Seninle Sonsuza Kadar

7. Bölüm

(Multimedia Hazal, Berk ve Samet.)

1 Hafta Sonra

O iğrenç günden sonra daha güçlü olmaya karar vermiş ve Berk’i görmemek için bizimkilerin yanına gitmemiştim. Neredeyse hepsi gelip kapıma dayanmış, sorunun ne olduğunu sormuşlardı ama ben anlatmamayı tercih edip kabuğuma tekrar çekilmiştim. Kısacası bu sıcak yaz günlerinde aptalın teki yüzünden evde deliriyordum. Annem benim için endişeleniyor ve istersem evimize dönebileceğimizi söylüyordu ama ben bunu da kabul etmiyordum. Babam her ne kadar haftasonu geleceğini söylese de işlerinin yoğunluğundan gelmemişti. Bütün günümü müzik dinleyerek, dergi ve kitap okuyarak, Almira ile internetten konuşarak geçiriyordum. Ah birde gün içinde mutlaka Göksu ile 1 saat telefon görüşmesi yapıyorduk. Benimle her konuşmasında Berk’in bu davranışının Samet ile aramda bir şey olduğunu sanmasına bağlıyordu. Samet ile de 2 günde bir mutlaka konuşmuştuk. Beni fazla rahatsız etmemek için eve gelmiyor, o da Göksu gibi telefondan konuşmayı tercih ediyordu.

Kısacası yazımın en güzel zamanlarını salağın teki yüzünden berbat bir şekilde geçiriyordum ama buna daha fazla katlanamayacaktım.

***

Annem ile kahvaltımızı yaptıktan sonra odama çıkıp bir duş almaya karar verdim. Artık daha fazla evde tıkılmayacaktım. Ayrıca gitmesi gereken biri varsa o giderdi. Gerçi evet, onların uzun yıllardır arkadaş olduğunu göz önüne alırsak gitmesi gereken sanırım bendim. Ama sonuçta kimse gitmek zorunda değildi. Sanki yıllardır bir ilişkimiz vardı da o beni aldatmıştı ve asla karşı karşıya gelmememiz gerekiyordu. Yani lafı kısa kesmem gerekirse Berk’e hiçbir şey hissetmemişim gibi onlarla takılmaya devam edecektim.

Duştan çıktığımda üstüme turkuaz renkli bikinilerimi ve ince, içimi gösteren, mini beyaz elbisemi geçirdim. Saçlarımı da ıslak bir şekilde omuzlarımdan aşağıya bırakıp plaj çantamı hazırladım. Son olarak büyük, beyaz güneş gözlüğümü de gözüme taktıktan sonra merdivenleri birer birer inmeye başladım.

Annem beni gördüğünde ilk önce şaşırmış olsa da bu halime memnun olmuş bir şekilde gülümsedi.

“Yaz boyunca evden hiç çıkmayacaksın sanmıştım.” dedi ve ayağa kalkıp salondaki bir çekmeceyi açtıktan sonra içinden bir güneş kremi çıkarıp bana uzattı.

Gülümseyerek güneş kremini çantama attıktan sonra “Görüşürüz.” dedim ve yanaklarına sulu öpücüklerimden bırakıp evden çıktım.

Plaja doğru yürürken kendimi daha özgür hissediyordum. Artık yanında kasılarak konuşacağım ve güleceğim biri yoktu. Yani tamam, öyle biri vardı ama ona karşı hala öyle hissetmiyordum. 1 hafta gibi kısa bir süre olsa bile bazı şeyleri fark etmemi sağlamıştı. Berk gibi birisi için üzülmeme değmezdi.

Plaja girdiğimde bizim grup o hep oturduğumuz minderlerin orda oturuyordu. Kızlar yatmış güneşleniyor, erkekler ise bir konu üzerine heyecanlı heyecanlı konuşuyorları. Ve o da, kenarda kulaklığıyla etrafı inceliyordu.

Gözleri beni bulduğunda birkaç saniye olduğum yerde kaldım ve hareket edemedim. Bana çok değişik bakıyordu. Sanki o bir hafta önceki Berk gibi değilde, en başta o sıcak gülümsemesiyle içimi eriten Berk gibiydi.

Gözlerini tekrar başka tarafa çevirdiğinde bende yürümeye devam edip çocukların yanına yürüdüm. Beni ilk fark eden Samet’ti. Yani onun dışında.

Koşarak yanıma geldi ve bana sımsıkı sarıldı. İlk önce bu hareketine afallasam da bende karşılık verdim. Şu 1 hafta içinde neden böyle olduğumu sormamıştı ama bana çok iyi davranmıştı.