Bad girl meets good guy (✔)

7. Luke's ouders

Zenuwachtig staar ik naar buiten. Luke had een belletje van zijn ouders gekregen dat ze vandaag langs zouden komen. Luke had even met trots verteld dat hij een vriendin had en dat zijn ouders haar vast zouden mogen.

Het feit dat hij mij zijn vriendin noemt is natuurlijk heel fijn. Sinds die kus -een week geleden- zijn we echt verliefd geworden. Het is gewoon altijd zo leuk met hem..

Maar Luke's ouders mogen me niet. Ik weet het zeker. En anders zorg ik er zelf wel voor dat ze me niet gaan mogen. Ik zal vast wel de verkeerde dingen zeggen. Ik zucht even. Zijn ouders verwachten vast een super netjes en slim universitair geschoold meisje. Maar in plaats daarvan krijgen ze een afkickend en dom meisje die al helemaal niet netjes is.

Zijn ouders zijn dan wel gescheiden, toch altijd bezoeken ze Luke samen. Hele nette mensen dus... Het zijn vast van die mensen die altijd willen vast houden aan oude normen en waarden. Maargoed, ik mag geen vooroordelen hebben. Misschien zijn ze wel super aardig en zijn ze helemaal oké met me. En zien ze me als hun ideale schoondochter. Kuch kuch. "Droom maar verder Melanie," mompel ik in mezelf.

Ik loop naar de badkamer en bekijk mijn spiegelbeeld. Ik heb gewoon een spijkerbroek en een blouse aangedaan. Zou wel netjes zijn opzich. Alleen wat jammer dat ze allebei versleten zijn.... In de donkerblauwe spijkerbroek zitten nog meer gaten dan dat er nog normaal stof over is... En de zwarte blouse is totaal verkreukeld..

De zwarte all stars die ik aanheb zien er ook uit alsof het hondenspeeltjes zijn. Het enige wat er nog een beetje mooi uitziet is mijn haar. Ik heb mijn bruin-zwarte haren helemaal geborsteld en in een nette knot gebonden.

Luke komt de badkamer in lopen en glimlacht even. 'Je hoeft niet zenuwachtig te zijn hoor, ze zullen je niet opeten,' zegt hij terwijl hij zijn haar een beetje goed doet. 'Ze verwachten vast niet dat je bent met zo'n meisje als ik, ze vinden me vast niets,' mompel ik. 'Misschien niet, maar ik vind je leuk, en daar draait het om. Niet om wat mijn ouders van je vinden.'

Ik glimlach even als Luke dat zegt. Hij heeft gelijk. Zoals altijd. De bel gaat en ik loop achter Luke aan de trap af. Het valt me wel meteen op dat het huis veel schoner is dan normaal. Luke zal vast zo'n moeder hebben die meteen een opmerking maakt over het huis als ze binnenkomt.

Als de Luke de voordeur opent worden al mijn vermoedens in een keer bevestigd. De man en vrouw glimlachen breed naar Luke. 'Oh kindje, wat zie je er goed uit, en het huis is ook spik en span,' zegt zijn moeder met een overdreven nette stem en ze geeft Luke netjes 3 kussen. Kots kots.

Dan kijkt ze naar mij. Ik zie gewoon aan haar blik dat ze vindt dat ik er vreselijk uit zie. Maar toch glimlacht ze naar me en schudt formeel mijn hand. Luke's vader doet het zelfde en we lopen de woonkamer in. Luke's ouders nemen beiden plaats op een van de stoelen en ik ga op de bank zitten. 'Willen jullie wat drinken?' Vraagt Luke aan zijn ouders. 'Doe mij maar een kopje thee,' zegt zegt zijn moeder. 'Zelfde,' zegt zijn vader.

Luke loopt naar de keuken en ik zucht even. Ik hoopte dat ik niet alleen hoefde te zijn met zijn ouders. Het blijft even stil en ik staar wat naar mijn schoenen. 'Hoe hebben jullie elkaar ontmoet?' Vraagt de moeder van Luke vriendelijk aan me. Shit..Wat zou ik nou zeggen? Ik kan moeilijk zeggen dat we elkaar hebben ontmoet toen ik hem hielp toen hij inelkaar werd geslagen.

'Op straat,' zeg ik zachtjes. 'Op straat?' Vraagt zijn moeder verbaasd. Ik knik. Ze wil nog wat zeggen, maar Luke komt net binnenlopen en zet de thee op tafel en neemt vervolgens plaats naast me op de bank. 'Luke, je had me niet verteld dat jullie elkaar op straat hadden ontmoet?' Vraagt zijn moeder nogsteeds wat verbaasd.

'Kan kloppen,' zegt Luke droog. 'Hoe hebben jullie elkaar dan ontmoet?' Vraagt zijn vader. 'Ik werd inelkaar geramd door een paar gasten die mijn geld wilden hebben en Melanie had me geholpen,' zegt Luke. Ik glimlach even klein, ik had eigenlijk verwacht dat hij een leugen zou verzinnen.

'Maar kindje, dat had je me helemaal nog niet verteld over die jongens,' zegt zijn moeder geschrokken. 'Logisch, hij had het vast te druk met verliefd zijn,' zegt zijn vader en hij glimlacht even naar me. 'Maar hoelang kennen jullie elkaar dan al?' Vraagt zijn moeder. '2 weken,' zegt Luke.

'En ze woont hier al?' Vraagt zijn vader verbaasd. Luke legt alles uit aan zijn ouders. Als ik zeg alles, bedoel ik ook alles. Over mijn drugsverslavig, crimineel verleden, enzovoort. Zijn ouders kijken me een beetje ongemakkelijk aan.

Ik slik even. Aan de ene kant baal ik dat Luke dit gewoon allemaal vertelt. Maar aan de andere kant betekent het wel dat hij zich niet voor me schaamt.

Als Luke klaar is met zijn verhaal wil zijn moeder haar mond opentrekken om wat te gaan zeggen. Ik weet nog niet wat ze wil gaan zeggen, maar ik wil het niet horen. Ik ben weer veel te bang op een afwijzing, veel te bang om weer gezien te worden als een crimineel.

Zonder nog wat te zeggen sta ik op en loop het huis uit. Met tranen in mijn ogen loop ik de straat uit. Ik hoor Luke mijn naam nog een paar keer roepen, maar negeer het.

Ik loop naar het winkelcentrum en koop een fles wijn. Ja, ik weet het, dom. Ik zucht en ga op een bankje zitten en open de fles wijn die ik redelijk snel leegdrink. Heel veel mensen kijken me raar aan, maar de meeste lopen door.

'Kijk schat, zoals die mevrouw daar moet je later nooit worden,' hoor ik een vrouw tegen haar zoontje zeggen terwijl ze naar mij wijst. Ik kijk haar boos aan, ze schrikt en  loopt door. De lege fles smijt ik ergens neer midden in het winkelcentrum. Al snel begin ik het effect van de alcohol  te merken.

---

Wat denken jullie dat de moeder van Luke wilde gaan zeggen? En hoe zal het aflopen met Melanie daar dronken in het winkelcentrum?

There is just one way to find out! Vote en comment! :D

Alvast al een fijn kerst en een gelukkig nieuw jaar :) x