ardından diş fırçalarımızı alıp yarış yapmaya başladık.

O beni güldürdükçe, ayna macun oluyordu. Baktım olacak gibi değil, ikimizde tükürmesi gerekiyor. Asaf'tan önce davranmak için 'Bak kafana tükürürüm.' Diyerek gözlerim ile tehdit ettim.

O'da 'Iyy' yaparak geri çekildi. Yani zafer benim olmuştu. Neyse ağzımı çalkalayıp kahvaltıya indim. Masada yerimi alırken ponçiğimde yerini aldı. Hep birlikte keyifli bir kahvaltının ardından hepimiz birlikte evi baştan aşağı temizlemeye başladık. Çünkü bugün köşe bucak temizlik günüydü.

O K U R C A N L A R I M

Yeni bölüm ile birliktesiniz!!
Nasıl buldunuz bakalım yorumlarınızı bekliyorum ( herkesten...)

İyi okumalar 🍑🍑🍑
Sevgilerimle şeftali kalpliniz...