8:Çıkmaz Duvarlar

209 33 8
                                    

Merhaba sevgili okurlarım

Nasılsınız?

Bölümlere attığınız yorumlar o kadar güzelki bütün yorumlar için hepinize tek tek teşekkür ederimm canlarım. O zaman yeni bölüme geçelim mi?

___

Bir insanın hayatı alelade bir olaydan sonra nasıl bu kadar değişebilirdi. Bir gece doğduğum eve geliyorum , canımdan çok sevdiğim adam. Küçüklüğümün kahramanı , gençlik hayatımın en eşsiz ve en güzel şansı olan adamı ;babamı kanlar içinde yerde buluyorum.

Sonra o olay bizi buraya hiç görmediğim akrabalarımın yanına , hiç görmediğim teyzemin , hiç görmediğim eniştemin daha da kötüsü kendimi ,benden nefret edecek olan Gediz adlı , serseri tipli bir adamın evinde buluyorum.

Gediz , iyi bir insan olabilirdi lâkin bana 'senden nefret edeceğim' dediğinde ona olan tavrımı silip atmıştı bu evrenden. Bir neden yokken benden neden nefret ederdi ki ? Cidden bunu düşünürdüm ama o beynimi yormama bile değmezdi.

Teyzem odasına giderken, bende Gediz'le yalnız kalmamak için odama gittim ve yatağıma oturdum. Elime telefonumu aldığımda , telefonumu uçak modundan çıkardım gelen bildirimle moralim daha da çok bozulmuştu. Benim şuan fiziksel olarak bir erkek arkadaşım vardı. Sevmediğim ama adına ' sevgili' diyeceğim zoraki bir sevgilim vardı. Mesajı okumadan telefonumu kapattığımda elimi yastığın altına koydum ve kendimi derin bir uykuya teslim ettim.

                                  🧚‍♀️

Sabah güzel bir kahvaltı kokusuyla yatağımdan kalktım ve yatağım düzelttikten sonra dün akşam kıyafetlerimi dizdiğim dolabın kapağını açtığımda yeşil boğazlı kazak , siyah kot pantolon çıkardım ve giyindim. Giyindiğimde kazağımın uç kısımlarını pantolonumun içine soktum. Saçlarımı yukardan at kuyruğu yaptığımda , sade bir at kuyruğu yapmak hoşuma gitmediği için , at kuyruğu şeklindeki saçımı ördüm. Artık gerçek Umay dediğim kişiliğime dönmek zorundaydım.

O katili bulmak için bunu yapmalıydım. Kendime güç verecektim ki , babamda güçlensin. Zaten o olaydan sonra babamın iyileşme umudumu kat ve kat artmıştı içimde. Komidinin içindeki makyajlarımı çıkardım ve yanaklarıma allık uyguladım. Allık uyguladıktan sonra rimel sürmemek olmazdı. Rimelde sürdükten sonra dudağıma hafif bir dudak kalemiyle kenarlarından geçtim. Odadan çıktığımda bu bir kaç aydır ki en güzel kokuydu.

"Günaydın Umay'cığım" diyen teyzemin sesi mutfaktan geliyordu.
"Günaydın" dedim . Bugün bende olmayacak bir şekilde hayli bir enerji vardı.
"Sizede günaydın" dedim vücudumu masada duran kişilere çevirdiğimde. Fatih masanın en başında yine bana o soğuk tavrını ısrarla koruyordu.

Berk bana bakmadan iştahla önündeki yemeğe odaklanmış, onu nasıl mideye indireceğinin derdindeydi. Miray önündeki tabaktan kafasını kaldırdığında bana küçük bir tebessümle baktığında yemeğini yemeye devam etti.Abimde , yanımdan geçip Gediz'in yanına oturduğunda abimle, Gediz'in arasında boş bir sandalye vardı. O sandalye muhtemelen bana ayrılmıştı.

Gediz'le göz göze gelmemek için kafamı Alaz'a çevirdim. Alaz'la göz göze gelince ağzındaki portakal suyunu karşında duran Gediz'in üstüne püskürttü. Gediz bir hışımla masadan kalktığında söylemeye başladı."Oğlum, rahatsız mısın?"dedi üstüne püskürtülen portakal suyuna bakarak.
"Abi, afedersin bir anda boş bulundum" diyen Alaz hâlâ bana bakıyordu.
"Ben bilirim senin o boş bulunmalarını" dedi ve bana bakıp odasının kapısını kapattı.

İKİNCİ ŞANSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin