Bad girl meets good guy (✔)

28. He knows

Het is middennacht en ik sta voor de locatie die David's vader heeft genoemd. Het zou op zich kunnen dat hij de verkeerde locatie heeft gezegd, maar ik ga er niet van uit. Hij wilde graag zijn zoon redden toen ik het pistool tegen zijn hoofd hield. Ik hoop wel echt dat David hier geen trauma's aan over heeft gehouden, al denk ik haast van wel. En ik vind nog steeds dat het mijn schuld is. Ik ben gewoon zo dom bezig geweest al die tijd. Ik denk nooit na voor dat ik iets doe.. En kijk wat er van is gekomen. Het is twee uur 's nachts en ik sta verdomme voor een pakhuis om mijn vriendje te redden die daar wordt vastgehouden door een bende. Ja, heel normale situatie..

Die ene middag, toen die agent mij vroeg of ik vrijwillig mee deed aan die drugsdeal had ik ja moeten zeggen. Oké, ik was de bak in gegaan voor een paar maanden. Maar Luke had me dat sowieso vergeven. En al had hij me niet vergeven, zijn oom had dan tenminste nog geleefd. En David was gewoon veilig bij zijn moeder geweest.

Door mijn vreselijke arrogantie heb ik meerdere levens op zijn kop gezet.

Ik zucht diep en loop richting het vervallen huisje. Er staat een man voor de deur met een pistool in zijn hand. Ik zou hem neer kunnen schieten, maar dan hoort iedereen binnen dat direct en dan is het game over. Ik sluip naar de achterkant van het pand en zie een open raam. Alleen de weg naar boven is niet echt bepaald schoon.. Ik heb nog nooit zo veel spinnenwebben bij elkaar gezien..

Ik stap voorzichtig op een container en klim vervolgens via de regenpijp omhoog en klim via het raampje naar binnen. Ik bijt op mijn lip als ik keihard neerkom op de grond, maar ik hoor geen reactie. Ik kijk even om me heen, ik ben in een soort van martelkamer. Er staat een stoel en daarnaast staat een statief met heel veel messen. Ik slik even en loop richting de deur en staar door het sleutelgat de gang op. Er is nu niemand.

Met een haarspeld open ik de deur en loop voorzichtig de gang op. Ik zucht als ik meerdere deuren zie. Achter één van deze deuren is Luke, Maar welke? Ik kan niet zo maar een random deur openen, wie weet wie er achter zit. Ik sluip naar de volgende deur en kijk door het sleutelgat en zie een bijna lege kamer. Het enige dat er staat is een boekenkast met maar één boek erin, vaag.

Ik loop naar de volgende deur en kijk weer naar binnen, dit keer zie ik een paar mannen die liggen te slapen. Eentje ligt half uit bed en staat op het punt om te gaan vallen. Hij gaat steeds verder het bed uit en zoals ik al verwachtte, smakt hij op de grond. ''FUCK!'' roept hij keihard en hij wrijft over zijn ellenboog, een paar andere mannen schrikken wakker en beginnen te lachen. Ik grinnik even en loop snel verder.

Als ik bij de derde deur naar binnen kijk zie ik een trap, deze leidt waarschijnlijk naar een kelder, en het is op zich logisch dat ze ontvoerde mensen in de kelder opbergen. Ik friemel even met mijn haarspeld in het slot en de deur gaat open. Ik sluit de deur voorzichtig en ik loop zo stil mogelijk de krakende trap af. Ik kijk meerdere malen om, maar er komt niemand.

Als ik beneden ben staar ik door het sleutelgat en kijk een stoffige kamer binnen, wat een verrassing.. Er ligt een jongen in bed, en die jongen is Luke! Ik wil meteen zijn naam schreeuwen, maar houd me in. Ik open snel de deur en loop naar binnen.

Mijn hart klopt in mijn keel, ik wil hem zo graag knuffelen, maar ik weet dat dat nu niet kan. ''Luke,'' zeg ik zachtjes en ik tik hem aan. Hij opent zijn ogen en kijkt me verbaasd aan. Hij wil zijn mond opentrekken om iets te gaan zeggen, maar ik ben hem voor. ''Shht, niets zeggen, kom mee,'' zeg ik.

Ik had verwacht dat Luke meteen op zou staan, maar dat doet hij niet. Hij lijkt eigenlijk niet eens blij om me te zien. Maar misschien komt dat gewoon omdat hij verbaasd is omdat ik in een keer voor zijn neus sta.. ''Kom nou..'' zeg ik gehaast en ik trek hem uit bed. Hij zucht even en loopt achter me aan.

''Hoe ben je hier in godsnaam binnen gekomen?'' vraagt hij. ''Ik heb zo mijn trucjes,'' grinnik ik. Maar Luke lacht niet mee. Ik slik even en trek Luke mee de kelder uit. Als we de gang op komen staat er een man recht voor onze neus. ''Shit, kom! '' schreeuw ik en ren samen met Luke naar de deur van de martel kamer. ''Hé, terug komen jullie!'' schreeuwt de man en hij rent achter ons aan.

''Waarom gaan we een martelkamer binnen?'' vraagt Luke geïrriteerd. Ik wijs naar het raam. ''Ik hoop dat je van klimmen houdt,'' mompel ik en ik duw hem richting het raam. Luke laat zich via het raam naar de regenpijp zakken en klimt zo omlaag. Als hij beneden doe ik het zelfde. Ik hoor ondertussen meerdere daarbinnen schreeuwen. ''Kom! We moeten weg!'' sis ik en samen rennen we het bos in.

''Ik ben zo blij dat je oké bent,'' zeg ik als we ver genoeg zijn. Luke antwoordt niet. ''Wat is er nou?" vraag ik verbaasd. ''Doe niet zo schijnheilig!'' mompelt Luke.

''Ik weet alles, ik weet dat je mijn oom vermoordt hebt en ik weet dat je met een ander naar bed bent geweest!'' schreeuwt hij.

----------------

Oh oh.. ;s

Wil je weten hoe het verder gaat? Vote & comment ^_^

Fijne vakantie! x