Μου έλεγες πως τελειώνεις τη δουλειά σου.
Μα εγώ σε περίμενα έξω από τη καφετέρια τρία τέταρτα.
Αν ήξερα ότι θα αργήσεις θα έφευγα, έλεγες.
Χαμογελούσα.
Καληνύχτα.
Μια μέρα του Αυγούστου με άφησες και άλλαξες.
Άλλαξες δουλειά, άλλαξες πόλη, άλλαξες ζωή, άλλαξες.
Και εγώ ακόμα στην αναμονή.
Για πάντα αλλαγμένη, και εγώ.
Πάντα ανολοκλήρωτη.
Αφού η καρδιά μου 3/4 έμεινε.
YOU ARE READING
Η Έννοια Του Χρόνου.
PoetryΑυτή είναι η "ποιητική μου συλλογή". Το επόμενό μου βήμα θα είναι να βγάλω τα εισαγωγικά από τη παραπάνω φράση. Η ποίηση υπάρχει μέσα σε όλους μας, είμαι σίγουρη για αυτό. Θέλω πάρα πολύ μέσα από το δικό μου μυαλό να βρείτε τις δικές σας εικόνες, τι...
