Plan!

220 17 11
                                    

Evin yabancılığı Eloise'in kaldığı andan beri gün be gün artıyordu. Her geçen zaman alehime işliyormuş gibi hissettiriyordu. Öyle ki ben sanki misafirmişim gibi oluşan hava sinirlerimi bozuyor beni daha fazla öfkeli yapıyordu.


Nefes alamaz kıvama geleceğim günü bekliyordum.

'Burada ne arıyorsun?'

Samuel'in sesiydi beni yerimden sıçratan. Balkonda dalgınlıkla baktığım şu puslu gökyüzü onun gelişiyle daha bir bulanıklaşmıştı sanki.


'Üzerimde olumsuz bir etkin var itraf etmeliyim' dedim sinirimi ondan çıkarmak istiyordum.


'Bu söylediklerin beni senin açından önemli gösteriyor' dedi muzip bir gülümsemeyle. Sinir etmek isterken sözlerim bir aynaya çarpmışçasına bana yansımış ben sinir olmuştum.


'İçerde keyifler nasıl?' olabildiğince hızlı bir şekilde konuyu değiştirmeye çalışıyordum.


'En güzel saldırı savunmadır!' dememişmiydi bir kumandan. Sözün bir kumandan tarafından söylenip söylenmediğini bırak böyle bir sözün olup olmadığı hakkında hiçbir fikrim yoktu. Kendimde uydurmuş olabilirdim.

Yinede buna inanmayı seçtim.


'Kaçmaktan yorulmadın mı? Artık kabullensen?'


Ela gözlerinin keskin bakışları sırtımda hissediyordum. Elimden geldiğince görmezden gelmeye çalışarak kollarımı birbirine doladım.


'Eski Asmelay değilim ben'


Sözlerimle birlikte hava anlaşmış gibi sert bir rüzgar gönderdi üzerimize sarı saçlarım geriye doğru uçuşurken ben soğuktan dolayı biraz daha kasıldım. Kışın incecik tişörtle balkona çıkmak saçmalıktı.


Sırtımın arkasında hissettiğim sert sıcaklıkla beraber kaslı kollar tarafından kuşatıldım.

'İstersen dırdırcı bir cadaloza dönüş yinede senden vazgeçmeyeceğim'


Kullandığı kelime yüzünden engelleyemediğim bir kıkırtı kaçtı dudaklarımdan.

'Mektuptan alıntı yapma Samuel!'

Yalandan kızmam hoşuna gitmiş olacak ki kollarında ki baskı daha çok arttı.

'Sende inat etme'

Kafamı iki yana salladım.


'İnat değil benimkisi vazgeçiş...'

Samuelden vazgeçmiştim. Çoğu kızın ilk görüşte yüreğini hoplatacak bu yakışıklı avcıdan ebediyete kadar vazgeçmiştim.


'Neden?' fısıltısı kulağımın dibinden geldiğinde yüzünün çok yaklaştığını farketmem ona olan duygularıın köreldiğinin bir habercisi değilmiydi?


Yıllarca peşinde koştuğum adam şimdi onu bırakmamam için çabalıyordu.

Dört beş yıl önce biri bana bunu anlatsa gülerdim yada saçma bir hayal der geçerdim herhalde.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 04, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

GeceHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin