Kiss me more [ on going ]

Episode - 13 . Zawgyi

ေလတျဖဴးျဖဴးတိုက္ခတ္ေနၿပီး ကမ္းေျခသို႔လာေရာက္ရိုက္ခတ္ေနေသာလိႈင္းခတ္သံတို႔ျဖင့္ ေသာင္ျပင္ဟာတိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနေသာ္လည္း လူတစ္ေယာက္ရင္ထဲတြင္ေတာ့အပူမီးဝိုင္းေနေလသည္။ဘာစိတ္ခံစားခ်က္မွမရိွသၫ့္လူတစ္ေယာက္၏အေပၚတြင္ ဘာမွန္းမသိထြက္ေပၚလာသည့္ေဒါသေတြဟာ ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔အရမ္းခက္ေနသည္။ေသာင္ျပင္တြင္လမ္းေလ်ွာက္ေနေသာ လူႏွစ္ေယာက္ကိုၾကၫ့္ေနရင္းနဲ႔ ေကာင္းစိတ္ထဲတြင္ ေတာက္ေခါက္မိတာအႀကိမ္ႀကိမ္ပင္။ရယ္ေမာသံေတြႏွင့္ၿပံဳးေနၾကေသာလူႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ေကာင္းရိွေနသည္ဆိုတာေတာင္သိမည္မဟုတ္ပါ။လူတစ္ေယာက္ကိုတြဲခ်င္ပါတယ္ဆိုၿပီး အခုက်ေတာ့တျခားတစ္ေယာက္ႏွင့္ တပူးပူးတတြဲတြဲျဖစ္ေနသည္မွာ ေကာင္းအတြက္ေတာ့ရင္ခံစရာပါ။

ထိုလူ႔ခံစားခ်က္ေတြကအေပါစားမ်ားဆန္ေနသလား။အခုတမ်ိဳး ေတာ္ၾကာတမ်ိဳး၊အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာစကားေတြ ခံစားခ်က္ေတြၾကားမွာ လူဘယ္ႏွစ္ေယာက္ကိုသူအရူးလုပ္ေနအံုးမွာလဲ။

"အစ္ကို"

ေခၚသံႏွင့္အတူ အနားေရာက္လာေသာဒါလီထြန္းေၾကာင့္ ေတြးလက္စအေတြးတို႔မွာပ်က္ျပယ္သြားရသည္။

"အစ္ကို ဒီမွာတစ္ေယာက္တည္းဘာလုပ္ေနတာလဲ"

"ေလၫွင္းခံေနတာ"

"ကြၽန္မေရာ ဒီအနားမွာေလၫွင္းခံလို႔ရမလား"

"ဒါအမ်ားပိုင္တဲ့ေနရာ‌ပဲ မဒါလီသေဘာပါ"

"အစ္ကိုရယ္ ကြၽန္မကအစ္ကို႔ထက္ငယ္ပါတယ္ အစ္မ,အစ္မဆိုၿပီးေခၚရတာေထာက္မေနဘူးလား"

"အဆင္ေျပပါတယ္"

စကားျဖင့္တံု႔ျပန္မေနေတာ့ပဲ ၿပံဳးပဲၿပံဳးေနလိုက္၏။ထိုအမ်ိဳးသားကေတာ့ ဒါလီၿပံဳးတာမၿပံဳးတာကို အေရးတယူလွၫ့္ၾကၫ့္ေနမွာေတာ့မဟုတ္ပါ။အေတြးဂယက္ထဲမွာရစ္ဝဲေနပံုရသည္။

ဦးကဟာသေတြေျပာေနေသာ္လည္း ယခုတြင္မူမရယ္ႏိုင္ေတာ့ပါ။အေၾကာင္းကား ေသာင္ျပင္ေပၚတြင္ ေဘးခ်င္းယွဉ္ကာမတ္တပ္ရပ္ေနသူႏွစ္ဦးေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ေလေကာင္းေလသန႔္ရႉတာေတာင္ စံုတြဲလိုက္ပါလားဟုစဥ္းစားမိေတာ့လည္း အခုေခတ္လူငယ္ေတြကေတာ္ေတာ္ရိုမန႔္တစ္ဆန္ပါလားဟုမဆီမဆန္ေတြးလိုက္မိျပန္သည္။ခ်စ္တဲ့အဆင့္အထိေတာင္မေရာက္ေသးဘဲ သူတို႔ကိုၾကၫ့္ေနရင္းနဲ႔ ရင္ထဲမွာေတာ္ေတာ္ကိုပူလာရသည္။အခ်စ္ကပူေလာင္တယ္လို႔ၾကားဖူးေသာ္လည္း ကိုယ္ကခ်စ္ေနတာလဲမဟုတ္။