2

139 10 0
                                    

Jungkook:

Arabamda sessiz yollarda ilerliyordum. Cafe'ye gitmem gerekiyordu. Yine düşüncelere dalmıştım. Sahi doğru rengi bulmuş muydum?

Tabikide evet bulmuştum.
Mavi, özgürlüğü simgeleyen bir renk değil miydi? Ben ailem öldügünde özgür kalmıştım. O gece gökyüzü bile masmaviydi.

Bana ayakta durmam gerektiğini söylüyordu adeta. O gün çok huzur dolu hissettirmişti bu renk.

O gün istemsizce ağzımdan"Galiba benim rengim mavi evet kesinlikle"bu kelimeler dökülüvermişti. Çok sorgulamadım.

Ah her neyse bu renk konusu çok sıkıcı olmaya başlamıştı. Cafenin yakınlarına arabayı park etmiş yürümeye başladım.

-Ahh hava gerçekten çok güzel bugün.

Karşıya geçeceğim sıra yandan gelen arabayı görmemiş öylece gözlerimi kapatmış arabanın bana çarpmasını bekliyordum ki çarpmadı. Tanrım yaşıyordum ama birden kendimi yere bırakmış düşmüştüm. Yollar tırtıklı olduğu için ellerim acımıştı.

-Tanrım neden yolun ortasında bekliyorsun
Arabamın geldiğini görmedin mi!?

-Ben özür dilerim dalmışım.

-Tüm deliler beni buluyor ya. Niye kendini yere atıyorsun oğlum salak mısın?

-Ne bağırıyorsun ya amk ellerim acıyor zaten ağlıcam şimdi

Gözlerim sulanmaya başlamıştı. Neden bu kadar korkmuştum ki. Ailemin yanına o cehenneme gideceğimi sandığım için mi?

-Hey hey ağlama lütfen ismim Taehyung sadece bende korktum. İyi olman için ne yapmalıyım?

Bu taehyung denen adamın yanıma gelip koluma dokunması ile ona baktım. Tanrım çok yakışıklıydı. Çok masum. Aish kendine gel jungkook.

-Ah şey bende jungkook. Şu cafeye girebiliriz.

Kalkmama yardım ettikten sonra cafeye giriş yaptık. Boş bir yer bulup oturduk.

-Ah özür dilerim ben tekrardan. Ailemin ölüm yıldönümü de bugün. O yüzden dalmışım. Yolda bir araba geldiğini bile görmedim.

Yalanımı sikeyim ailemin ölüm yıldönümü sikimde bile değil ki. Hakikaten neye dalmıştım ben.

-Anladım. Üzüldüm de. Kendini toparla o zaman. Sana çarpabilirdim jungkook.

Ahh tanrım jungkook mu dedi o? Ağzına ne güzel yakıştı ismim. Bayılacağım galiba.

Ama bir dakika bu yüz bir yerden tanıdık geliyor ama nereden

-Eh tanıştığıma memnun oldum jungkook. Ama gitmem gerekiyor. Görüşürüz

Taehyung anlatımı ile:

Gerçekten ilginç bir çocuktu. Dediklerimi duydu mu acaba?

-Şey cidden görüşür müyüz? Ben burada çalışıyorum. Sık sık gelebilirsin.

Ne diyor bu çocuk tanrım. Aşık fln mı oldu. Eğer öyleyse şuracıkta bayılırdım.

-Gelmeye çalışırım.

Kısa kesip çıkış kapısına doğru yürümeye başladım. Son kez arkamı dönüp baktığımda onun da zaten bana baktığını gördüm. Ama bir dakika bu bakışlar neden tanıdık geldi bana. Bir süre daha ona baktım. Tanrım o şuan burada. Hemen önüme dönüp arabama doğru koştum.

-Evet bir gün karşılaşacağız demiştim. Ama bu kadar yıl bekleyeceğimi düşünmemiştim.

Ahh keyfim yerine gelmişti işte. Arabamı çalıştırıp. Şehrin dışında olan evime doğru sürmeye başladım.

SET ME FREE -TAEKOOKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin