Bad girl meets good guy (✔)

5. Sanne op bezoek

Het is een week later, wonderlijk genoeg gaat het steeds beter wat betreft het afkicken. Luke helpt me perfect. We hebben vaak gesprekken en ik heb hem al super goed leren kennen. En nu ik hier een tijdje ben weet ik al helemaal zeker dat ik over mijn oren verliefd ben.

En nog steeds spookt de vraag door mijn hoofd. "Is het wederzijds?" Ik zou het kunnen vragen, maar stel dat het niet zo is.. Dan kan ik beter direct mijn koffers pakken want dan wordt de hele situatie al ongemakkelijker dan dat hij nu soms al is.

Gister wilde ik wel even aardig zijn en afruimen. Alleen beging ik de domme fout om op het moment dat ik de borden in mijn handen had recht in de prachtige ogen van Luke te kijken. En 3 keer raden wat er gebeurde. De borden vielen uit mijn handen.. Bleek het ook nog eens van zijn overleden oma te zijn geweest.

Natuurlijk was ik bang dat ik daarmee alles zou hebben verpest. Maar Luke was zoals altijd super kalm en stond op van de eettafel en hurkte neer bij de borden. 'Oh, ze zijn maar door het middel allemaal, dat valt wel te lijmen,' zei hij droog en veegde vervolgens alle losse scherven netjes op.

'S-sssorry, ik ben ook zo'n kluns,' mompelde ik. 'Nee joh, je was betoverd door mijn prachtige ogen, geeft niet, zou ik ook zijn,' grapte Luke en hij knipoogde naar me.

Hier komt dus weer de vraag. "Is het ook wederzijds?" Bedoelde hij dat grappig of om te flirten?

Ik ben nog steeds verzonken in mijn gedachten als ik mijn telefoon hoor piepen. Het is mijn beste vriendin Sanne. Van af jongs af aan doen we al alles samen. Zoal ook de drugs en de alcohol zien te scoren...

Sanne: Heey, ik heb alles van Bryan gehoord... Ik ben trots op je x

Met een glimlach stuur ik een bericht terug.

Melanie: Thanks! Sorry dat ik je niet op de hoogte had gebracht by the way..

Sanne: Geeft niet joh! Maar die jongen hè waarbij je nu logeert.. is die een beetje knap? ;)

Mijn wangen kleuren rood. Waarom moet Sanne altijd direct daarover beginnen? Simpel, omdat ze een jongensgek is...

Melanie: Hij is leuk... Heel leuk... :$

Sanne: Iemand is verliefd hahaha. Is het oké als ik langskom?

Even twijfel ik, straks kan Sanne haar mond niet houden en zet ze me helemaal voor gek...

Melanie: Okee. Maar je gaat me niet voorschut zetten oke? :$ ps. Adress is Lindenlaan 17.

Sanne: Ik kan niets beloven ^^ en okee ik kom er aan! X

Langzaam sta ik weer op uit bed en ik rek me uit. Het is 2 uur in de middag en ik was gewoon even naar boven gegaan, simpelweg omdat het ongemakkelijk is zo lang met Luke beneden.. Stel  dat ik weer wat laat vallen... En zo met Sanne, die gaat me sowieso voorschut zetten...

Langzaam loop ik naar beneden, daar zit Luke op de bank met een laptop op zijn schoot. Hij glimlacht vriendelijk als ik de kamer binnen kom lopen. 'Is het goed als er een vriendin langs komt?' Vraag ik. Eigenlijk dom om het te vragen, want ze is al onderweg..

'Ja hoor,' zegt Luke en hij kijkt weer naar zijn computerscherm. Na een minuut of 5 gaat de bel al. Ik loop naar de voordeur en laat Sanne binnen,  die me zoals altijd uitbundig begroet met een knuffel. 'Heeeeeeey!' Roept ze overdreven vrolijk door het huis. In de huiskamer hoor ik Luke lachen.

En ook zoals altijd ziet Sanne er weer uitbundig uit. Sanne heeft orgineel bruin haar, maar heeft het heftig blond gemaakt. Haar blauwe ogen zijn omlijnt met zwarte eyeliner en zwarte oogshaduw.

Ze draagt een hele felle broek met scheuren erin en een heel fel roze topje, het is appart, maar het kenmerkt haar, zonder die kleren en gekke persoonlijkheid is zij Sanne gewoon niet.

Hier komt het dan, samen met Sanne loop ik naar de woonkamer. Luke kijkt Sanne even aan, maar glimlacht dan vriendelijk. 'Zo, dus jij bent die knapperd waar Melanie het over had!' Zegt ze vrolijk en ze ploft neer op de bank.

Luke grijnst even en kijkt me aan. Ik voel mijn wangen warm worden, stik, ik kan wel door de grond zakken. 'Sanne...,' mompel ik en ik ga ook langzaam zitten.

'Wat? Ik vertel alleen maar wat ik lees,' zegt ze onschuldig. Luke grijnst nogmaals en houdt duidelijk zijn lach in. 'Hoe lang zijn jullie al vriendinnen?' Vraagt hij. DANKU LUKE. Nu het onderwerp is veranderd kan ik wat kalmeren. 'Al sinds ik me kan herrineren,' zegt Sanne. Luke glimlacht even en knikt.

Het blijft even stil. 'Melanie vindt je leuk,'  zegt Sanne terwijl ze hoest. Mijn ogen vergroten en ik geef Sanne een stomp in haar zij. Luke kijkt grijnzend op. 'Kreeg ik al in de gaten hoor,' zegt hij en hij kijkt mij even plagerig aan. Zelf kijk ik naar het plafond en zeg ik niets.

'Jaaa, maar leuk leuk,' schreeuwt Sanne nu bijna. 'Dus wat ik me afvroeg,' begint Sanne en ze blijft even stil. Mijn hart gaat harder kloppen, gaat ze nu daadwerkelijk zeggen wat ik denk dat ze gaat zeggen? Waarschijnlijk wel... Over een ander onderwerp beginnen heeft vast geen zin, Sanne dramt alles toch wel door.

'Wat vraag jij je af?' Vraagt Luke nepalsof nieuwsgierig. Al weet hij de vraag waarschijnlijk ook al, de vraag waar ik al meer dan een week mee rondloop. "Is het ook wederzijds?" Vraagt Sanne.

------

Oehhh genant.... Hoe gaat dit aflopen. Wil je het weten? Vote and comment. En dankjewel voor 't lezen! ♡