Seninle Sonsuza Kadar

12. Bölüm

(İlk ithafım Seçil'e -kitapseverkiz-. Ayrıca Multimedia’da Hazal’ın elbisesi ve bölüm şarkısı var.)

12. Bölüm

Sırıtarak, “Farkındayım sürprizin hala şokunu atlatamadın ama artık partiye başlamanın vakti geldi şapşal.” dedikten sonra Alp’e şarkıyı başlatması için uzaktan işaret verdim ve Samet’i bileğinden çekiştirerek etrafını balonlarla süslediğimiz yere doğru götürdüm.

Sahili Justin Timberlake’in SexyBack şarkısı doldururken herkes deliler gibi dans etmeye başlamıştı bile.

Berk’i ortalarda pek görememiştim. Ki bu durum Samet’in en yakın arkadaşının o olmasından dolayı biraz garipti. Gerçi bu aralar pek birlikte takıldıklarını görmesem de bir zamanlar çok yakınlardı sonuçta. Ayrıca nedenini anlayamasam da burada olmasını istiyordum. Yaşananlardan sonra burada olmasını isteyeceğim son kişinin o olması gerekirken olmasını istiyordum işte.

Bu saçma fikri aklımdan atarak karşımdaki doğum günü çocuğunun suratına gülümsedikten sonra dans etmeye devam ettim.

***

-Samet-

Sanırım doğum gününü unutan insan olarak tarihe geçmeliydim. Bütün bir gün benim doğum günü sürprizimle uğraşmışlardı ve ben hiç şüphelenmemiştim bile. Gerçi Berk ile Hazal’ı düşünmekten şüphelenecek zamanım da yoktu. Sahi Berk nerelerdeydi? Sevgili yakın arkadaşım(!) doğum günümü bile kutlamamıştı.

Sevdiğim kız en sevdiğim renklerdeki elbisesinin içinde tüm güzelliğiyle karşımda dans ederken şuan düşünmem gereken en son insan Berk’ti.

Aklımdan Berk’i çıkararak Hazal’ın beline ellerimi koyup onunla birlikte dans etmeye devam ettik.

***

-Berk-

Orada ikisi birlikte müthiş bir şekilde eğlenirken benim burada tek başıma içip salaklığıma küfürler etmem ne kadar doğruydu bilemiyordum ama onları birlikte görmeye tahammül bile edemediğimi çok iyi biliyordum. Bunlar dışında gidip bir zamanlar en yakın arkadaşım olan kişinin doğum gününü kutlamamamında doğru olmadığını biliyordum. Ama kimin umurundaydı ki?

Bir de onun en sevdiği renkleri giymişti. Mavi ve beyaz. Her şey benim sinir olmam için gerçekleşiyordu sanki. Şuan Samet’in yerinde ben olabilirdim. Hazal benimle dans ediyor olabilirdi ama bu şansımı çoktan kaybetmiştim.

Hazal’ın Samet’i sevdiğini sanarak ona iğrenç bir şekilde davranmış ve kalbini feci şekilde kırmıştım. Gerçi hala Samet’i sevmediğini bilmiyordum. Belki de gerçekten sandığım gibiydi. Seviyordu onu.

Bu düşünce beynime bir ok gibi saplanınca elimdeki içki şişesini ilerideki kayaya fırlatıp tuzla buz olmasını izledim.

Değer miydi gerçekten? En yakın arkadaşımla aramı bozmaya değer miydi bu kız? Arkadaşlarımdan uzaklaşmama, kendi kabuğuma çekilmeme değer miydi? Ona karşı ne hissettiğimi bile bilmiyordum artık. İlk başlarda hoşlanıyordum ama Samet ile onun yakınlaştığını gördükten sonra içimdeki duygular farklı bir hal almaya başlamıştı. Belki de sadece Samet ile olmasını istemiyordum. Belki de sevmiyordum, sadece en yakın arkadaşımla olmasını istemiyordum.

Ne kadar kendimi kandırmaya çalışsam da öyle değildi. Onun Samet ile olmamasını değil hiç kimseyle olmamasını istiyordum. Sadece benim olsun istiyordum. Lanet olsun ki artık benden başka herkesin olabilirdi ama benim olamazdı. Salaklığım yüzünden olan şansımı da kaybetmiştim.