Selam! Bu bölümde bir sürü yeni gerçekleri öğreneceksiniz. Bu bölümü Part1 ve Part2 olmak üzere ikiye ayırdım. Çünkü Part2'deki gerçekleri sindirmeniz için dinlenmeniz gerekiyor. İyi okumalar:)
PART 1
Derin bir nefes aldı ve '' Peki, eğer yalan söylüyorsam. Mehmet'in katil olduğundan haberin var mı?'' dedi.
Doğru söylüyor olabilir miydi? Sessizce sadece ona baktım. O kadar ciddiydi ki yalan söylemesinin imkânı yok gibi gözüküyordu. Geriye doğru bir adım attım. Ben neyin içine düştüm böyle. Katil... Eğer katilse beni de öldürebilirdi. Belki de Kerem'in ölümünü bile o planladı.
Çıkmaz yollardaydım yine. Ne yapacağımı, ne söyleyeceğimi bilmiyordum. Ecem, elime bir kart verdi.
'' Bak, biliyorum, çok zor ama onlara güvenemezsin. Mehmet, gözünü kırpmadan birini öldürebilecek birisi. Bu kartta numaram var. Beni, ara. Mutlaka ara. Kendini kurtarman gerekiyor yoksa seni de kirletecekler. ''
Arkasını dönüp gitti. Düşünmek istemiyordum. Bunun doğru olduğunu bile düşünmek benim korkmamı sağlıyordu. Kendimi topladım ve arabaya doğru yürüdüm.
Pelin ve Mehmet çok kötü bağrışıyorlardı. Durdum. Biraz dinlemek istedim.
'' Mira, bunları öğrenmemeli. Mavi zarfın içinde yazanları öğrenirse bize asla güvenmez. ''
Pelin, derin bir nefes aldı ve '' Ona, yalan söylersek ve yalan söylediğimizi anlarsa işte o zaman bize hiçbir zaman güvenmez. İçinde hep bir şüphe tohumu olur. Ona söylemeliyiz. Anlıyor musun? Mira'ya olanları söylemeliyiz, '' dedi.
Mehmet, başını olumsuz anlamda salladı. '' Eğer gerçekleri anlattığımızda benim katil olduğumu düşünürse...''
Kalbim delicesine atıyordu. Korku, tüm bedenimi ele geçiriyordu. Geriye doğru çekildim ama ayağım taşa takılarak yere düştüm. Acıyla bağırdım. Dizim çok fena kanıyordu.
Pelin, araba camından sesin geldiği yere baktığında beni yerde gördü ve hemen arabadan inip yanıma geldi. Arkasından Mehmet'te arabadan indi.
Pelin, yüzüme bakarak '' İyi misin?'' dedi. Hiçbir şey söylemedim. Onlardan korkuyordum. Mehmet, bir katil miydi? Bu kadar masum görünen biri nasıl katil olabilirdi?
Aynalar... Aynalar, yine beni yanıltmıştı. Dışarıdan masum görünen bir yüzün arkasında sakladığı karanlık yüzleri olabileceği aklımın ucundan bile geçmemişti.
Pelin, dizime doğru baktı. '' Dizin çok kötü olmuş. Hemen hastaneye gidelim. Pansuman yapılması gerekiyor yoksa mikrop kapacak. ''
Temkinli konuşmak istiyordum. Onları, duyduğumu bilmelerini istemiyordum. Derin bir nefes aldım. '' Buna gerek yok. Evde acil yardım malzemeleri var. Ben orada kendim pansuman yaparım.''
Mehmet, gözlerini dikmiş, bana bakıyordu. Anlamış olabilir miydi? Yoksa dinlerken beni görmüş müydü?
Mehmet '' Hayır, olmaz. Seni hastaneye götüreceğiz, '' dedi.
'' Lütfen, hastane falan çekemem. Acımı yaşamama izin verin.''
Pelin, anlıyormuş gibi gözlerime bakarak '' Tamam, Mira... Nasıl istiyorsan öyle olsun, '' dedi.
Pelin... Bu kadar anlayışlı, bu kadar yardımsever bir insan mı? Yoksa o da Mehmet, gibi karanlık yüzünü gizliyor mu? Kimseye güvenemem artık. Benim için oyun şimdi başladı. Eğer Kerem'i onlar öldürmüşse işte o zaman benden çekecekleri vardı.
![](https://img.wattpad.com/cover/335854237-288-k126180.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aynanın Görünmeyen Yüzü
Teen Fiction" Aynalar kırıldı. Cam kırıkları, çocukluğumuzdaki yaraları daha da deşti. "