Doğum çantamı hazırlayıp kapının girişine bıraktıktan sonra Ayça'ya döndüm. Doğuma sadece bir hafta kalmıştı ve Ayça gerçekten ayakta bile duramıyordu.
İki haftadır Derya ve Işık bizde kalıyordu. Çünkü benim sürekli Karabayır'a gitmem gerekiyordu. Fakat ben gerekmedikçe evden bile çıkmıyordum.
Ayça'nın yanına doğru adımlayıp Yanında durdum. Acıdan ağlıyordu. Işık'ta Ayça ağlıyor diye ağlıyordu. Derya'da ikisi ağlıyor diye ağlıyordu.
Bende mi ağlasam mı?
Ne?
Eğilip Ayça'yı kucağıma aldım ve yatak odasına götürdüm. Saat gece birdi ve biz anca yatıyorduk.
Ayça'm rahat uyusun da yeter..
Banyoya girmek istediğini söyleyince onu banyodaki tuvalettin üstüne oturttum. Suyu ayarladım.
AYÇA AKAY
Altımda bir ıslaklık hissedince oraya baktım.
SUYUM GELMİŞTİ. DOĞRUYORDUM. !!
"Efe suyum geldi" Dedim korku ve telaşla ona bakarak.
Efe bana bakarak geri suya baktı.
"Evet sevgilim suyun geldi" Dedi bana bakarak.
"Efee suyumm geldii!!"
Efe tekrar suya bakıp kaşlarını çattı. Sonra bana bakarak
"Tamam sevgilim suyun geldi bak"
"EFEE ALLAH CEZANI VERMESİN DOĞRUYORUM SUYUM GELDİİ" Diye avazım çıktığı kadar bağırdım.
"NEE SUYUN MU GELDİ" Dediği anda kapıdan çıktı. Ben mal mal etrafa bakarken Efe geri gelip beni kucağına aldı.
"IŞIKK DERYAAA DOĞRUYORUZ" Diyerek kapıyı açtı. Beni arabaya bırakıp geri gitti koşarak. Sonra Işık'ı bir koluna Derya'ya bir koluna almış koşarak geliyorlardı. İkisini yanıma bırakıp geri içeri gitti. Elinde doğum çantası ve araba anahtarı vardı. Kapıyı kilitleyip arabaya doğru koşturdu.
Çantayı yanına koyarak arabayı çalıştırdı. Bir yandan kızlar bir yandan Efe bana hızlı hızlı nefes almam için nefes alıyorlardı.
Yolda bluetooth ile Batuhan'ı aradı.
"Bismillah nolyuo lan gece gece"
"LAN HASTANEYE GEL DOĞRUYORUZ"
"NEĞĞ DOĞRUYOR MUYUZ? ALLAH DOĞRUYORUZ ANNE ANNE ANNE KALK KALK KALK DOĞRUYORUZ" "Nereye doğuyoruz oğlum" "KALK İŞTEE ANNE HASTANEYEE" Dediği gibi telefon kapandı. Efe 5 dakika sonra hastaneye gelmişti.
Kapıyı açarak beni kucağına aldı ve sedye diye bağırdı. Şu an feci sancım olmasa arkamda pijamalı iki insanı görünce gülerdim ama ölmek üzereyim.
Efe ile doğumhane ye girdik. Doktor Gül hanım geldi. Doğum normal olacaktı. Sezeryan istemedim.
Altıma geçip ıkınmamı söyledi. Ben ıkınınca Efe'de ıkındı. Efe'nin elini sıka sıka feci kanatmıştım.
"Hadi Ayça hanım ne olur ıkının" Dedi Doktor Gül hanım. Olmuyo dedim ama Efe beni gazladı. Eğilerek;
"Sevgilim hadi bebeğim, kızımızı düşün hadi aşkım" Dedi.
Son gücüm ile sert bir şekilde ıkındım. Gelen rahatlama hissi ile birlikte bebek ağlama sesi duyuldu. Efe ile bakıştık bir an. Maske ve bone gibi bir şey vardı. Ağlıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YENİ UMUT
Roman pour AdolescentsBir kız annesi ile İstanbul'da yaşar. Kızın İstanbul'da hiç arkadaşı yoktur. En yakın arkadaşı köyde yaşıyordur. Bir gün kız yine kafasını dinlemeye giderken telefonu çalar. Arayan kişi babaanesi Nurgül'dür. Kız telefonu hemen açar. Babaanesi kızın...