BÖLÜM 13.

2.9K 101 6
                                    

Yorumlarınızı bekliyorum asklarim ve lütfen oy vermeyi unutmayın.
💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌

Saat öğleni geçmişti. Emir beyin odasından çıktıktan sonra kendi işlerimle ilgileniyordum. Bilgisayar başında oturup, ekrana bakmaktan hem başım hemde gözlerim ağrıyordu.

Kısa bir mola vermek için Odamdan çıkıp kahve içmeğe kafeteryaya doğru gidiyordum. Kafamı çevirip Emir beyin odasına baktığım da kapının yarım açık olduğunu gördüm.
Acaba ne işle meşguldür şimdi?

Bana kalırsa Emir bey odasından hiç çıkmamıştı ama Alp bey konusunda o kadar da emin değildim doğrusu.
Çünkü Alp bey biraz şey bir adamdı, böyle saatlerce iş yapacak biri gibi bir insan olmadığına yemin bile ede bilirdim.
Biz ona gevşek diyoruz hayatım.

Öyle dediğimiz gibi biraz ayıp oldu ama evet tamda öyle bir insandı. Böyle bir insan olduğu çalışanlarından bile belliydi. Asistanı Gülçin bile benim kadar çalışmıyordu bile hatta bırak benim kadarı yarısını bile çalışmıyordu kesinlikle. Zaten böyle adamlar genellikle kendilerine yakın buldukları insanlarla iş birliği yapardılar.

Emir beyde ama burda benimle zıtlık yaratıyordu biraz. Kesinlikle Emir beyle bir birimize benzemiyorduk hatta hiç benzemiyorduk. Adam herkese buz dağı. Ben öyle birisi miyim?
Haaayır canım ne alakası var Ezgiciğim?
Aynen öyle! Ne alakası var?!

Aslında Emir beyin kapısının neden bu kadar sürede açık olduğu aslında biraz meraklanmama sebep olmuş ola bilirdi.
Biraz mıı? Az atda balıklar yesin Ezgi!

Kendimi durduramayan biri olarak bu sefer de durmayıp Emir beyin odasının aralık olan kapısından kafamı uzatdım.
Bence haklı bir sepep

Emir bey sırtını cama çevirmiş şekilde telefonda biriyle konuşuyordu.
Bu kadar önemli bir konu olmalı ki kapıyı kapatmayı unutmuş olmalıydı.

Emir bey hem telefonda konuşuyor hemde cama eliyle farklı şekiller çiziyordu. Bu hareketi nedense bana aşırı tatlı gelmişti.
Cama şekiller çizmesi mi Ezgi?

Yani, doğru pek bir şey değildi ama sonuçta bu Emir beydi ne yapsa olay oluyordu. En azından bana göre.
Emir Fan club başkanı seçildin Ezgiciğim.

Yok, o kadar da değil tabii ki canım. Emir beye hayranlık beslemiyordum sadece onu beğeniyorum bir patronum olarak.

Emir bey arkasını dönerek odanın içinde volta atmaya başladı. En sonda kapıya yaslandı. Kapılar siyah camdan olduğu için içim rahatdı çünkü hiç bir şekilde görünmüyordu.

Emir bey, telefonu kapatıp cebine koyduktan sonra kafasını çevirerek bir saniye kapıya baktı.
-"Bir şey mi vardı Ezgi hanım?"
Hani görünmüyordu Ezgiciğim? Ne oldu?

Bu adam beni o siyah camlardan nasıl görmüştü yaa! Şimdi ne diyecektim? Neden kapısının açık olduğunu merak ettiğimi mi? Benim kapımdan sana ne? Demez miydi?
-" İçeri girin Ezgi hanım"
Şimdi gerçekten yandık.
Bir şeyler düşün Ezgi! Çalıştır kafayı hadi!

Pek istemesemde kapıdan uzaklaşarak Emir beyin odasına topuklularımın ucunda girdim. Oda kapıya yaslanarak kollarını göğsünde birleştirip bana bakmaya başladı. İyice geriliyordum.
-"Ş-şey Emir bey" diye saçma bir şey çıktı ağzımdan. Hemde kekeleyerek.
Sakin ol kızım. Sen bulursun bir şey hadi!

-"N-Ney?"Diye cevap verdi Emir bey dudağının kenarını hafif havaya kaldırıp gülümseyerek.
Adam bizimle dalga geçiyor Ezgi!

-"Ben aslında bir şey so-sormaya gelmiştim de-" diyerek bir açıklama yapmaya çalıştım.
Emir bey kafasını sallayarak bir şey demeden aynı pozisyonda beni dinliyordu.
-"Ama sizin telefonla konuştuğunuzu görüp, bölmek istemedim. O yüzden burda bekledim bitirmenizi"
Aklıma gelen ilk mazereti uydurdum.
Aferin kız sana, helal be!

-"Hmm. Ne soruyordunuz peki Ezgi hanım?" Diye kollarını çözerek Emir bey ellerini  pantolonunun ceplerine saldı.

Aferin bana gerçekten. Şimdi cevap bulalım bakalım.
-"Eee ş-şey-" diye cevap vereceğim sırada Emir bey ellerini cebinden çıkararak yaslandığı yerden ayrılıp bana doğru bir adım atdı.

-"Siz ne yapıyorsunuz Ezgi hanım?" Diye sordu. Bu soru beni afallatdı
-"Bi-bir şey yapmıyorum yani ne ya-yapıyorum ki?"

Emir bey bir adım daha atarken bende onun bana yaklaştığı için gerilip bir adım arkaya gitdim.

-" Bilmiyorsunuz öyle mi? Anlatayım o halde size. Sabah kaçar gibi odamdan çıkmalar, bu gün "bir şey istiyor musunuz" bile dememeniz, asansörden odama bakmalar, kapıdan beni gözetlemer. Ne demek bunlar Ezgi hanım?"

Emir bey hala o garip gülümsemesini koruyarak bir adım daha atdı.
-"Galiba bunlara verecek bir cevabınız yok Ezgi hanım?"

Ne diyeceğimi bilmiyordum gerçekten ilk kez ne desem bilemiyorum.
-" Çok özür dilerim Emir bey ama siz beni yanlış anlamışsınız"
Gerçekten bunu mu dedin Ezgi?

Ayyy ayyy kuşlarımmmm selammm çooook özledim sizii.

Sonunda kavuştukkkk

Nasilsiniz bakalımmmm?

Bölümü Beğendiniz mi?

yorumlarınızı bekliyorum asklarim ve lütfen oy vermeyi unutmayın.

İnstagramdan da konuşmak isterseniz İnstagram: themmoon56

Sizi çok seviyorum ve kocaman öpüyorum görüşürüzzzzz💌


OFİSTEKİ BUZ ADAMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin