Gellert Grindelwald, eski dostu Albus Dumbledore tarafından yenilip kendi yarattığı hapishane olan Nurmengard Kalesi'ne hapsedildiğinde arksında bıraktığı tek kişi, henüz bir yaşındaki kızı Rothina Grindelwald'du.
Rothina, yıllarını kimsesiz geçiri...
17. B Ö L Ü M "Belki yine sirki ziyaret etmeye giderim... Bu sefer yalnız başıma ve bu sefer Maledictus ile."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir sabah vakti, soğuk yeryüzünü esir tutmuşken ilk defa huzurla uyandığını hissediyordu Rothina. Üzerinde yattığı bu yatak, bulunduğu bu oda ve içinde olduğu ev, sıradan bir yer değildi. Paris sıradan bir yer değildi.
Odanın kapısının tıklatılması ile üzerindeki yorganı ittirerek bacaklarını yataktan sarkıttı. "Gelebilirsin." dediğinde kapı açıldı ve Rothina, içeriye giren Vinda'ya gözlerini çevirdi. "Günaydın," dedi Vinda naif bir gülümseme ile. "Seni kahvaltıya bekliyoruz canım. Sana haberlerimiz var, çabuk ol." Ardından Rothina'nın cevabını beklemeden odadan çıktı ve kapıyı örttü.
Konunun babası hakkında olduğunu düşünen Rothina, heyecanla ayağı kalkarak Vinda'nın önceden ayarladığı giysi dolabına ilerledi ve kapaklarını açarak ne giymesi gerektiğini düşündü. Ardından bir elbiseyi gözüne kestirerek askısıyla birlikte eline aldı.
Siyah, uzun kollu bir günlük elbiseydi. Hızlıca üzerine geçirdikten sonra sarı saçlarını taradı ve hazır olduktan sonra Roy'u omzuna alarak odadan çıktı. Mutfağa ilerlerken içeriden gelen konuşma seslerini duyabiliyordu.
"Haberi duyunca çok sevinecek-" diyordu Abernathy. "Deli gibi hemde."
"Neyin heyecanı kalmaz?" diyerek mutfağa girdi Rothina. Abernathy irkilerek ona bakarken Vinda sakince gözlerini ona çevirmişti. Yemek masasına ilerleyerek Vinda'nın karşısındaki, Abernathy'nin ise yanındaki sandalyeye oturdu. "Dökülün bakalım."
Vinda hafifçe gülümsedi. "Kapı dinlememen gerektiğini hâlâ öğrenemedin." Çatalının ucuna taktığı jambonu ağzına götürdü. "Bence kahvaltımızı yapıp ânın tadını çıkaralım. Her zaman birlikte yemek yemiyoruz ya?"
Rothina, bir şey demeden gözlerini önüne çevirdi ve çeşit çeşit kahvaltılıklardan tabağına doldurmaya başladı. "Sömestr tatilinin bitmesine az bir süre kaldı." dedikten sonra ağzına bir peynir dilimi attı. "Ve biz tüm hafta boyunca evden dışarı bile çıkmadık."
