Gellert Grindelwald, eski dostu Albus Dumbledore tarafından yenilip kendi yarattığı hapishane olan Nurmengard Kalesi'ne hapsedildiğinde arksında bıraktığı tek kişi, henüz bir yaşındaki kızı Rothina Grindelwald'du.
Rothina, yıllarını kimsesiz geçiri...
15. B Ö L Ü M "Bana kalırsa... bir avuç büyücünün yapabildiği asasız büyü, hepsinden daha kıymetli."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gölün altındaki ortak salonlarından dışarıya bakıyor, pencereden görebildiği kadarıyla suyun içindeki hareketliliği izliyordu.
Bazen bir balık yüzüyor, ardından mürekkep balığı onun peşine düşüyordu.
Güneş görmeyen ortak salonları her zaman ışıklarla aydınlanmıştı.
Ellerini pencereden çekerek her iki yanında yumruk yaptı ve donuk bakışlarını gölde tutmaya devam etti. Bugün, işaretlerin alınacağı toplantı günüydü. Bu sefer o beklenen değilde bekleyendi. Uyku denen o kavram bu gecede ona uğramamış, erkenden ortak salona sürüklemişti. Şimdi işaret alacak o yakın çevresinden altı erkeği bekliyordu.
Biraz sonra adım seslerini duyduğunda ellerini pantolonunun ön ceplerine soktu ve ağır ağır kirpiklerini kırpıştırdı. "Lord'um?" diye seslendi ortak salona girenlerden. Güvenebileceği bir insan varsa o da bu konuşan, Abraxas Malfoy olurdu. "İşaretlerimizi almak için oldukça heyecanlıyız."
Tom Riddle, ellerini cebinden çıkararak onlara döndü ve yakasını düzelterek masaya doğru ilerledi. "Geçin." Masanın baş köşesindeki sandalyeye otururken diğerleri de ondan sonra oturmuşlardı. Tom, arkasına yaslanarak bacaklarını hafifçe araladı ve donuk, zehir saçan yeşil gözlerini onların üzerinde gezdirdi. "İşaretlerinizi almadan önce bana bir yemin etmenizi istiyorum."
Bakışlar sabırsızca üzerinde oyalandığında boğazını temizleyerek çenesini dikleştirdi. "Sonsuza kadar emrim altında olacağınıza ve her ne olursa olsun benim safımda, Lord Voldemort'un safında olacağınıza yemin edeceksiniz."
Altı erkeğin bakışları birbirini buldu, ardından hepsi aynı anda, mekanik bir sesle yeminlerini ettiler. "Sonsuza kadar emriniz altında olacağımıza ve her ne olursa olsun Lord Voldemort'un safında olacağımıza yemin ederiz."
Tom'un dudakları belli belirsiz kıvrıldı. "Güzel..." Sandalyesini geriye çekerek ayağı kalktı ve "Kalkın." diyerek onları da kaldırdı. "Abraxas, ilk sen." Buna karşılık Abraxas heyecanlı, bir o kadar da sabırsız bir ifadeyle Tom'a yaklaşarak karşısında durdu.
