police man.[Hyunho]

her şeyden önce ben bir insanım

Human dinleyebilirsiniz,medyaya koydum<3

Okurken vote ve yorum atmayı unutmayın,iyi okumalar💋

---

Ondan uzak duruyordum,yaklaşmıyordum,konuşmuyordum.

Böyle daha iyi olacaktı,buna emindim.
"Sam," yutkundum.

Şuan odadaydık,ben çıkacağım sırada kolumdan tutmuştu.
"Beni görmezden gelemezsin."derin bir nefes aldım ve cevap vermedim.
"Cevap versene bana!" dedi sinirle.
"Ne istiyorsun bilmiyorum." dedim sakince.
"Seninle o kadar şey yaşadıktan sonra beni görmezden gelmemeni istiyorum,bu çok açık.Açık olupta senin anlamadığın daha önemli şeyler var ama." dedi sinirle.
"Bencilin tekisin!"sesi yükselmişti ben cevap vermeyince.
"Her şeyden önce ben bir insanım Minho!" dedim ses seviyemi ayarlayamazken.
"Senin duyguların,yapmamız gerekenler,benim düşündüklerim,hepsinden önce ben bir insanım tamam mı?" dedim sinirle.
"Ve delirecek gibi hissediyorum,sende üstüme gelip duruyorsun!"dedim gözlerim dolarken.
"Kafamda ne kadar düşünce var biliyor musun sen?Karar veremiyorum artık.Düşünmekten bıktım!" dedim yakamı sıkıp bırakırken.
"Neyi düşünüyorsun Sam?O kadar şey yaptık senle şu lanet odada,neyi düşünüyorsun daha anlamıyorum!" dedi ses seviyesini ayarlayamazken.
"Sen ve ben,imkansızız sadece.Senin hayatın farklı,benim.Ben senin hayatındaki o arayıp durduğun virüsüm.Sense benim hayatımda kaçıp durduğum o ilaçsın." işaret parmağımı onun göğsüne bastırmıştım.
"Umrumda değil,tamam mı?" dedi sadece.
"Ama benim umrumda." dedim ve onu hafifçe ittirdim.
"Sadece uzak dur benden,bunu sadece sana söylüyorum çünkü umursuyorum."

...

Artık bir şeyler yapmalıydım.Uzunca bir süre bahçeyi gezip,Changbin'i çıkarabileceğim bir alan aradım.

O an aklıma Minho'nun bana gösterdiği oda geldi.Mahkumların eşyalarının tutulduğu oda.O odaya gece girmem daha doğru olurdu,kimse bilmeyecekti girdiğimi.

Artık bu kadarı fazlaydı,bir şeyler yapmazsam birbirimize daha çok kapılacaktık ve bunun asla olmaması gerekirdi.Ben buraya âşık olmaya değil,alt etmeye gelmiştim.Hele ki alt etmeye geldiğim adama aşık olmaya hiç gelmemiştim.İçimdeki son duyguyuda yakıp kül etmem gerekiyordu ama o bir şekilde orada duruyordu.Gitmiyordu,sanki o ateşle besleniyordu.

O zaman o ateşi söndürecektim,ama nasıl yapacaktım bilmiyordum.Daha önce bu kadarını hissetmemiştim,basit bir kaç salakça duygudan daha fazlasıydı.

Hissetmek istemediğim o bir kaç salakça duyguydu onlar.

Başımı iki yana salladım.

Bitirecektim.

Ne olursa olsun.

Odaya sert adımlarla ilerledim.Minho'ya hesap vermeyi beklerden koltukta kıvrılmış bir Minho görmüştüm.Minicik olmuştu.

Gözleri kapalıydı ama aklım yine durmuştu.Yanına ilerledim ve baş ucuna çöktüm.Yüzüne gelen birkaç tutamı çektim.Dudaklarını izledim,yanlıştı ama buradanda keşkeyle gitmek istemiyordum.Dudaklarına minik bir öpücük bıraktım.
"Özür dilerim Minho,affetmeyeceksin ama ben hep özür dileyeceğim."

---

cherrybeauty_ aşko iddiada sen kazanırsan ne vercem sana ya jxjcdjfjdkfkjdkw

Allah belanı versin hyunjin minhoma yazık ediyorsun
ben bi tane minho sipariş etcem isteyenler sölesin bi kaç tane daha sölim

Şerefsiz hyunjin diye söveceğiz bundan sonra çünkü çünkü sövcez işte boş verin çünküsünü ehehehehhe

Fikirlerinizi bekliyorum,sizi seviyorum ve öpüyorum<3