Tsubasa & Victory Kickoff / Türk bir futbolcu kızın hikayesi

Final(Maç olarak)

Öncelikle bu kitap finali değil sakın olun.

3 gün çok hızlı bir şekilde geçmişti. Ayağım hâlâ kötü dırumdaydı. 3 gündür topa dokunmuyor, koşmuyor, kendimi geliştirmiyordum. Hâlâ emin olamadığım şeyler vardı. Umarım maçta saçma şeyler yapmazdım. Artık koşarken ayağım acımıyordu ama sert şut çekmekte zorlanacağım kesindi.

Ve maç başladı.

Topu alan Kota koşmaya başladı. Autoda hemen yanında koşuyordu. Bana mı öyle geliyor yoksa bu ikisi iyi arkadaş olmaya mı başlamıştı? Aralarında paslaşıyorlardı. Bu beni mutlu etmişti. Anlaşılan maçta bana gerek yoktu. Ha... Çok iyi paslaşmalarına rağmen sarı saçlı bir oyuncu paslarını kesti. A...Ama bu Cris. Bu üç günlük süreç boyunca bu takımın maçlarını izledim. Onu tamamen unutmuştum. Bu çocuk çok iyi oynuyordu. Ona karşı dikkatli olmak gerekiyordu. Çünkü rakiplerinin daha çok hangi ayağı ile şut çektiğinden nasıl defans yaptığına kadar herşeyini araştırıyor ve çok zor rakipleri bile geçiyordu. Ama kendisi belli bir şey kullanmıyordu. İki ayağı ile de şut çekiyor, her defasında yeni çalımlar ve yeni defanslar yapıyordu. Genede onu durduracaktım. Cris Sağ kanattan ilerlemeye ve herkesi geçmeye başladı. Hemen savunma yapmak için karşısına geçtim. Gülümsedi. Daha çok alay edercesine bir bakışı vardı. Ayağın sakat seni geçmem kolay olacak dedi. Sinirlenmiştim. Tam hamle yaptığım sırada birden beni geçti. Donmuştum. Yaşadığım şok yüzden hareket edemiyordum. İlk defa biri beni zorlanmadan geçmişti. Dikkatim dağıldı için olmuştu. Kendimi toparlamalıydım. Bana seslenen Kota ile kendime geldim.

Kota
-Neyin var! bana ondan korktuğunu söyleme.

Kota haklıydı. Bazen sert tavırları ile yarıyordu. Kendime gelmiştim. Hemen peşinden koşmaya başladım. Cris kaleye yaklaşmıştı. Ne Reika nede Sho onu durduramamıştı. Kalenin çok yakınındaydı. Ve...

Hayır benim yüzümden olmuştu. Gözlerim sinir ve üzüntüden bir tık dolmuştu. Hemen sildim. Bir tartışma sesi duydum. Tagi koç ile tartışıyordu.

Tagi
-Ellerim sakat olabilir ama Beni sakat ayağı ile maça çıkıyorsa bende bu eller ile çıkarım koç. Lütfen izin verin.

Koç Hanashima
-Ağğğ peki.

Tagi
-Bu kararınızdan hiç pişman olmayacksınız.

Oyuncu değişikliği kararı vermişlerdi. Aiko'ya baktım. Hiç üzgün gibi durmuyordu. Yanımdan geçerken ne düşündüğünü anlamış olacak ki merak etme Hagi'nin benim yerime girmesi daha iyi o benden daha iyi bir kaleci ayrıca uzun zamandır maça çıkmıyordu ve eğer maçı benim yüzümden kaybetseydik kendimi asla affetmeyezdim, dedi. Gülümsedim. Pekâlâ dikkatimizi toplamalıydık. Maç tekrardan başladı. Bu sefer topu bendeydi. 3 kişiyi çalımladıktan sonra topu ilerideki Kota'ya ortaladım. Kota havadaki topa vole ile karşılık verdi. Ve gol durumu eşitlemiştik. Etrafa bakarken gözüm Cris'e takıldı. Oda alyla gülümsüyordu. Ama neden? Neden içi bu kadar rahattı. Top onlardaydı. Cris'e pas attılar. Bu sefer intikamımı alacaktım. Ama Kota birden Cris'in önüne çıktı. Sanırım oda intikam almak istiyordu. Cris birden arkasına döndü ve Kota'nın sağ tarafından geçerek koşmaya başladı. Peki ama top nerdeydi. Ha Cris arkasına dönünce topu takım arkadaşına paslamıştı. Böylelikle topu ona geri atmışlardı. Auto'yu da geçmişti. Tamam o zaman ben yapardım. Hemen Cris'in önüne atladım. Bu sefer dikkatlice ne yapacağını izliyordum. Aslında Cris'i geçsek yeterliydi ne kalecileri iyi neden takımı iyiydi. Seni geçsem yeter dedim. Bana şaşırarak baktı. Evet biliyorum,dedi. Topu ayağı ile bir sağa bir sola götürmeye başladı. İç çekti.

-Benim yaşadığım yerde iyi bir takım yoktu. Yani girebileceğim en iyi takımı bulmaya çalıştım. Evet bu takım o kadar iyi değil ama hepimiz birbirimize bağlıyız. Bende bu kadar iyi değildim ama geliştirdim. Geçen sene sizin takımınıza kaybetmiştik. Ama bu sefer kaybetmeyeceğiz. Duydun mu beni! Hemen topu ondan aldım. Harika bir anlığına sinirden dikkati dağılmıştı. Hemen kaleye koşmaya başladım. Bir gol daha atabilirdim. Cris'in arkamdan yaklaştığını hissettim. Bu yüzden topu Myojo'ya attım. Myojo birkaç kişiyi geçtikten sonra topu Autoya attı. Harika Autoya sayesinde bir gol daha atmıştık. Cris çok sinirli gözüküyordu.  İlk yarı bitmişti. Oysa maçın başında çok emin gözüküyordu. Birden beni görünce alayla gülümsedi. Bu çocuk gene ne planlıyordu.

Evet uzun bir aradan sonra gene bölüm yazdım. Bu gün bütün sınavlarım bitmiş oldu. Aslında bir fikrim var. Bu hikayenin altına bana sormak istediğiniz şeyleri yazabilirsiniz. Hepsini cevaplamaya çalışacağım. Bazı sorular hariç.