11. Als dit mis gaat

1K 58 1
                                    

'Doei,' zeg ik sip en ik kijk naar Luke die zijn tas aan het inpakken is. Hij is wel echt op alles voorbereid, zelf ben ik nooit zo geordend. Hij heeft een tas met verschillende vakken. Eentje voor zijn laptop en eentje voor zijn boeken en andere papieren dingen. Ook heeft hij een voorvak waar hij zijn portemonnee in kan doen. Kortom, perfect. Zelf smijt ik altijd alles gewoon bij elkaar, dat deed ik op de middelbare school ook altijd.

Alle kinderen daar hadden al hun losse blaadjes perfect in een mapje zitten. Vaak had ik ook wel een mapje gekocht, maar vergat deze dan weer mee te nemen. Dus dan gooide ik het maar weer los in mijn tas. En dan was de motivatie er ook al weer van af, dus gooide ik altijd alles in mijn tas.

Luke glimlacht even en slaat de tas om zijn schouder, vervolgens werpt hij een blik op de klok. 'Shit, ik kom veel te laat,' mompelt hij. Ik grinnik even, hij is dus niet helemaal perfect. 'Ik zie je vanavond!' zegt hij gehaast en hij drukt nog snel een kus op mijn lippen en loopt dan de deur uit.

Meteen als de deur dichtvalt voel ik een soort van eenzaamheid en angst over me heen komen. Wat als ik het niet aankan?

Met Luke om me heen had ik steeds een motivatie, natuurlijk is het wel een motivatie dat hij straks weer thuis komt, maar het is toch anders..

En ik ben natuurlijk al goed begonnen door Sanne en Bryan te gaan helpen met een drugsdeal. Ik had gewoon nee moeten zeggen. Maar nu kan ik al helemaal niet meer terug, dan willen ze vast nooit meer met me omgaan en echt iedereen zal me uitlachen. Ik zal mijn gezicht nooit meer kunnen vertonen daar..

Ik ben niet zo zeer bang voor de drugsdeal, maar ik ben bang wat er gebeurt als Luke er achter komt. Hij maakt het dan vast uit met me. Maar de kans is klein dat hij er achter komt, we hebben dit al zo vaak gedaan zonder dat we werden gesnapt. Ik pak mijn telefoon en sms Sanne.

-Hey! Wanneer moet ik er zijn en waar?-

We zullen waarschijnlijk wel naar een feest of festival gaan om het te gaan verkopen. Of misschien verkopen ze alles wel in een keer aan iemand, ik heb geen idee. Maar Sanne heeft al een sms terug gestuurd.

-Het meeste verkopen we aan 1 man, maar een deel smokkelen Bryan en ik wel mee naar een festival. Zorg jij er maar voor dat je vannacht om 2 uur bij die oude loods bent aan de rand van het park, oké?-

Vanavond dus al.. Ze hebben echt snel een koper gevonden.. Maar oké, als het vanavond is ben ik er in ieder geval zo snel mogelijk vanaf.

-Is goed, tot vanavond!-

Ik berg mijn telefoon op en trek mijn schoenen aan, ik ga wel even wandelen in het park of zo, ik heb momenteel toch niet echt veel te doen. Als ik mijn schoenen aan heb, trek ik ook mijn jas aan en loop naar buiten. Ik ken de weg hier niet heel goed, maar ik kom van zelf wel weer iets tegen dat ik ken (hoop ik).

Ik ben nog geen twee minuten buiten als ik een bekend gezicht zie. Een heel bekend gezicht zelfs, mijn moeder. Wat doet zij nou hier?

Maar dan besef ik me dat mijn tante en oom ook ergens in deze wijk wonen, dus ze zou hier wel op bezoek zijn of zo. Ik probeer rustig langs haar te lopen zonder dat ze me ziet, maar helaas.

Eigenlijk had ik verwacht dat ze me wel een preek zou geven over het feit dat ik laatst dronken was in het winkelcentrum, want dat heeft mijn zus sowieso doorverteld. Maar in plaats daarvan krijgt ze tranen in haar ogen en loopt op me af.

Opzich wil ik ook wel met haar praten, maar ik ben nog steeds boos over het feit dat ze me zo het huis uit heeft gezet. Oké, ik was moeilijk. Maar ze is toch mijn moeder.

Meteen omhelst ze me. 'Sorry, het spijt me zo erg, ik hoop echt dat je oké bent. Ik had je nooit zo maar buiten moeten zetten,' zegt ze zachtjes. Geïrriteerd duw ik haar weg. 'Dat is nu iets te laat hè,' snauw ik boos. 'Natuurlijk niet! Je mag gewoon terug komen als je wil, we kunnen hulp voor je gaan zoeken,' zegt ze.

'Ik heb al hulp,' zeg ik bot. Het verbaast me eigenlijk dat mijn zus niets heeft verteld over Luke. 'Professionele?' vraagt ze achterdochtig. 'Nou.. Nee.. Niet echt..' stamel ik. 'Wat bedoel je daar nou weer mee?' vraagt ze licht geïrriteerd.

'Nou.. Hij studeert medicijnen, dus hij weet er best wel veel van af,' zeg ik en ik staar een beetje naar de grond. Gesprekken met mijn moeder zijn eigenlijk altijd ongemakkelijk, dat was al zo sinds de dood van mijn vader..

'Heb je een relatie met hem?' vraagt mijn moeder en er verschijnt een kleine glimlach op haar gezicht. 'Ja,' zeg ik en ik glimlach even.

'Ik ben blij voor je.. Maar ik denk niet dat het de beste optie is om..' maar ik laat haar niet uitpraten. 'Ik beslis dat zelf wel,' zeg ik kalm. Ze zucht even en knikt. 'Mag ik hem eens ontmoeten?' vraagt ze. Ik haal mijn schouders op. 'Misschien,' mompel ik droog en dan loop ik door.

Mijn moeder gaat vast alleen maar kritische vragen aan Luke stellen, dat wordt toch nooit leuk. Ik kijk nog een keer achterom en ik zie dat ze tranen in haar ogen heeft en weg loopt. Ik heb gewoon nog geen zin om met haar te praten, misschien later.

---

'Het eten was heerlijk, ik zei toch dat je wel kon koken,' zegt Luke tevreden terwijl hij de borden in de vaatwasser zet. Ik bloos even en geef mijn bord aan. 'Dus, hoe ging de eerste dag zonder mij?' vraagt Luke. 'Wel oké,' zeg ik. 'Mistte je me niet?' vraagt hij met puppyoogjes. Ik grinnik even. 'Ik kwam mijn moeder tegen.. Zou je haar eens willen ontmoeten?' vraag ik.

'Tuurlijk, waarom niet?' zegt Luke vrolijk. 'Nou.. Ze is best kritisch,' zeg ik. 'Nou.. Ik ben de ideale schoonzoon, so don't worry,' zegt Luke plagerig. 'Oké, dan nodig ik haar binnenkort wel uit,' mompel ik.

---

Als ik zeker weet dat Luke slaapt stap ik het bed uit. Ik kijk nog een keer naar hem voordat ik de kamer uit loop, maar hij slaapt nog steeds. Ik loop naar beneden en trek zachtjes mijn schoenen aan en mijn jas. Ik pak de sleutels van het kastje en steek deze voorzichtig in het slot van de achterdeur, als Luke nu wakker wordt weet ik echt geen smoes meer.

Als ik nou nog midden op de gang had gestaan had ik kunnen zeggen dat ik naar de wc moest, als ik in de woonkamer had gestaan had ik kunnen zeggen dat ik dorst had. Maar wat zou ik nu moeten zeggen, dat ik wil wandelen? Daar zou hij sowieso niet intrappen.

Maar gelukkig wordt Luke niet wakker. Als ik buiten sta loop ik zo snel mogelijk de straat uit naar de loods.

Hopelijk loopt dit goed af..

----

Zo.. Vanaf nu wordt het echt spannend. Want na die drugsdeal wordt van alles in gang gezet enz. enz.

Ik heb geen idee hoe een drugsdeal gaat, dus ik heb maar wat verzonnen xD

Het nieuwe hoofdstuk komt volgende week maandag.

Bad girl meets good guy (✔)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu