Marketten birkaç şey aldım. Kasıntı bey inmedi bile arabadan. Market poşetlerini arkaya koyup tekrar geçtim arabaya
"İşim bitti. Dönelim"
"Emredersiniz!" Dedi elindeki telefondan başını kaldırıp bana baktı
"Hanımağa değil miyim? Azcık ben emredeyim"
"Sen hala nasıl kaçtığını anlatmadın!"
"Of ya! Çok sıkıcısın. Eve gidince arka bahçedeki koca merdini görünce duvardan atladığımı anlayacaksın zaten! Hem konuşmamı ve sesimi sevmiyorsun. Bende senle konuşmayı sevmiyorum. Biraz kendin tahmin etmeye çalış. Hemen sorma!"
"Korumasız çıkamazsın" dedi
"Peşimde her adımımı izleyen biri var. Taksi durağına kadar benle yürüyen. Avmden çıkacağımı sana haber veren. Bilmiyorum sanki."
"Bunu fakındaysan neden o akşam o mekana gittiniz?" Dedi
"Bile bile gittim! Çünkü Mersinde bir eve prangalanmadan evvel son kez Yüsra Güneş Hancılar olmak istedim!"
"Milanların ağasıyım ben! Korkar ya insan! Ne demek bilerek gittim?! Ya her seferinde daha fazla kızdırıyorsun beni!"
"Ben neden korkacağımışım senden?!"
"Üstsüz başsız gitmişsin! Tüm alem bakıyordu sana! Kork Yüsra! Sana karşı sabrımı çabuk tükettiyorsun!"
"Hala korkmam gereken kısmı anlamadım?"
"Yüsra!"
Gök gürültüsü!
"Bana bakmakta onanlar korksun! Milanların ağasının eşi değil miyim?"
Alev fışkıran gözlerle bana baktı.
"Hiç kızma bana! Öyle olmalı. Madem ağasın, ben değil diğerleri korkacak! Ne demek ya ağanın karasına bakmak! Açık giyinmem bahaneleri! Niyeti bakmaksa her türlü bakacaklardı bana! Sadece göz ucuyla çaktırmadan bakacaklardı. Açık giyindim diye bariz bakmayı üzerlerinde hak biliyorlar! Sen baktın mı?! Nişanlımdım ama baktın mı?! Hayır! Demek ki onların sorunu! Yürek yemişler demek ki! Bana bakacak kadar yürek yemişler! Belki de tek sen bakabilirdin , o an en çok senin hakkındı belki de ama yapmadın. Neden? Çünkü haya ne biliyorsun. Onlar bilmiyorlar! Ben mi öğreteceğim onlara?!"
"Özelin olsun Yüsra! Giyiminde de özelin olsun! Yoksa senin yüzünden on kat insan vuracağım Yüsra!" Dedi
Gerçekten birini öldürmüş müydü? Oysa beni tutup çeken oydu. Benim hayatta olma sebebim oydu
"Tamam eve hızlı sür. Sıkıldım. Hep hızlı sürersin, şimdi mi yavaş süresin tuttu?"
"Lan karışma bana!"
Kendisi evden çıkmam izin vermez dediğine bak! Girişteki adamalar kapımız açtı
"Bir isteğiniz var mı?" Diye sorudular
"Benim yok ama ağanızın papatya çayına ihtiyacı var." Diyip bagajdaki poşetleri elime aldım
"Biz taşırdık hanımım." Dediler
"Yok, ben kendim taşırım" ama Yusuf ağa sakın taşımasın!
"Hepiniz kovuldunuz!" Dedi Yusuf ağa
"Hayır!" Dedim
Bana döndü ters ters baktı
"Önü tutmalarını söyledin öyle yaptılar! Diğerine her adımımı izlemeni söyledin o da öyle yaptı! Bir hata yok! Adamları rahat bırak. Çay demleyeceğim şimdi onlara tamam mı?" Diyip içeri girdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞAĞI
General FictionAşağı düşerken beni tuttan o ela gözler... Kalbimdeki sızıntı büyük bir zelzeleye ortaya çıktı. Küçük yaşta büyüyüp büyüdüğümde her şey anlamsızlaştı. Bir anda beni tutup çeken o eller bir daha ansızın karşıma çıktı. Kader de tam böyle bir şeydi. ...
