TFoA 24

517 14 7
                                    


 I was suspended for three days. Someone had set me up to be caught for cheating when I don't know who mother fucking shit ripped a note in my notebook. Penmanship ko iyon at dahil unique ang handwriting ko mas naging makatotohanan.

Wraz is not the head of our accounting subjects anymore. I heard he resigned. 

Nagsasagot ako nang lumapit ang bagong teacher namin sa accounting at hinila ang isang note sa ilalim ng 5 pages na papel na aking sinasagutan. Maging ako ay nagulat pero walang salitang kinuha niya ang buong answer sheets ko at sinabing pumunta ako ng guidance.

Malaking percentage ang hawak ng quiz sa buong magiging grado namin ang naalis sakin dahil lang sa maling paratang. Pinaglaban ko ang sarili sa harapan mismo ng principal namin at sa bago naming teacher sa accounting.

Pero dahil malakas ata ang dasal ng mga bullies kay satanas walang naniniwala sakin dahil nga sa pesteng sulat na iyan!

"I'm sorry, but that's the rule of our university. Bakit mo kasi ginawa iyon hija. I know you're one of the top students here, but we don't tolerate cheating. You must face the consequences of what you did. Tell your guardian that you're suspended for 3 days. Here's the letter, and let them sign here."

Tinanggap ko ang parusang hindi nararapat sakin. Naki-usap akong huwag ng papuntahin ang grandma ko para hindi siya ma-stress dahil matandana ito.

Maaari raw akong maalis sa rank at dahil malaking points ang sa nangyaring quiz kaya baka 75 flat ang ibibigay sa akin as punishment. Kahit sa final grade man ay mag 100 hindi na ako masasama sa rank dahil bawal ang may line of 7.

Kung aamin daw ako, suspension lang ang ibibigay. Aminin ko man o hindi mahalaga sakin ito kaya ganun nga ang nangyari.

Wala akong pinagsabihan at sa loob ng tatlong araw na iyon puro trabaho ang inatupag ko.

Kinimkim ko lahat ng sama ng loob kasi wala akong mapagsabihan, alangan pasasamain ko pa ang loob ng grandma ko? Hindi at ayaw ko.

Alam kong kumalat na iyon sa buong klase namin kaya nagtataka ako kung bakit walang nagsalita tungkol sa nangyari 3 days ago. Thursday na ngayon at kailangan kong pumunta sa mahabang pila ng cashier department naming mga scholar. Hindi naman mainit dahil fully air-conditioning ang buong kwarto ng department.

May limang windows kung saan ako pwedeng magbayad at dalawang maliit na cubicle naman kung saan pwede lamang ibigay ang promisory note if ever na hindi makabayad for the upcoming exam.

Pending for the approval pa lang doon kasi sabi ng katabi kong babae kanina na may interview pa sa secretary of the president or ang Coo bago ma approved.

The good thing was that I passed the scholarship examination for this semester. So I was only going to pay miscellaneous fees, not the actual tuition fee we had at our university.

I haven't checked the amount I will be paying, and I'm damn nervous while sitting in one of the chairs designated for us, the scholars.

What scholarship I had wasn't 100 percent, and it was based on the exams I took, so mine was only 25 percent. I'm still thankful that at least it will lessen the amount I'd be paying, or I'm going to change schools.

Depende sa kung anong ipapakita nilang need kong bayaran. I checked the portal for our grades and balances, but mine was blank and has a red mark for clarification at the registrar's office and at the cashier department office.

Mahirap pala na hinayaan kong sagutin ng apat ang aking pag-aaral. Bago ako makipaghiwalay sa kanila naisip ko na dapat matigil ang pagiging dependent sa kanila sa lahat ng bagay.

The Four of Alejandra [Completed]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon