"Nasıl lan?! Ya bu çocuklar okullarında değil mi?! Onların yanına ordu diktim, ordu!" Odaya hızla girip silahını aldı.
"Bende geleyim"
"İçeri Yüsra!" Diyip hızla indi merdivenden.
Odaya girip üstümü değiştirdim. Günlük bir şeyler giyip Selimin bana aldığı silahı belime koyup üstünü bol tişörtümle örttüm. Avluya indim. Esma anne sesli sesli feryatlar ediyordu. Konaktaki herkes ağlıyordu.
İlk Bade'yi aradım. Zaten korumalar ona da haber göndermiş. Antep için yola çıkmışlar. Onların okuduğu okul Antep'deydi. Kimse Helin ablaları arayamamış. Ben üstlendim bu görevi. Benim içinde zor olmuştu ama biri yapmalıydı. Helin abladan sonra Nur'a da haber verdim. Seyhan abla daha yeni hamileydi ve bu zamanlar gebelik için çok riskli olduğundan herkese özellikle tembihledim. Kimse ona bir şey çaktırmayacak.
Konaktaki hanımlarla sarıldık. Biraz olsun iyi gelmek istedim.
"Ben çıkıyorum" dedim
"Nereye?" Dedi Heja yenge
"Konakta bekleyip duramam. Bende gideceği"
"Olmaz, Yusuf içeride durmanı söyledi. Aklımız sende kalmasın birde." Dedi Heja yenge endişeyle
"Kalmasın Heja yenge. Zaten Yusuf'a haber vereceğim"
"Sana falan da bir şey olur. Gitme sen" dedi Esma anne gözlerindeki yaşlarla
"Bana bir şey değil bir şeyler oldu Esma Hanım! Ve bu bir şeylerin sebebi de sen olmuştun. Şimdi mi beni düşüneceğiniz tuttu?" Diyip çıktım konaktan.
"2 kişi benle gelsin." Dedim korumalara. Korumalar öne oturdu ben de arkaya
"Nereye hanımım?"
"Antep"
Telefonda Bade'yi aradım
"Alo?" Sesinden stresi belliydi
"Bade şu an nereye doğru gidiyorsunuz tam olarak?"
"Antep" dedi
"Neresi ama?"
"Gelme Yüsra." Dedi derdimi anlamıştı
"Nasıl durucağım evde?"
"Bak bizde nereye gittiğimizi bilmiyoruz. Çocuklar nerde onu da bilmiyoruz. Yusuf eli kolu rahat duramadığı için gidiyoruz" dedi
"Yanında mı?"
"Evet, konuşacak mısın?"
"Olur"
Telefonu onu verdi
"Yüsra, evdekilerin yanında dur" dedi direk
"Senin yanında olsam?"
"Yüsra, sen güvende kal. Hepinizi aynı anda takip edemem"
"Hep böyle olacak dime? Ben evde bekleyeceğim. Senin yanında Bade yada Selim olacak. Ben hep arka planda olacağım"
"Hayır alakası yok. Bak beynimin içi çok dolu zaten. Söz bir şey olursa ilk seni ararım"
"İyi, Bade ile yaşarsın bana da telefondan özet geçersin." Diyip yüzüne kapattım.
"Durun, konağa dönmemiz lazım"
Konağa gidecektim evet. Bade bile ondan vazgeçmiş ama asla.
Konakta etrafta dönmek dışında başka bir şey yapamadım.
"Otursana Hanımağa" dedi Büyük yenge.
Gidip onun yanına oturdum
"Neden geri döndün?" Dedi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞAĞI
General FictionAşağı düşerken beni tuttan o ela gözler... Kalbimdeki sızıntı büyük bir zelzeleye ortaya çıktı. Küçük yaşta büyüyüp büyüdüğümde her şey anlamsızlaştı. Bir anda beni tutup çeken o eller bir daha ansızın karşıma çıktı. Kader de tam böyle bir şeydi. ...
