KAPARES NI TRES (the battle for the Taft Tower's heart)

XI - ENGAGEMENT

ELEVEN

ENGAGEMENT

"Haha, yeah, I used to be a player nung elementary, pero bangko lang ako nun hahaha." Sagot ni Jessey sa tanong ni Mika.

Agad naman niyang kinuha ang bola mula sa ilalim nito saka in-examine.

"Ang tagal ko na ring hindi nahahawakan ito eh. Ewan ko nga kung marunong pa ako."

"Aww, haha, you're amazing bestfriend. I never thought na player ka pala."

"Best, insulto complement? Hahaha, joke. Kasi naman sa katawan ko, sino ba ang mag-aakalang player ako? Ang payat ko kaya."

"Huh, hindi naman best, sakto lang ang katawan mo."

"Haha, sakto ka diyan, payat ako best. Yung katawan mo ang sakto lang, ganda ng figure mo teh."

"Haha, eh bakit kasi tinigil mo ang paglalaro?"

"Kasi nga payat ako."

"Huh? Anong connect?"

"Haha, si mama, akala niya dahil dito lalo lang akong pumayat. Pero in reality, hindi naman talaga. Mas naging firm nga yung katawan ko dahil dito eh. Pero since yun yung pinaniwalaan niya, pinatigil na niya ako."

"Oh. Hahahaha."

"Namiss ko nga eto eh. Hahaha. Ang tagal na rin talaga. Tignan mo, natambak na lang sa ilalim ng kama ko. Kung hindi mo nga nakita, hindi ko pa malalaman na andito pala ito."

"Mabuti na lang pala nakita ko, may nadiscover tuloy ulit ako about you, something na hindi nasabi ng mom mo."

"Haha, baka hindi na niya naalala, kasi nga naman, siya ang nagpatigil sa akin neto noon."

"Sayang, what if hindi ka tumigil? Ang galing mo na sana ngayon noh, best."

"Not that much naman siguro best, hahaha. Mga sakto lang para maging bangko pa rin, hahaha. Pero at least marunong."

"Sumali ka kaya sa varsity ng St. Scho?"

"Huh? Pwede, why not, kaso maraming magagaling dun, baka hindi rin lang ako makuha."

"Why not? There's no harm in trying best. Go lang, support kita."

"Eh ikaw best, you play din?" tanong ni Jessey saka dinribble ang bola sa kwarto niya.

"No." tipid namang sagot ni Mika.

"Seriously?"

"yeah, I'm not fond sa mga ganyan."

"As in, never ka pang naglaro ng voleyball?"

"Never, at never ko pa ring nahawakan ang bola ng volleyball."

"Hala, bakit naman?"

"Eh kasi nga diba? All my life nag-iisa ako, walang kalaro. Nagbago lang yun nung dumating si Kiefer, pero saglit din lang namang panahon yun. Paano ako maglalaro niyan? That's a team game diba?"

"Oh, oo nga pala, nalimutan ko, pero pwede rin naman itong laruin mag-isa. I mean, magpractice ka muna mag-isa, then saka ka na lang maghanap ng ka match mo."

"Haha, no use din lang saka no need. When I was young naman, sa books ang study lang ako gustong magfocus ng mga parents ko, kaya hindi rin ako magkakaroon ng time para diyan. Wala rin namang magtuturo sa akin on how could I practice myself."

"Eh kung turuan kaya kita best? Para dalawa tayong mag try out. At least, may makakasama ako."

"Haha, no need best, wala po akong interest diyan."