နှောင်းတစ်ခေတ်သို့အလည်တစ်ခေါက် ( Complete)

အပိုင်း-၂၀

Uni+ Zawgyi

ဗုဒ္ဓဘာသာအယူမှာ သေဆုံးပြီးရင် နောက်ဘဝကူးရတယ်တဲ့။ သေဆုံးပြီးရင်..ပြန်လည်မွေးဖွားခြင်းဟူသည့်အရာကိုကျိန်းသေကြုံတွေ့ရစမြဲတဲ့။ ရှင်သန်ခြင်း၊ သေဆုံးခြင်းဟူသည့်အရာတွေက လူတစ်ယောက်အဖြစ်မွေးဖွားရင်ကြုံကိုကြုံတွေ့ရတဲ့ဓမ္မတာတဲ့။

ယခုရှင်သန်ခြင်းနှင့်သေဆုံးခြင်းအလည်ဟူသည့်နေရာကိုနှောင်းရိပ်ရောက်‌ေနသည်။ ပတ်ဝန်းကျင်တွင် အလင်းရောင်ဟူ၍တစိုးတစိမျှမရှိ။ ပိတ်ပိတ်မှောင်နေတဲ့အမှောင်ထုတွေထဲမှာသူဟာပိတ်မိလျက်။

အချိန်တိုင်းလိုလို ချစ်ရသူ၏ ငိုကြွေးသံ၊ မိဘတွေရဲ့ငိုကြွေးသံကိုကြားနေပေမဲ့သူဟာ ဘာမှမတတ်နိုင်ခဲ့။ ပိတ်ပိတ်မှောင်နေတဲ့အမှောင်ထုကြီးမှာ သူဟာအဆုံးအစမရှိအောင်ပြေးနေခဲ့တယ်။ လမ်းဟူသည့်အရာများတွေ့လိူတွေ့ငြား။

သို့သော်လည်းဤအမှောင်ထုကြီးက ဝင်္ကပါ လို ပြေးလေ လမ်းပျောက်လေ။
မိဘတွေ..၊ပြီးတော့သူ.. ဘယ်လောက်တောင်ငိုနေမလဲ။ မငိုပါနဲ့လို့တောင်းပန်ချင်ရဲ့။

အမှောင်ထုထဲမှာ ငိုနေမိသည်။ဤအမှောင်ထုထဲမှာ ဘယ်နှစ်ရက်ကြာအောင်ပိတ်မိနေလဲမသိ။ အမှောင်ထုထဲမှာထိုင်ရင်းရုတ်တရက်ပေါ်လာတဲ့အလင်းရောင်ကြောင့် နှောင်းရိပ်မျက်လုံးတွေကျိန်းစပ်သွားရသည်။ မျက်လုံးကိုဆတ်ခနဲဖုံးအပ်လိုက်ပြီးတည်ငြိမ်သွားတဲ့အချိန်ရောက်မှပြန်ဖွင့်ကာ ထိုအလင်းရောင်ဟာဘာလဲဆိုပြီးစူးစမ်းကြည့်နေသည်။ သူမြင်လိုက်ရတာက ဥပဓိရုပ်ကောင်းကောင်းနှင့်လူကြီးတစ်ယောက်။ သူ့ကိုမြင်သွားတဲ့နှောင်းရိပ်ကိုကြည့်ကာ..

" လူလေးက လူလေးနဲ့မသက်ဆိုင်တဲ့နေရာကိုမျက်စိလည်လမ်းမှားပြီးရောက်လာခဲ့တာ"

ထိုလူကြီးအပြောကိုနှောင်းရိပ်ဘာမှမတုံ့ပြန်နိုင်, ပြီးတော့ဆက်ပြောလာသည်။.

" အိမ်ပြန်ချိန်တန်ပြီ လူလေး..။လူလေးရဲ့တဂယ့်အိမ်ကိုပြန်ကိုရတော့မယ်။ "

အိမ်ပြန်ရတော့မယ်ဆိုတော့အသိက နှောင်းရိပ်ကို သေမတတ်ပျော်သွားစေပေမဲ့ ဦးလေးကြီးကတော့တစ်ယောက်တည်းကျန်နေခဲ့တယ်ဆိုတဲ့အတွေးက သူ့ကိုအကြိမ်ကြိမ်သတ်နေသလို..