Yasemin sesi kulaklarıma dolunca kafamda şimşekler çaktı.
"Ne işin var senin burda?!" Dedi Yusuf
"Seni bekledim gelmeyince adamlarına sordum. Hastanede denilince meraklandım. Sana bir şey oldu sandım. İyi misin?" dedi
Pis sülük!
"Beni bir daha kimseye sordurtma!"
"Tamam, öyle yaparım. Esma anne yatak odasını toplattı kadınlara. Eşyalarımı getirdim ama sana sormadan düzenlemek istemedim"
Benim eşyalarım!
"Eşyalarım? Hepsini Bade'ye yollayın. Vermem eşyalarımı"
Yusuf beni görmesin diye kapıyı azıcık açmışken ben kendimi tutamamıştım.
A bu arda ben odadan mı atıldım? O mu yerleşecek benim dolabıma? Dur eşyalardan önce takılmam gereken şeyler var. Benim yattığım yatakta mı uyuyacak?
"Onun ne işi var senin yanında?" Dedi Yasemin
"O benim yanımda değil. Ben onun yanındayım" dedi Yusuf
"Anladım. Neyse boşanma davasına az kaldı. O günde yanında ben olacağım"
"Yasemin, git artık"
"Sana bir şey olmadı yani dime?"
"Olmuş gibi mi?"
"Sana olduysa bekleyecektim"
"Gelsin içeri. Karnını doyuralım, midesi doyar mı onun bilemedim ama" diyip zevkle gülümsedim
"Benim gözümde karnımda tok! Anasız babasız değildik çok şükür. Para derdimiz olmadı"
Heh işte ben şimdi sikerim bunu!
Hızla kapıya doğru yönelince Yusuf aradan çekildi. Bir elim direk saçına gitti. Saçını tuttup yüzünü aşağı doğru indirdim. Diğer elimi çenesine yerleştirdim. O yardım çığlıkları ile debelenirken biraz da sıkı kavradım saçımı
"Bir daha söylesene!"
"Öz baban bile yıllarca istememiş seni! Para konusu alınca birden ortaya çıkmış."
Akıllanmıyorda!
"Ben seni öldürürüm! Yemin ederim bu gün o konağı boşaltmazsan öldürürüm. Yusuf, bu kız ve abisi bu gece siktir olup gidecek o konaktan!"
"Kolaysa sen çıkar. Ben onun dini nikahlı karısıyım" diyince ellerimi ondan çektim.
"Ne sandın? Senden sonra devam etmeyecek miydi?"
"Öyle bir şey olmadı! Yalan söyleme" dedi Yusuf
"Söz verildi. Bana söz verildi, Milan sözü verildi." Dedi kız
"Ben sana hiçbir söz vermedim!" Dedi Yusuf
"Aşiretin verdi!" Dedi kız
" Bu kız senin nikahında mı değil mi?!" Dedim
"Değil! Ne senleyken ne de senden sonra başka kimseyle bir nikahım olmayacak!"
"Aferin! Böyle adam olacaksın işte. Şimdi şu Yasemin'e gösterelim konaktan nasıl çıkartıyormuşuz onu"
"Yüsra, sakın! Kendini zorlamak yok"
"Vallahi zıpkın gibiyim!" Diyip kızın kolundan tuttum
"Yemekleri hemşireler dağıtsın. Çantamı al gel Yusuf"
Yasemini çekiştire çekiştire çıkarttım hastaneden. Arabama bindik. Tabiki ben sürdüm. Şu an Yusuf'un bile konuşma hakkı yoktu.
Bu gün tekrar bu konağa geleceğimi asla tahmin edemezdim. Arabayı bırakıp o yellozu arkadan çıkardım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞAĞI
Ficción GeneralAşağı düşerken beni tuttan o ela gözler... Kalbimdeki sızıntı büyük bir zelzeleye ortaya çıktı. Küçük yaşta büyüyüp büyüdüğümde her şey anlamsızlaştı. Bir anda beni tutup çeken o eller bir daha ansızın karşıma çıktı. Kader de tam böyle bir şeydi. ...
