Και η ζωή συνεχίζεται.
Ξύπνησα με την χρυσαφένια ακτίνα φωτός της νέας ημέρας σήμερα.
Εισέπνευσα βαθιά.
Καπνός.
Σαν να άναψε ένα τσιγάρο και το σύμπαν.
Σαν να ξεφυσάει τον καπνό του με μελαγχολία, καθώς η φωτιά του σιγοκαίει και το τελευταίο παιδικό δωμάτιο, γεμάτο αναμνήσεις, μικρά παιχνίδια και φωτογραφίες.
Η ζωή συνεχίζεται.
Και απόψε θα κοιμηθείς ήσυχος.
Γιατί έτυχε να κατοικείς στην γόπα.
Καλησπέρα αγάπες μου. Η Ελλάδα καίγεται, όπως πάντα. Δεν σταμάτησε και ποτέ τούτη η φωτιά που μας σιγοκαίει.. Μας θέλω δυνατούς. Αν έχεις ανάγκη από οτιδήποτε, μην διστάσεις να μου στείλεις ένα μήνυμα. Θα το κοινοποιήσω ανώνυμα.
Φατμά.
YOU ARE READING
Η Έννοια Του Χρόνου.
PoetryΑυτή είναι η "ποιητική μου συλλογή". Το επόμενό μου βήμα θα είναι να βγάλω τα εισαγωγικά από τη παραπάνω φράση. Η ποίηση υπάρχει μέσα σε όλους μας, είμαι σίγουρη για αυτό. Θέλω πάρα πολύ μέσα από το δικό μου μυαλό να βρείτε τις δικές σας εικόνες, τι...
