Gece

Geriye Dönüş

Mektubu okuduktan sonra hiçbirşey olmamış gibi Asmelay ve Cash'la birlikte geçirdim zamanımı.

Mika her zaman ki soğukluğu ve mesafesini koruyordu. Hatırladıklarım kadarı kaybolmuştu.

Buraya sürgün ediliş nedenim sol bileğimde ki damgaydı. Buradan gitmeden önce kurtulmam gereken birşeydi. Tüm düzensizliği yok edip kaos bırakmalıyım ki arkamda bu rezalet durum yok olabilsin.

'Hugo'yu tanıyor musun?' dedim uzun bir süre sessizlikten sonra. Cash televizyonda son yıllarda popüler olan vampir filmlerden birini izliyordu.

Asmelay ise daldığı dalgınlıktan sesimle sıçrayarak çıktı.

'E-evet'

Kekelemesi onu hazırıksız yakalamamın nedeniydi.

'Peki bana hakkında herşeyi anlatır mısın?'

Bir süre beni inceledikten sonra koltukta geriye doğru yaslandı.

Sarı saçlarını yanına aterken 'Neden biilmek istiyorsun?'

Soruları ve duruşu zekice davranmaya çalışmasının sinyalini veriyordu. Hala bana güvenememişti.

'Düşmanımı tanımak isterim'

Cevabım biraz olsun tatmin etmiş sakinleştirmişti.

'O ailemin katili. Tüm gördüğün şehrin sokakları ondan sorulur. Uçan kuştan bile haberdardır. Son zamanlara işlenen bir takım cinayetler yüzünden mevkisi tehlikeye girdi. Kimin yaptığını bilmiyor bu da Kan kırallığını sinirlenirmesine neden oldu.'

Elimde olmadan sırıttım.

'Güzel...'

O da hoş bir kahkaha attı. 'Onun sürünmesini mümkünse acılı bir ömür yaşamasın istiyorum.'

Kafakarışıklıyla baktım gözlerine. Çok fazla kayıp ve pişmanlık vardı.

'Neden ölmesini istemiyorsun?'

Asmelay'ın şen kahkahası yeniden kulaklarıma oldu.

'Hadi ama Eloise ben o kadar da merhametli biri değilim'

Cevapları hoşuma gitmişti. Bu zamana kadar hiç bir avcıyla sohbet etmemiştim. Onların önemi belkide diğer insanlardan zeki oluşundan geliyordu. Cevrelerinde olan biten tehlikenin farkındaydılar. Güçsüzlüklerine rağmen savaşabilmeleri kırılgan insan oğlundan beklenmeyecek bir meziyetti.

'Asil bir insan' diye geçirdim içimden. Kanlarından gelen avcılık asaleti bu olsa gerekti.

'Ve sen sana da güvenmiyorum Eloise. Bir cadı olarak hala benim düşmanımsın.'

Kafamı usulce sallayarak onu onayladım.

'Bir zamanlar senin koruduğun insanlar gibiydim.'

Söylediğim şeye şaşırmış irkilerek yerinden doğruldu.

'Bana yalanlarını anlatma Cadılık kanla gelir.'

Onu tekrar onayladım.

'Evet cadılık kanla aktarılır. Senin bilmediğinse her insanın içinde bir takım güçleri vardır. Bunları barındıran ruhlarıdır. Ruhlar tanrının nurundan yaratılmıştır. Ben bir cadı ailesine mensup değildim. Küçükken kaçırılıp bir cadıya hizmetcilik yaptırılmak zoruna kaldım. Ve büyüdüğümdeyse onun halefi seçilerek öldürmek zorunda kaldım. Yani kanla değil aldığım canla bir cadı oldum.'