_____03🖤

3.2K 505 27
                                    


..

..

..

..

..

..මගෙ කාල්....

හැරෙන්න ඕන නෑ...හැරෙන්නෙ නැතුවම.....නාහෙට දැනුණු සමන් පිච්ච මල් සුවදත් එක්ක....දුහුල් කමිසෙ අතරින් දැනුණු ස්පර්ශෙත් එක්කම බෙල්ලට වැදුණු සීතල හුස්ම පහසින් ඒ එයා කියන එක කියන්න මට පුළුවන් උනා.....එයාගේ කම්මුලක් මගෙ කම්මුලක් දැනෙන නොදැනෙන ගානට හිරිගඩු පවා නංවලා තෙරපද්දි ඒ දැනෙන හැඟීම දරාගන්න බැරිව ඉන වටේ එතුනු ඒ අත් මගෙ අත්වලට තද වෙලා ගියා.....

..සුවදයි...

ගැහෙන පපුවෙ වේගේ තවත් වැඩි කරන ගමන් එයා බර හුස්මක් අදින ගමන් බෙල්ලට දෙතොල් තද කරද්දි..මගෙ ඇස් පියවෙලා ගියා.....තොල් අග ඇදුනු හිනාවක් එක්කම...බෙල්ලට තද උනු දෙතොල් තවමත් ඒ විදිහම වෙනකොට ගැහෙන පපුවෙ වේගේ තවත් වැඩි කරවන ගමන් මන්ම මගෙ බෙල්ල එයාට පහසු වෙන්න පැත්තට ඇල කලා....

..ඇයි ස්කෝලේ නොගියේ...

උඩට උස්සපු බෙල්ලට හාදු තියාගෙන යන අතරෙම එයා ගැඹුරු ඒත් සන්සුන් හඬකින් අහද්දි වැහුනු මගෙ ඇස් පිය ආයෙමත් වේගෙන් ඇරුනා.....

..යන්න බෑ...අදත් මගෙ බඩ කොර වෙලා ....

..ම්....

බෙල්ල දිගේ උඩට...උනුහුම් හුස්ම වද්දන ගමන් ඇදිලා ආව ඒ දෙතොල්...මගෙ නිකට ළඟ තප්පර ගානකට නතර වෙලා ඈත් උනා.....ඒ එක්කම පිටුපාලා හිටිය මං එයාගේ පැත්තට හැරුනා....

..කොහොමද දන්නෙ මං අද යන්නෙ නෑ කියලා...

..හිතුනා...

..ඒ කොහොමද එහෙම හිතෙන්නේ...එහෙම කාටවත් හිතෙන්න බෑ...

..ටෙලිපති...

..ආහ්..එහෙම එකකුත් තියෙනවා නේ....

මං මෝඩයෙක් ගානට ඇස් උඩට හරවලා කල්පනා කරන ගමන් කිව්වෙ එයාගෙ තොල් අග හීන් හිනාවක් ඇදෙනකොට....ඒ හිනාව දිහා බලන්න මං මගෙ අත් පටලගත්තෙ ඒ බෙල්ල වටේ.....ඒ තප්පරෙන්ම එයා මගෙ ඉන වටේ අත් පටලන් ගල් තලාව උඩින් මාව බස්සද්දි පොඩි එකෙක් ගානට මං ඒ ඇගේ එල්ලුනා...ගල් තලාවෙන් වැලි තලාවට බැස්සත් මං මගෙ කකුල් බිම තියන්න අකමැති වෙනකොට එයා අදත් මාව උස්සගෙන වගේ ගිහින් ගොඩපර ගහ පාමුල ලී බංකුවෙන් වාඩි උනා.....

°°කාළ්°°⚠️️(Yizhan version ✔)Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz