Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
sanaasikmis: İlk ama söz, son değil.
Telefonum elimde kalakalmıştım. Efe, beni takip etmiş üstüne üstlük onu nasıl kaydettiğimi görmüş ve sayfa ismini buna göre ayarlamıştı. Sedef ve Çağıl benimle ilgilenmiyorken Efe'ye yazmaya başlamıştım.
Efsar: N'aptın sen?
Efsar: Hayır insan etiketler en azından.
Efsar: Şaka. Cidden şaka.
Efsar: Sakın Efe. Külahları değişiriz.
Bana aşıkmış: Öncelikle günaydın aşk-ı derunum.
Efsar: Sen yine mi Muhteşem Yüzyıl izledin?
Bana aşıkmış: Evet ama konumuz bu değil.
Bana aşıkmış: Etiketliyim istersen.
Bana aşıkmış: Ayıp ediyorsun.
Efsar: Hayır.
Efsar: Engellerim yemin ediyorum.
Bana aşıkmış: Kalbimi kırıyorsun.
Efsar: Bana ait olduğunu söylemiştin.
Efsar: Bana ait her şeye her şeyi yapma hakkım var.
Bana aşıkmış: YAAAA
Bana aşıkmış: Demek kalbim seninnnnn.
Bana aşıkmış: Demek sana aitmişşşşşşşş.
Bana aşıkmış: Bunu daha sık söyle.
Bana aşıkmış: Hatta yanına şey de ekle.
Bana aşıkmış: Benimki de sana.
Efsar: Durun bakalım Efe Bey.
Efsar: Ben daha bir şey söylemedim bu konuda.
Bana aşıkmış: Ama sarıldın?
Efsar: Yoldan geçen kedi köpeğe de sarılıyorum.
Bana aşıkmış: Kedin olim mi?
Bana aşıkmış: Lütfennnn.
Efsar: Sen iyi değilsin ha.
Bana aşıkmış: İyiyim iyiyim.
Bana aşıkmış: Hiç bu kadar iyi olmamıştım hatta.
Efsar: Bugün dersin yok herhalde?
Bana aşıkmış: Yok ama kampüsteyim.
Efsar: Sebep?
Bana aşıkmış: Senin dersin var çünkü.
Bana aşıkmış: Seni görmek varken evde mi otursaydım yani?
İkisi de pür dikkat bana odaklanırken telefonumdan uygulamaya girdim ve fotoğrafı gösterdim. Bir süre baktılar. İlk konuşan Çağıl oldu.
''Siz ne ara sarıldınız ki?''
Olan biten her şeyi tek tek anlatmaya başladım. Ben anlattıkça yüz ifadeleri değişiyordu ama en sonunda ilk tepkiyi Sedef verdi yine. ''Kusura bakma ama sen salaksın. Çocuk senin bütün hassasiyetlerinin farkında ve gayet kibar. Ayrıca karşına çıkmaya da hazır. Niye önyargılısın ki?''
''Sedef, ben gideceğim.''
''Biliyorum. Biliyorum ama belki o buna razı gelecek Efsar? Hatta belki değil bence kesin gelecek. Çocuk iki buçuk yıldır seni uzaktan seviyormuş yine sever.''
''Haklı.'' dedi Çağıl da Sedef'e katılarak. ''Kimseye gideceksin diye şans vermiyorsun. Evet, normalde bu konuda seni destekliyordum çünkü uzaktayken kimin ne halt edeceği belli olmazdı ama bu çocuk zaten uzun süredir uzaktan seviyormuş seni? Ayrıca Allah aşkına böyle düşünen bi çocuk sana ihanet eder mi ya?''
Dirseklerimi masaya koyup ellerimi şakaklarıma dayayıp ovuşturdum. ''Bilmiyorum. Gerçekten bilmiyorum.''
''Hatta ileri gidiyorum.'' dedi Sedef şakaklarımdaki ellerimden birini avucuna hapsederek. ''Bu çocuk seninle gelir.''
''Kimseden böyle bir şey isteyemem Sedef.''
''Senin istemene gerek kalmaz Efsar. Sen gidiyorum dediğin an o da bavulunu toplayacakmış gibi geldi bana.''
''Tamam. Hoşlanma mı bilmiyorum ama onunla mesajlaşırken soyutlanıyorum sanki. Ayrıca bana davranışları da çok hoşuma gidiyor. Alakalı alakasız her şeyi konuşabilirmişim ve beni hiçbir zaman yargılamazmış gibi sanki. Bilmiyorum işte.''
''Kabak gibi de hoşlanıyorsun.''
Telefonumun titremesi konuşmamızı böldü. Efe'dir muhtemelen diyerek kilidi açtım ama başka bir numaraydı.
Bilinmeyen numara: Selam Efsar.
Bilinmeyen numara: Efe'nin kim olduğunu biliyorum.
Bilinmeyen numara: Sen de öğrenmek istersen yarın öğlen spor salonuna gel.
''N'oldu?'' dedi Sedef.
''Tanımadığım bir numara.''
''Ee?''
''Efe'yi tanıdığını ve öğrenmek istersem yarın öğlen spor salonunda olmam gerektiğini söylüyor.''
''Ne yapacaksın peki?''
''Bunu.'' dedim ve numaraya mesaj attım.
Efsar: Kendine başka iş bul.
Numarayı engellediniz.
''Kızım n'aptın?''
''Engelledim. Efe zaten karşıma çıkacak, Sedef. Başka birinin bunu yapmasına ihtiyacım yok. Ona güveniyorum.''
İkisi de gülümsedi. Benimse aklımdan o cümleler geçiyordu.
''Güvenini yıkmamaya söz verdim Efsar. Bu öylesine bir söz değildi.''
