Bad girl meets good guy (✔)

23. Slecht plan dus...

Met grote ogen staar ik naar het pistool. Hij gaat schieten, hij gaat schieten. Ik weet het gewoon zeker. Dit was het dan. Karma heeft me te pakken.

Wat heb ik nou van mijn leven gemaakt? Eigenlijk helemaal niets. Ik heb mensen toch alleen maar ellende bezorgd. Ze zullen wel blij zijn als ik weg ben...

''We zeiden nog, geen politie,'' bromt de man. Ik slik even en haal mijn schouders op. Ik wil wel wat zeggen, maar het lukt niet. Het lijkt wel alsof mijn keel wordt dichtgeknepen..  ''S-Sorry,'' zeg ik dan maar. ''Sorry? Wat hebben wij daar nou aan?'' sist hij boos.

Waarom komt de politie niet? Willen zij me ook dood hebben of zo..? Het lijkt me dat ze nu wel genoeg bewijs hebben om ze op te pakken.

''Je hebt wel lef zeg, jezus,'' mompelt de man. ''Of nou ja lef, ik kan hier eerder uit opmaken dat je nog een stom kind bent dat geen idee heeft wat ze allemaal aan het doen is,'' bromt hij.

Ik bijt even op mijn lip om niets terug te gaan zeggen. Want het liefst zou ik hem nu finaal kapot schelden. Maar met een pistool op je hoofd gericht is dat niet zo'n goed idee.

''En dat domme kind gaat nu boeten,'' sist hij. Ik knijp mijn ogen dicht en wacht. Maar er komt niets, ben ik al dood of zo?

Als ik mijn ogen open zie ik dat er twee agenten achter de mannen staan met een pistool op ze gericht. ''Laat nu uw wapen vallen,'' commandeert da agent. De man zucht even en gooit zijn wapen neer op de vloer. Direct worden de mannen overmeesterd door de agenten.

Al die tijd sta ik er alleen maar met grote ogen naar te kijken. De mannen worden weg gebracht naar een politieauto en er komt een agent op me aflopen.

''Alles goed mevrouw?'' vraagt hij. ''J-j-ja,'' stotter ik. ''Komt u maar mee naar het bureau,'' zegt hij vriendelijk. Ik knik en loop met knikkende knieën achter hem aan.

Ik had gewoon dood kunnen zijn. Het scheelde zo weinig.. En dat idee is eng, dood eng. Het laat je in zien dat het leven echt zo maar voorbij kan zijn..

Onderweg naar de auto zie ik nog net de twee mannen instappen. ''Je gaat hier spijt van krijgen!'' schreeuwt er een. ''Negeer ze maar, ze kunnen niets meer doen,'' zegt de agent kalm. Ik knik en stap snel in de auto. Als ook de agent zit rijden we richting het bureau.

——-

''Daar ben je!'' zegt Luke opgewekt en hij komt meteen op me af rennen. ''Hoe is het gegaan?'' vraagt hij nieuwsgierig. ''Ze kwamen er achter,'' zeg ik zacht. ''Serieus? Wat is er gebeurd?'' vraagt Luke verbaasd. ''Ze hielden een pistool tegen mijn hoofd, maar er kwamen net op tijd agenten aan gelukkig,'' mompel ik.

''Jezus,'' mompelt Luke en hij sluit me in zijn armen. ''Maar ze zijn nu opgepakt, dus je bent honderd procent veilig,'' zegt Luke.

Ik zucht even en ik knik. Luke zou nu geen medelijden met me moeten hebben. Hij zal me moeten haten.

''Ik heb echt respect voor je, weet je dat. Dat je dit gewoon hebt gedaan is echt super,'' zegt Luke.

Respect? Dat is wel het laatste dat ik verdien.

''Dankje,'' zeg ik dan maar.

——

 

*Bij de rechtzaak*

''Dan wil ik nu graag getuige Melanie Sanders verzoeken om naar voren te komen.''  Ik zucht even en loop naar voren en neem plaats. Nog één keer liegen en dan dus echt nooit meer. Ik ben het echt zo zat. Maar dit moet ik wel doen voor Sanne en Bryan. Ik kijk even naar de bank waar ze zitten. Bryan glimlacht even als onze blikken elkaar kruizen.

Sanne daarentegen staart een beetje naar het plafond. Dat viel me daarnet ook al op. Ze lijkt zich echt totaal niet te interesseren voor deze hele rechtszaak.

''Mevrouw, u was tijdens de hele deal aanwezig, toch?'' vraagt een man in een veel te net pak. ''Niet helemaal. Ik was er niet bij toen de drugs op het feest werden verkocht,'' zeg ik.

''Maar waarom was u er dan ineens bij in die loods?'' vraagt de man. Ik slik even, daar had ik dus nooit over nagedacht. ''Eh, ik kwam Sanne en Bryan tegen toen ze onderweg waren naar de loods,'' zeg ik snel.

''En toen hebben zij u ineens gedwongen om mee te doen?'' vraagt hij. ''Zo iets, ze zeiden dat ze iemand nodig hadden die verstand had van de prijzen en dergelijken. En aangezien mijn verleden wilden ze dat ik ze hielp,'' zeg ik zo kalm mogelijk.

''Hoe hebben ze u overgehaald?'' vraagt de man. ''Nou, eerst vroegen ze het aardig, en toen ik niet wilde toen begonnen ze te dreigen.'' ''Waarmee?'' ''Dat ze mijn familie wat aan zouden doen.''

Het voelt eigenlijk echt raar om op deze manier over mijn vrienden te praten. Maar aan Bryans blik zie ik dat hij vindt dat ik het goed doe. Na nog een paar vragen mag ik weer zitten en gaat de rechtszaak verder.

——-

''Oké, op basis van deze informatie en ons overleg van daarnet .Veroordeel ik Sanne Janzen en Bryan van Vliet tot een gevangenisstraf van drie maanden en een werkstraf van negentig uur.''

''Dat valt wel mee,'' fluistert Luke naar me. Ik knik en ik kijk nog een laatste keer naar Bryan en Sanne die uit de zaal verdwijnen.

''Nou ja, fijn voor ze dat het meevalt. Ik hoop dat ze hier na ook hun leven zullen verbeteren,'' zegt Luke en hij staat op.

Ik zucht even en loop achter Luke aan naar de uitgang. ''Ik moet nog even naar de wc,'' mompel ik en ik loop door een lange gang richting de toiletruimtes.

Als ik weer terug bij de ingang kom staat Luke er niet meer. Hij zal al wel buiten zijn dan.. Ik loop door de draaideuren naar buiten, maar daar is hij ook niet. Bij de auto dan?

Ik loop snel naar de auto maar kom al snel tot de conclusie dat Luke hier ook niet is. Net als ik hem wil gaan bellen krijg ik een sms binnen.

Wij zeiden toch dat je hier voor zou gaan boeten. Het zal geheel aan jou gaan liggen of jij je vriendje ooit nog terug wil zien. Maar ik verzeker je, dit wordt geen pretje. En waag het dit keer niet om de politie in te schakelen! Of hij is dood.

 

Mijn ogen worden groot en mijn mobiel valt uit mijn handen.

Nee. Nee. Nee.

——

Het spijt me dat er zo lang geen update was, maar ik had het echt super druk met school :( Maar de komende 2/3 weken wordt het weer wat rustiger met toetsen gelukkig :) Maar ik denk dus niet dat ik dit boek af kan krijgen voor de zomer vakantie, wat eigenlijk wel mijn plan was :/

Want het boek krijgt 30 hoofdstukken, dus dat kan alleen als ik 2 hoofdstukken per week schijf, maar ik heb ook nog een ander boek op Wattpad en daar moet natuurlijk ook aan geschreven worden :p

Maar goed, wil je weten hoe dit afloopt? Vote & comment ^.^

Het is trouwens niet zo dat ik niet zo schrijven als jullie nooit zouden commenten, maar ik vind het gewoon leuk xD

Fijne week! ♥

Trouwens mijn nieuwe (en nu echt definitieve xD) cover van a secret mission is echt leuk geworden al zeg ik het zelf ^.^