police man.[Hyunho]

tek bir düğme

Vote ve yorum atarsanız sevinirim.

İyi okumalar<3

---

"Eğer çağırsaydın gelirdim." dedim sandalyeye yerleşirken.
"Sevgilini bırakıp gelecek miydin?"dedi ve güldü.
"Sen nereden biliyorsun?"dedim ve kaşlarımı çattım
"Benden hiçbir şey saklayamazsın çocuğum.Baban öğrenirse ne olacak?Sana o adamı öldürmen gerektiğini söylemişti." dedi.Yutkundum.
"Ya onu sen öldürecektin,ya da sen ölecektin."göz devirdim.
"Bende ona bir saniye düşünmeden kendi canımdan vazgeçeceğimi söylemiştim." dedim saçlarımı arkaya atarken.
"Hyun," kapıdan Karina belirdi.Soobin'e kaş göz yaptı.
"Gel Karina." dedi Soobin.Karina hemen yanıma gelip beni kaldırdı ve sarıldı.Bir elimi beline sararken diğerini saçlarına koyup okşamaya başlamıştım.
"Çok korktum." diye mırıldandı küçük bir kız çocuğu gibi.
"Buradayım korkmana gerek yok." dedim başımı onun omzuna dayarken.
"Ona bu işe son vermesi gerektiğini anlatıyordum." dedi Soobin.Karina benden ayrılıp onun yanına geçti ve başını onun omzuna dayadı.
"Seni kaybetmek isteyoruz." dedi Karina.
"Bende onu tekrar kaybetmek istemiyorum.Ona karşı olan bu düşmanlığınız ne?" dedim sertçe.
"Bizim bir düşmanlığımız yok baban öyle istiyor." dedi Soobin.
"Ben Yeonjun'u aldattım istedi diye."dedi Soobinde sertçe.
"O adamı anlamıyorum zaten."dedim ve odadaki pencerenin önüne geçtim.
"Bir kez arasam?" birbirlerine baktıktan sonra onayladılar.Hemen Minho'yu aradım.
"Bebeğim,neredesin sen!" dedi endişeli ve titrek çıkıyordu.
"Ben iyiyim.Biraz i-" o sırada içeri babam girdi.
"Hyunjin kiminle konuşuyorsun?" Soobin ve Karinaya baktım.
"Jisungla." dedi Karina.
"Ben,seni sonra ararım şuan müsait değilim." dedim titreyen sesimle.
"O kimin sesiydi?Ne oldu Hyunjin?Neredesin!"titrek bir nefes verdim
"Tamam görüşürüz." dedim ve telefonu hızla kapattım.
"Yine mi minho'ylaydı?" dedi ve Karinalara kaş göz yaptı
"E-evet." dedi Karina korkak bakışlarla.
"Sana onu öldüreceksin demedim mi?" dedi sertçe.
"A-" Soobin konuşacağı sırada bağırdı,"Siz ikiniz çıkın dışarı!"ikiletmedrn bana bakıp çıktılar.
"Öldürmeyeceğim onu tamam mı?" dedim sertçe.
"Sen,bana mı karşı geliyorsun?"dedi küçümseyerek.
"Âşığım ben ona,istediğini yap öldürmeyeceğim onu." dedim sertçe.Hızla gelip bir tokat attı.Yana düşrn başımla bir süre öyle durduktan sonra ona geri baktım.
"Tekrar söyle."dedi söyleyemeceğimi düşünerek.

Ama artık o küçük çocuk yoktu karşısında.
"Ben," dedim ve ona yaklaştım.
"Minho'ya köpek gibi âşığım." gözlerindeki o öfke bize yakar zannettim.

Beni yakar zannettim.

Onu yakar zannettim.

Bir tokat daha indi yüzüme.

Bir tane daha.

Ve bir tane daha.
"O ekrana bak! "Dedi sertçe.

Hapishaneydi 
" Arkadaşların, polisler ve sevgilin şuan o hapishanenin içindeler.ve ne yapacağımı bilmek ister misin? "Dedi ve eline aldığı kumandayla güldü

Bense dondum
" Yapamazsın, "diye mırıldandım.
" Yaparım. " Dedi ve eli düğmeye gittiğinde bağırdım, "hayır! " Ama duyduğum patlama sesi ve görüntüyle kalbimin durduğunu hissettim.

Sadece babamın üstüne atladığımı hatırlıyorum.

---

Selam merhaba sonunda yazdım bölüm ehehehehehrhrhrh ama klavyeyle yazamıyorum:(((

Güya soru çözüyorum djdjdjdhshshsher

Neyse bölüm hskkında ki düşüncelerinizi merak ediyorum

Sizi seviyor ve gülüşlerinizden öpüyorum🤍🤍