Είμαι άνθρωπος θαρρώ• με διέπει ο εγωισμός μου, πριν καν ανοίξω τα μάτια μου από εκείνο τον τρομακτικό εφιάλτη.
Ανασφάλειες
Βιώνω νύχτες νημφάλιες
Μα η ζαλάδα με κάνει να χάνω τη γη κάτω από τα πόδια μου, καθώς ξερνάω ασυναρτησίες
Τις βαφτίζω συναισθήματα.
Αδύνατον
Ξεγελάστηκα τόσο βαθιά, ώστε γελάω δυνατά με τον καθρέφτη μου.
Εκείνος σπάει από ένταση.
Τον εαυτό μου δεν θα τον δω ποτέ την ώρα που σε κοιτάζει στα μάτια.
Δεν θα με δω όταν χαμογελάω χαμένη, μεθυσμένη από το βλέμμα και το υγρό σου φιλί.
Αρμονία του σύμπαντος.
Τα μάτια μου είναι ριζωμένα με κανόνες της χρυσής τομής, για να μπορώ να σε παρατηρώ και να σε αγαπώ όλο και πιο πολύ.
Και ο εγωισμός μου γελάει και εκείνος
Δεν είμαι παρά μία κουκίδα σε τούτο το κόσμο.
Νόμισα πως είχα ακούσει τα καλύτερα τραγούδια, πριν ακούσω τη φωνή σου.
Και αυτή δεν είναι παρά η ουβερτούρα.
YOU ARE READING
Η Έννοια Του Χρόνου.
PoetryΑυτή είναι η "ποιητική μου συλλογή". Το επόμενό μου βήμα θα είναι να βγάλω τα εισαγωγικά από τη παραπάνω φράση. Η ποίηση υπάρχει μέσα σε όλους μας, είμαι σίγουρη για αυτό. Θέλω πάρα πολύ μέσα από το δικό μου μυαλό να βρείτε τις δικές σας εικόνες, τι...
