Gözlerimi açtığımda nefes nefeseydim. Boğuk bir ses vardı. Başım zonkluyordu. Gözlerimdeki görüntü bir türlü netleşmedi
"Siz ne yaptınız?!" Gözlerim ela gözlerle buluştu. Kimdi bu adam? Neden yanaklarımı sırılsıklam etmişti gözlerim?
Gözlerimi oluşturup nerde olduğumu algılamaya çalıştım. Ne olmuştu? Kafamda kopuk kopuk sahneleri birleştirince gözlerim yerinden fırlar gibi oldu. Kahretsin!
Hemen ayaklanmaya çalıştım ama başım döndü. O ela gözlü adam tuttu kolumu.
"Gidemezsiniz! Arayın birini sizi alsın."
Başımı iki yana olumsuz anlamda salladım
"O zaman ben sizi götürürüm"
Çantam! Telefonum çalınca çantamı gördüm. Hızla çantamı açıp telefonu aldım. Beren'im arıyordu ama açamazdım. Merak etmiştir yine beni. Sabaha kadar eve gelmediğim için arıyordur.
Nasıl inilir burdan? Nasıl çıktım ki zaten?! Allahım sen affet! Tövbe rabbim çok tövbe
Gözlerim kapıya ilişti. Koşarak gittim kapıya ama bileğimden hızla başka yere savruldum
"İyi misiniz?" Dedi
Bileğimi çekmeye çalıştım ama bırakmıyordu
"Bir yakınınıza haber verelim ya da ben sizi evinize bırakayım"
Sabrım taşıyordu!
"İyi ben sizi bırakayım" dedi
"Eh, yeter! Bırak kolumu! Evime kendim giderim"
"Bir daha yapmayacağınızı nerden bilebilirim?"
"Size ne ya?"
Telefonum tekrar çaldı. O zamanda telefonumu almaya kalkıştı hadsiz!
"Dokunma!" Diye inlettim ince sesimle
"İyi değilsiniz"
"Dokunma dedim! Telefonumu ve beni rahat bırak!"
"Lan bir iyilik edelim dedik! Ver şunu kim bu arayan"
"Sikerim böyle iyiliğinizi ya! Evime gideceğim" diyip bir kaç adım uzaklaştım
Nerdeyim de bilmiyorum ki?! Arabamı almadan çıkmıştım evden
"Neden oraya ç-"
"Git başımdan be adam! Bırak kolumu evime gideceğim!"
Bıraktı bileğimi telefonumu sessize alıp hızla indim merdivenlerden. Sonra asansörü çağırdım. Kısacık elbise giydiğim için kendime sövüp eteğimi çekiştirdim yine aşağı doğru. Beklerken arkamdan geldi. Asansör açılınca aynadan onu gördüm. Uzun boylu bir hadsizdi! Aynaya yaklaşıp kabaran saçlarımı düzeltmeye başladım
"Az evvel ne yapıyordun şimdi ne yapıyorsun?" Dedi
Sana ne lan sana ne! Ay sinir etti bu beni.
"Bu binadan çıkıcaksanız o kattan inmemelisiniz" dedi
"Kaça basmam lazım?"
"0"
"Giriş olduğu için G yazılır. Çok saçma."
"Otopark girişi o"
"Hala saçma" diyip 0. Kata bastım
Arkamdan indi. Telefonu alıp haritaları açtım. Ben ne ara Kadıköy'e gelmiştim! Tamam burayı seviyoruzda asla buraya yakın oturmuyoruz sevgili aklım!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞAĞI
General FictionAşağı düşerken beni tuttan o ela gözler... Kalbimdeki sızıntı büyük bir zelzeleye ortaya çıktı. Küçük yaşta büyüyüp büyüdüğümde her şey anlamsızlaştı. Bir anda beni tutup çeken o eller bir daha ansızın karşıma çıktı. Kader de tam böyle bir şeydi. ...
