Gellert Grindelwald, eski dostu Albus Dumbledore tarafından yenilip kendi yarattığı hapishane olan Nurmengard Kalesi'ne hapsedildiğinde arksında bıraktığı tek kişi, henüz bir yaşındaki kızı Rothina Grindelwald'du.
Rothina, yıllarını kimsesiz geçiri...
24. B Ö L Ü M "Kötü günler her zaman vardır, sadece güneşin batmasını bekle."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sevgili Rothina,
Sana, baban hakkında olumlu haberler getirmek isterdim ancak ne yazık ki söyleceklerim seni mutlu etmeyecektir. Birkaç gün önce Abernathy, Çok Özlü İksir sayesinde Macusa'ya sızıp bakanlığın nabzını ölçtüğü sırada bazı duyumlar almış. Görünüşe göre Mahkûmun Akıl Sağlığının Korunması Kararnâmesi iptal edilmek üzere. Her ne kadar gizli tutulsa da gelen dedikodulara göre ölüm oranları büyük ölçüde artmış. Halk arasında yayılmasını engellemeye çalışıyorlar ama biliyorsun ki dedikodular çok çabuk yayılıyor... Senin adına çok üzgünüm. İki yıl sonra onu yeniden görme şansını yakabilmişken bu şansı tekrar kaybetmek çok acı bir durum. Kendini üzmemeye çalış. Tam tersi daha da hırslan güzel kızım. Babanı oradan kurtardığımızda, artık onu görmek için önünde hiçbir engel kalmayacak.
Vinda Rosier
Parmakları arasında buruşan parşomen parçası, birkaç saniye sonra yanıp kül olmadan önce iki damla gözyaşı düştü üzerine. Rothina, titreyen gözbebeklerini boş avuçlarında tutarak dişlerini alt dudağına geçirdi ve gözyaşlarını durdurmaya çalıştı. Kızarık burnu sızlıyor, göz pınarları gözyaşı dökmek için adeta kıvranıyordu ama Rothina buna izin vermedi; hele ki yanında biri varsa asla.
"Ne olduğunu bilmiyorum ama üzülme." dedi Kira yandan kollarını bedenine dolayarak. Rothina, avuçlarını yumruk hâline getirerek kızarık gözlerini karşıdaki duvarda tutmaya devam etti. Kira yavaşça geri çekildiğinde gözleri Rothina'nın ellerine kaydı. "Umarım kötü bir şey olmamıştır... Eğer anlatmak istersen-"
"Anlatsam da bir şey değişmeyecek ki," dedi Rothina sağ omzunu kaldırıp indirerek. "Evet, kötü bir şey oldu. Hatta o kadar kötü ki-" Sağ elini kalbine bastırıp sıvazladı. "Şuna tırnaklarımı geçirip parçalayasım geliyor. Çünkü çok acıyor ama bunu yapmak istemiyorum; eğer kalbimi öldürürsem, tüm iyi hislerim de beraberinde yok olacak..."
