AŞAĞI

Final

İlkte adam üstüme yürümeye kalktı. Araya hemen Selim girdi. Avukatı korumalar alıp uzaklaştırdı. Sonra bir sürü ses yükseldi. Kim be konuşuyor algılayamadım.

"Gel,otur biraz sen" dedi Selim

"Babam gelsin gideceğim. Daha fazla burda durmak istemiyorum"

"Nereye gidiyorsun pardon da? Sen nasıl olur da bizim çocuğumuzu bizden saklarsın? Nasıl onu bizden koparıp kaçırma planı yaparsın?" Dedi Esma Hanım

"Sizin mi çocuğunuz?" Dedim sinirden gülerek

"Milanların çocuğunu karnında taşıyorsun!" Dedi

"Benim karnıma öylesine emanet gibi verilmedi. Annesiyim ya! Ondan taşıyorum!"

Beni süzdü iyice. İğrenerek baktı

"Sen kaç aylık hamilesin ki! Aylardır burda bile değilsin. Ne göbeğin var ne de hamile gibi bir halin var. Kim bilir uzaklara gittiğinde kimle fingirdedin de hamile olduğunu duyunca hemen koşarak oğluma yamamak için geri döndün! Yemeyiz biz bunları. İlkte babalık testi istiyoruz"

"Anne! Söylediklerini kulakların duysun artık. Çok oldun. Yüsra öyle biri değil. Abim ve onun çocukları! Onları anlaşamışlarsa vardır bi bildikleri. Bu kadar düşünüyorsan torununu ilkte ona bakacak yüz bırak kendine de annesine iftira atma" Nur annesine çok sinirlenmişti

"Yüsra, çok beyaz olmuş suratın. Biraz oturmalısın" dedi Beren

"Ya sen beni mi düşünüyorsun? Nedense hiç samimi gelmiyor artık"

"Yüsra, inat etme vakti değil biliyorsun dime?" Dedi Selim

"Yusuf'u karakola mı aldılar?" Dedim Sena'ya dönüp.

"Evet, hallederler merak etme"

"Tamam, biz babamı dışarıda bekleyelim"

"Yüsra abla, iyisin dime? Senin için zor bir gündü çünkü." Dedi Nur

"Hamileyim diye bana acımanıza gerek yok. Biz sağlıklıyız ve bir şeyimiz yok. Sadece bir çocuk için bana karşı farklı maskelerinizi takmayın. Nur sen üstüne alınma. Bana acıma sen yeter"

"Bebeğe sahip çıkacaksın dime?" Dedi Esma Hanım. Kaşlarımı çattım.

"Efendim? Ne demek istediğinizi anlayamadım"

"Buraya neden döndün? Bebeği istemediğin için mi? Bize mi bırakacaksın. Babanın kızısın sonuçta. Huyundan suyundan çekmiş olabilirsin"

"Nur anneneni al git elimde kalacak" dedim sinirle

"Ya neden öyle diyorsun? Annen günah olmazsa en küçük kardeşinizi doğurmak bile istemedi. Günahından korkup kürtaj olmadı."

Ben Esma Hanıma doğru yürüyünce Nur ve ailesi onun önüne geçtiler

"Annemin, babamın, öz babamın yada kardeşlerimin adını ağzına almayacaksın! Çocuğum hakkında hiçbir etkin olmayacak! Şurdan siktirip gitmezsen yaşına başına bakmam Nur'un, Yusuf'un annesi demem boğarım herkesin içinde! " diye bağrınca Nur kolumdan tuttu

"Tamam omu götürecek şimdi Ali ama biz yinede bir konuşayım mı ? Kastettiğim şey sana acımak değil. Bir yeğenim olacakmış ve sen onun annesisin. Onu taşıyorsun. Tabiki kendine dikkat etmen gerekiyor ve bizde sana dikkat etmeliyiz. Şu anki ortam çok gerici. Gel birkaç beraber bi konuşalım" dedi Nur

"Yok, Yusuf'un yanına gideceğim. Hem benim bu konu hakkında kimse ile konuşacak bir şeyim yok"

Hala ağrım devam ediyordu. Hemen Yusuf'un yanına gitmek istiyordum. Stresten ağrıyordu karnım biliyorum. Onunla biraz konuşsam geçicek zaten stresim. Ona gitmek istiyorum.