Carrying the Beast Child (Constanzo Brothers 1)

Kabanata 39

Accused

"Stella, magpapaliwanag ako...'' pakiusap niya sa'kin sa maliit na maliit na boses.

Gusto kong matawa, pero maski ang pagtawa ay hindi ko magawa. 

Hanggang ngayon ay pilit ko pa ring pinoproseso sa'king isipan kung anong nakita ng mga mata ko. Ang pakikipagtalik at halikan niya sa ibang babae. Hindi ko maintindihan... bakit niya nagawa sa'kin 'to? Kahit anong pilit na pag-intindi ang gawin ko ay hindi ko magawang maintindihan.

Sinubukan niya ulit akong hawakan, pero marahas akong umiwas sa kaniya. Nandidiri ako sa kaniya ngayon. Hindi ko masikmurang tignan siya sa kaniyang mga mata. Wala akong ibang makita, kung hindi ang pagtataksil na ginawa niya sa'kin. 

Ang paglapat ng kanilang mga labi sa isa't isa... ang bawat paggalaw ng kanilang mga katawan... ang mga ungol na kumakawala sa kanilang mga bibig... ang mga itsura nilang kapwa sarap na sarap sa isa't isa.

I saw it... I saw it with my own eyes. I saw how their bodies were connected to each other as they fucked each other. Their moans clouded the room. He moaned as if I didn't exist in his life—as if he'd never have a wife and a son waiting for him. Was it really good? Fucking someone else? The sounds of their connected bodies and the edge of the bed in every thrust he made to that woman... it's still very clear to me. I saw every touch, lick, and kiss he did with her. I saw and heard every little detail of it. 

Hindi ko alam kung ano pang paliwanag ang kailangan kong marinig mula sa kaniya, kung nakita ko na naman lahat-lahat.

Bumukas ang ilaw, kasabay nang pagpasabog ng confetti. Tumakbo sa'min ang anak namin. Yumakap ito sa binti ng kaniyang papa.

"Happy Birthday, papa!" natutuwang bati nito. "Did you like our surprise for you? How about the cake? Did you like it? Mama prepared all of that for you po! She was busy learning how to bake a cake because she wanted this birthday to be memorable for you, and I also helped din po because we both wanted to surprise you!" dagdag pa ng anak namin.

Umawang ang mga labi ni Lisandro, pero walang salitang lumabas mula roon. Nakita kong maraming beses siyang napalunok sa kaniyang sarili. Hinila siya ng anak namin at masayang pinakita ang mga cupcake na pinaghirapan kong ibake, pati na rin ang regalong pinaghirapan naming tahiin para sa kaniya.

It's just a spongebob keychain that me and our son crocheted together. 

"Look, papa! Mama baked all of the cupcakes po! And we also crocheted this spongebob for you."

Pinalobo nito ang kaniyang magkabilang pisngi, bago muling nagsalita. "I wanted to give you something po for your birthday, and spongebob is my favorite!" 

''Kaya po ayan ang naisipan naming tahiin ni mama! Papa, I now know how to crochet! Mama taught me how to crochet, and she helped me crochet this spongebob key chain!''

''Did you like our gift for you papa? Happy Birthday po!'' natutuwang bati muli ng anak namin.

Lisandro licked his lips. ''I l-like it, son...'' nahihirapan nitong wika sa anak namin.

Yumakap sa binti ko ang anak namin. "Mama, can I blow my candle na rin po?"

"Anak, bukas pa kasi ang birthday mo, pero sige... gusto mo na bang iblow ang candle mo ngayong gabi?"

Tumango siya sa'kin at masayang ngumiti. Dahil doon ay lumabas ang bungi niyang ngipin sa unahan. "Opo, mama! Gusto ko po sabay kami ni papa mag blow ng candle!" bumaling muli ito sa kaniyang papa. "Papa, is that okay po? I want us to blow our candles together, and let's have a wish po!"