Bad girl meets good guy (✔)

21. Halve waarheid

De lege fles smijt ik in het water en ik grinnik als hij bijna een eend raakt. In mijn ooghoeken zie ik dat een vrouw me boos aankijkt. Ik draai me om en steek mijn tong uit. De vrouw loopt beledigd weg.

Dit is dus het gevoel dat ik moet hebben, gewoon lekker vrolijk en even aan niets denken. Mijn probleem? Dat komt van zelf wel goed, ik moet me niet zo druk maken joh.

Ik begin een beetje te wankelen en grijp me snel vast aan een lantaarnpaal. Ik begin te lachen. Ik heb er eigenlijk nooit bij nagedacht dat lantaarnpalen zo mooi zijn.

"Mensen! Jullie moeten allemaal de lantaarnpalen aanbidden!" schreeuw ik super serieus over het winkelcentrum. Wat? Waarom beginnen de mensen te lachen? Ik was super serieus!

"Nou wacht maar! Binnenkort dan worden de lantaarnpaaltjes in jullie buurt heel boos en dan zitten jullie in het donker hoor!" schreeuw ik boos terwijl ik troostend over de lantaarnpaal wrijf. "Sorry schatje, niet iedereen neemt jou serieus, maar ik wel," zeg sussend.

"Dat wijf is gek!" hoor ik iemand lachend roepen. "Jij bent gek! Jullie zijn allemaal gek!" schreeuw ik boos en ik loop wankelend het winkelcentrum af.

Mensen zijn zo raar. Ik denk dat ik maar over ga op lantaarnpalen.

———-

Stem in mijn hoofd, vertel me alsjeblieft: waarom heb je me dit aangedaan? Dronken worden is niet de oplossing. Nu ik weer nuchter ben voel ik me rotter dan ooit tevoren.

Dit moet echt stoppen, ik moet de waarheid aan Luke vertellen. Althans, de halve waarheid. De moord en het vreemdgaan laat ik wel eventjes weg...

Ik hoor de voordeur open gaan en Luke komt de woonkamer in lopen. "Hey," zegt hij met een klein glimlachje en hij zet zijn tas op tafel.

Luke is nog steeds verdrietig, ik zie het aan zijn manier van doen. Normaal is hij veel vrolijker en enthousiaster..

"Hoe was school?" vraag ik zachtjes. "School? College was leuk," zegt hij met de nadruk op college. "Ja ja, dat woord is gewoon te moeilijk," grinnik ik.

"Ik berg even mijn spullen op hoor," zegt Luke. "Wacht," zeg ik snel. "Wat is er?" vraagt Luke. "Kom even zitten," mompel ik. Luke haalt zijn schouders op en ploft naast me neer op de bank.

"Ik heb uh.. Een klein probleempje," zeg ik zachtjes en ik bijt op mijn lip. "Wat dan?" vraagt Luke. "Nou ik moet binnen twaalf dagen voor vijfduizend euro aan drugs hebben."

"Wow. Wat? Je zou hier toch mee stoppen?!" sist Luke boos. "Ja! Dat wilde ik ook. Maar omdat die deal was mislukt wilden ze het als nog hebben."

Luke zucht even. "Hoe lang is dit al aan de gang?" vraagt hij. "Twee dagen," zeg ik. "Ik heb zelf al vijftienhonderd euro dus.." "Hoe kom je daar nou aan?" vraagt Luke meteen. "Uh. Geleend," lieg ik.

"Nou, geef dat geld maar terug. Want wij gaan gewoon naar de politie," zegt Luke resoluut. Mijn ogen worden groot en ik schud hevig mijn hoofd.

"Ze zeiden dat ze ons dan sowieso vermoorden," zeg ik zachtjes. "Nou dat ik juist meer reden om naar de politie te gaan. En hoe denk je dat die gasten daar achter komen?" zegt Luke spottend.

Ik haal mijn schouders op en slik. "Geloof me, de politie heeft hier een oplossing voor."

———

Direct nadat we ons verhaal verteld hebben, komt de agent met een plan. "Kijk, wij geven u precies het aantal drugs dat u nodig heeft. U spreekt gewoon af met die mannen, maar wij gaan ongezien met u mee. U geeft de drugs aan hen en zo dra ze weg lopen arresteren wij ze," zegt de agent.

"Is dat niet gevaarlijk voor Melanie als ze erachter komen?" vraagt Luke twijfelend. "Nee, we kijken mee en zo dra ze in gevaar is komen wij direct."

"Doet u het?" vraagt de agent. Ik zucht even en ik knik. Niemand hier heeft ook maar een idee hoe slim dat soort mannen wel niet zijn...

Ze merken het direct als er politie bij is en zullen er niet over twijfelen om mij dood te schieten. Maar oké, ik moet voor het eerst ik mijn leven maar vertrouwen op de politie..

Het voelt eigenlijk best raar om hier nu te zitten. Luke weet de halve waarheid en de politie weet ook weer een halve waarheid over de drugsdeal die Luke juist weer wel weet.

Zo ingewikkeld heb ik het dus gemaakt...

"Oké mevrouw, sms maar naar het nummer dat u klaar bent voor een afspraak," zegt de agent. Ik knik en pak mijn telefoon uit mijn zak.

Ik heb alles bij elkaar. Morgen afspreken bij de loods?

"Oké, verstuurd," mompel ik. De agent knikt. "Zo dra u weet wanneer en waar.." maar de agent wordt onderbroken door het geluid van mijn telefoon.

Ok. 1:30. Geen geintjes.

Bij het lezen van 'geen geintjes' slik ik even. Als ze hier achter komen ben ik echt dood..

"Ze willen morgen om half twee   s' nachts afspreken bij de oude loods," zeg ik. "Oké, kom dan om één uur naar het bureau," zegt hij. Ik knik en sta langzaam op. "Veel succes verder en wees niet té zenuwachtig," zegt de agent.

Ja, hij heeft makkelijk praten..

——-

''Ben je zenuwachtig?'' vraagt Luke als we weer buiten staan. Ik zucht even en haal mijn schouders op. ''Nou ja.. Ik ben tenminste blij dat je helemaal eerlijk tegen me bent geweest. Want anders had je er misschien wel een enorme puinhoop van gemaakt,'' zegt Luke.

Oh god, hij moest eens weten, dat heb ik allang al gedaan..

''Ja..'' zeg ik alleen maar en ik staar naar mijn schoenen. ''Morgen is dit gewoon allemaal voorbij,'' zegt Luke vrolijk en hij loopt naar de auto. Ik zucht diep en loop achter hem aan.

Ooit moet ik hem gaan vertellen over zijn oom en over het vreemdgaan.. Maar oké eerst moet ik morgen zien te overleven..

—————————————————————————————————————————

Sorry, beetje kort hoofdstukje, maar anders komt 't niet uit ;(

Wil je weten hoe het verder gaat? Vote & comment ♥

EN IK BEN OVER DE 10K, BEDANKT! ♥♥♥

Fijne week! xx