Bir kız annesi ile İstanbul'da yaşar. Kızın İstanbul'da hiç arkadaşı yoktur. En yakın arkadaşı köyde yaşıyordur.
Bir gün kız yine kafasını dinlemeye giderken telefonu çalar. Arayan kişi babaanesi Nurgül'dür. Kız telefonu hemen açar.
Babaanesi kızın...
İşlerimi bitirdikten sonra markete gitmeye karar verdim. Kıyafetlerimi giydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ve markete doğru gitmeye başladım. Markete giderken ara sokakta Elif'i gördüm. (bugün düğünü olacak kız) Hemen Elif'in yanına gittim.
''Elif'cim ne oldu sana bişey mi oldu.''
Elif burun çekerek elimi tuttu.
''Ayça abla yardım et bana'' Dedi ağlayarak.
''Ne oldu ablacım'' Dedim.
''Abla ba_babam beni sevmediğim bir adama veriyor. Adam 70 yaşında.''
''Ne 70'mi''
Dedim şaşkınlık ile. Elif başını olumlu anlamda sallayarak benden tekrar yarım istedi.
''Tamam bak şimdi akşam biz düğüne gelicez ya hiç bir şey yokmuş gibi davran. Sonra bir yalan bularak odana çık. Bizde senin arkandan geliriz.''
''Ayça abla iyi ki geldin çok mutluyum şu an''
Dedi bana sarılarak. Bende karşılık verdim. Bir süre daha plan hakkında konuştuk. Ben oradan ayrılıp Işık'ların evine gittim. Hemen kapısını çalıp beklemeye başladım. Açtı ve içeri geçip her şeyi bütün planı anlatı. Resmen Işık başka bir duygudan başka bir duyguya geçiyordu.
''Ben her şeye varım ama Efe abim de olucak. Yoksa biliyorsun hayatta beceremem.''
Dedi. Bende kafamı olumlu anlamda sallayıp
''Eee hani nerde ''
''O odasında uyuyo dur uyandırıp geliyim. ''
Kalktığı anda telefonu çaldı. Arayan annesiydi. Hemen buraya gelip pazar poşetlerini elinden almasını söyledi. Bana söyleyip evden çıktı. Ha bir de şey yapıcakmışım, Efe'yi uyandırıcakmışım. Ama Işık beni tehdit ettiği için uyandırmak zorunda kaldım. Kapısını çalıp ses gelmiyince içeri girdim. Altında sadece siyah bir şort vardı. Üstü tamamen çıplaktı. Ve yüz üstü yastığa sarılmış yatıyordu. Küçük adımlar ile yanına gidip eğildim. Kokusu çok güzeldi.
Kendine gel Ayça
,,ne oldu kokusuna mı öldün,,
''Lütfen git şu an sırası değil''
Dedim kafa sesime. Ondan sonra ses gelmedi. Bende Efe'nin kulağına yaklaşıp
''Efe''
Dedim.
''Efe''
''Yok bu böyl_''
Aaa ben nasıl olduğunu anlamadan kendimi Efe'nin altında buldum. Efe'nin boynunda olan zincirli kolyesi benim göğüslerime değiyordu.
