police man.[Hyunho]

radyodaki o çocuk olacağım

Okurken vote ve yorum atarsanız mutlu olurum.

---

Ben asla aşkı bulamamıştım ve aşkın ona rastlamadığını,hep kötü bittiğini iddia eden ve üzülen binlerce insan vardı belkide.Aşkın rastlamaması bazen iyiydi.Herkesin hayatı başkaydı,yaşantısı ve durumu hep farklıydı.

Belki hayatımıza giren kişi yanlış kişiydi,belkide zaman yanlıştı.Benim için zaman hep yanlıştı ama bende yanlış kişiydim.Benim hayatım yüzünden zaman yanlıştı,farklı olabilirdim.Belki başka bir evrende hepimiz âşığızdır?

Belkide o başka yaşamda bu evreni,bu yaşamı istiyoruzdur?Belkide kötü dediğimiz bu hayat,başka bir kaderde en iyisi olarak adlandırılıyordu?

Belkide hayatımız o kadar kötü değildir?Dertlerimiz belkide bir kağıt parçası kadar hafifti ancak biz onları büyütüyorduk?

Ölüm vardı.Gözümün önünde,bir nefes uzağımda,Azrail soluk alıyordu.Hayatım bir anlık aklıma gelmişti.Sadece 4 yüz vardı hayatımda,sadece 4 yüz.Birde öfkeli bir çift gözün sahibi o.
"Gitme!" diye yalvarıyordum gözlerim dolarken.
"Git!" söylediği tek şey buydu.Gözlerim doluyordu.Karşımdaki o öfkeli bir çift göz yüzünden aklım durmuştu.
"Bir kişi göze batmaz ama eğer ki senide kaybederlerse,parçalanırlar.Onlarla kalmalısın,güç vermelisin!" sol gözümden bit yaş düştü.
"Radyoda dinlediğin o kişi ben olacağım.Ancak gitmezsen,radyoda dinlenen olacaksın ve bu onları dahada parçalayacak.Sen kalpsin Hyunjin,bir takımın kalbi olmazsa hayatta kalamaz." gözlerimden yaşlar düşürken son kez haykırdı,
"Kaç!" şimdiyse o öfkeli bir çift göz onun üstündeydi.Bense olduğum yerden kalkmış koşuyordum.
"Teslim ol!" arkamdaki polis seslerini duydukça daha hızlı koşmaya başlamıştım ki göz yaşlarım gözlerimden düşmeye devam ediyordu.

Hiç bu kadar çaresiz hissetmemiştim.Hiç bir zaman.

Ölüydüm.Ölseydim.Keşke ölseydim.Keşke o sıktıkları bir kurşun denk gelseydi.
"Sen ölürsen diğerleride ölür." demişti bana.
"Bu işte dikkatli olacaksın Hwang Hyunjin.Bencil olacaksın." sinirliydim.Nefes alamıyordum ama koşmaya devam ediyordum.Nereye gittiğimi,nereye gideceğimi,ne kadar koştuğumun önemi kalmamıştı.Bencil olmuştum,onun istediği gibi.
"Kalp çalışıyorsa,ne kadar hasta olursa olsun yaşar insan." demişti gözlerimin en derinine bakarak.
"Sen onların kalbisin Hwang Hyunjin.Onların yaşaması için senin yaşaman gerek.Kim giderse gitsin,sen gidersen biter her şey." göz yaşlarım dahada hızlanmıştı.

Dengemi kaybedip düşmüştüm.Ellerim kanıyordu,dizim kanıyordu.Altımdaki siyah kotun dizleri yırtılmıştı.Eldivenlerim yırtılmış ve yırtılan her bir parçadan kan dışarı çıkıyordu.Acıyı hissetmiyordum.Kanayan ellerimi yumruk yapıp kalkmış ve polisin "Teslim ol!" uyarısını bir kez daha duyar duymaz koşmaya başlamıştım.

Onu arkamda bırakmıştım,buna rağmen gözleri gözlerimin önünden gitmiyordu.Göz yaşlarım son hız akarken dahada hızlanmıştım.
"Teslim ol!" başımı iki yana salladım.
"Olmayacağım!" diye haykırdığımda önüme çıkan araba fren sesi çıkarıp kornaya bastığında durmamıştım,o arabanın üzerine gitmiştim.O bana yaklaşıyordu,ben ona yaklaşıyordum.
"Yaşamak zorundasın,yoksa onlar ölür!" kulaklığımdan gelen emire lanet edip son anda,arabayla neredeyse birbirimize gireceğimiz anda kaportasının üzerinden yuvarlanıp diğer tarafa düşmüştüm.Afallayıp yere çakılsamda,kanayan yerlerim dahada kanasada,acıyı hissetmeye başlasamda durmadan kalktım ve koşmaya başladım.Nefes artık gerçekten alamıyordum.
"Bir şey yap!" uçurumun kenarına gelmiştim.
"Atla!" dondum.Ölmek istemiyordum.Hayır,sevilmeden ölmek istemiyordum.Belkidr âşık olmak istiyordum?Belkide son kez kardeşlerimi görmek istiyordum?Belkide ilk ve son lez ailemi tanımak istiyordum?
"Atla Hyunjin,güven bana!" kumar ortasındaydım.Güvenip kaybedebilirdim,yada güvenmeyip.

Her türlü kaybetmeyecek miydim?Güvenip kaybetmek istiyordum.Derin bir nefes alıp koşarken bir saniye durmadan uçurumdan atladım.Gözlerim kapalıyken bile gözyaşları akmaya devam ediyordu.

Böyle bitmemeliydi.Bitmeseydi.
Radyoda dinlediğin o çocuk olacağım.

Başka bir evrende,başka bir kişilikte,belkide en baştan,daha güzel bir kaderle ölürdüm.
Radyoda dinledikleri o çocuk olacaktım.

---

Kısa bir bölümdü ama iyi gibiydi.Geçen bölüme göre daha çok içime sindi.Bir şarkıyı dinlerken yazmıştım bu bölümü ama şarkıyı paylaşmayacağım.

Geçmişten bir bölüm bu arada,yani Sam olmadan önce dhshdhsjdjw

Bölüm hakkında fikirlerinizi belirtirseniz mutlu olurum,seviliyorsunuz,öpüyorum<3