My best friend's sister | [G×G]

Bölüm 1.

Coup de foudre- Ilk görüşte aşk
_

____

Medya: Esir Karahan.

Evet, evet biliyorum, sürekli yeni kitapla geliyorum, ama bu kitap sürekli aklımda dönüyordu. O yüzden aklımda kalacağına, kitaplarımda kalsın dedim. Aralarından birini seçip devam edeceğim. Hepsine yb yazamam.

Umarım seversiniz. Düşüncelerinizinde yorum olarak bırakın. Sizi seviyorum <33

_______

"Neredesin lan ?" Eren diğer hattan yüksek sesle bağırdığında yüzümü buruşturarak telefonu kulağımdan uzaklaştırdım.

"Geliyorum, varmama az kaldı." Etraftaki binalara bakarak söyledim. Eren ile üç senedir arkadaştık, ama onun evine ilk kez gidiyordum. Bu yüzden attığı konuma doğru gittiğimden emin olmaya çalışıyordum.

"Babandan arabayı almadın mı ?" Diye sordu. Babam iş yemeğine gideceği için arabayı vermemişti. Annem ise evde değildi, yani yürüyerek gelmek zorunda kalmıştım.

"Hayır, iş yemeği varmış." Diye cevapladım onu. Anladım diye mırıldandı o da.

"Çabuk gel!" Tekrar bağırdığında yüzümü buruşturdum. "Geliyorum lan, çatlama." Diyerek telefonu yüzüne kapattım.

Site zengin insanların olduğu bir yerdi. Zaten biz de böyle bir yerde oturuyorduk, ama bu evler bir birine fazla benziyordu. Ayırt etmene yardım edecek tek şey evlerin üzerindeki rakamlardı. Erenlerin evinin numarası 66'ydı. Gözlerimi evlerin üzerindeki rakamlarda gezdirdim. Sonunda 55'i bulmuştum. Bir ev sonrası ise 66'ydı.

Bahçeye girdiğimde etrafa baktım. Bahçesi bizim ev kadar geniş değildi, ama fazlasıyla güzeldi. Ortadan taşla dolu bir yol geçerken etraf ve bahçe tamamen çimendi. Uç kısımda ise bir masa, etrafındaysa birkaç sandalye vardı. Güzel dekore edilmişti.

Kapının önünde durarak zile bastım. Birkaç saniye sonra kapı bir kız tarafından açılmıştı. Kızıl saçları, yeşil gözleri ve burnunun üzerinde duran gözlüğüyle tam bir afet gibi gözüküyordu. "Kimsiniz ?" Diye sormuştu kaşlarını çatarak.

Resmen neden geldiğimi ve ne demem gerektiğini unutmuştum. "Aa-" diye başlasam da konuşamamıştım. Ardından birkaç adım geri giderek evin üzerindeki numaraya baktım. "Galiba yanlış geldim."

Güldüğünde bakışlarımı evin numarasından minyon kıza çevirdim. Ben 1.75 boylarında biriydim ve bu kız benden en fazla 10 santim falan kısaydı. "Kimi arıyorsun ?" Diye sordu.

"Eren Demir'i arıyordum." Dedim ellerimi çantamın yan taraflarına koyarak. Kapıda geri çekildi ve kafasını sağ omzuna doğru hafifçe eğdi.

"Doğru geldin demektir. Sen Esirsin, değil mi ?" Kafa sallayarak açtığı yerden içeri adımladım. Gözlerimi etrafta gezdirsem de, Eren'i bulamamıştım. Kapıyı kapatıp ilerlemeye başladığında ben de peşinden ilerlemeye başladım. Salon'a geldiğimiz de Eren'i televizyon önünde oturmuş gördüm.

"Gelebildin sonunda." Oynadığı oyunu durdurarak bana baktı. Ben ise ayakta kızıl saçlı, minyon kızın yanında duruyordum.

"Ablamla tanış." Ayağa kalkıp yanımıza geldi ve kolunu kızın omzuna attı. "Ablam Alisa, Alisa bu da benim anlattığım en yakın arkadaşım." Eren gülümseyerek eliyle beni gösterdi. Ben de hafifçe gülümseyerek çantamın tutacağında duran elimle selam verdim.