Bölüm 10.

3.3K 246 26
                                    

Bölümü yazdım sonunda. Birkaç bölüm sonra da kaos başlar zaten. Bu kitabı aklımda iyi kurguladım, inş yazabilirim. Neyse sizi seviyorum, öptüm, iyi okumalar <33

Sınır: 25 yorum.

×××××

Alisa ellerinde kitaplarla üniversite'den çıktığında yaslandığım ağaçtan doğruldum. Gözlerimi Esra ve Ozan ile gülerek dışarıya çıkan güzel kadında gezdirdim. Kızıl saçları omzuna düşüyordu, üzerinde mavi bir pantolon, onun da üzerinde beyaz bir gömlek vardı. Hepsini tamamlayan ise uzun kahverengi ceketiydi.

Güle oynaya çıkarken gözleri sonunda beni bulmuştu. O şaşırırken Esra ve Ozan şaşkınlıklarını atarak bana gülümsedi. Yavaş ve kısa adımlarla onlara doğru yaklaşırken hafif bir şekilde elimi kaldırarak onları selamladım. Ama Ozan elini iki metre havaya kaldırarak beni selamladı.

"Burada ne arıyorsun?" Ilk soran elbetteki Alisa olmuştu. Diğerlerine gülümserken ona gözlerimi devirdim.

"Sana da selam Alisa." Bunu dedikten sonra Ozan'a döndüm. Yumruğunu kaldırdığında hafif bir şekilde ben de kendimi yumruğumu onunkine vurdum.

"Gelmene sevindik, aslında seninle konuşmak istiyorduk." Esra dediğinde kaşlarım çatıldı. Benimle ne konuşmak istiyor olabilirlerdi ki?

"Hadi bir yerlere gidelim, açım." Bunu diyip Alisa yürümeye başladığında biz de peşine takıldık. Esra ben ve Ozan'ı geride bırakarak en yakın arkadaşına yetişerek koluna girdi. Ozan ise kolunu omzuna atarak beni kendine doğru çekti.

"Olanları duydum." Ozan'ın dediğiyle bakışlarımı indirdim. Gülerek elini saçlarıma daldırdı ve karıştırdı.

"Utanma, bunda utanılacak bir şey yok. Onun seninle olmasına sevindim, güzel bir ilişkiyi hakediyor." Yine eski pozisyonumuzu alarak söyledi. Elimi ben de beline yerleştirerek onunla birlikte yürümeye devam ettim.

"Bir ilişkimiz yok." Gözlerimi Esra ile konuşan Alisa'da gezdirdim. Onunla konuşurken her güldüğünda kısılan gözleri beni benden alıyordu.

"Ama olacaksınız." Sonunda bir mekana doğru dönmeden önce Ozan son kez söyledi. Ondan ayrılarak kızlara yaklaştım, Ozan da arkamdan gelerek yanımızda durdu. O sevgilisinin yanına geçerken ben de fırsatı değerlendirerek Alisa'nın yanına geçtim.

"Eren nerede? Siz ayrılmazdınız asla." Oturduğumuzda Alisa sordu. Ozan menu isterken ben de siyah ceketimi çıkardım.

"Eren'in futbol antrenmanı vardı, kalama gerek olmadığını söyledi, ben de geldim." Diye cevapladım onu. Kafasını sallarken o da ceketini çıkardı ve benim gibi koltuğun yanına bıraktı. Arkama yaslanarak onu izledim. En son dün gece görmüştüm ve çok fena özlemiştim. Fena halde burnunda tütüyordu.

"Burası bir pizza mekanı, neli seviyorsanız ondan sipariş edin." Ozan'ın dediğiyle kafa salladım. Garson kız bize menü'yü verdiğinde ona da gülümseyerek teşekkür ettim. Ben mantarsız isterken Alisa karışık bir pizza istedi.

"Şimdi gelelim konuya." Ozan elindeki menu'yu kenara koyarak söyledi. Kafamı sallayarak ellerimi masanın üzerinde birleştirdim.

"Yarın akşam Esra'yı istemeye gidiyorum." Bu dediğiyle dudaklarıma bir gülümseme kondu. Bakışlarımı Esra ve Ozan arasında gezdirdiğimde Esra da gülümsedi. "Ama benim istemeye götürecek ve istemede bana yardım edecek hiçbir ailem, arkadaşım yok."

Bu dediği kaşlarımın kalkmasına sebep oldu. Ben Ozan'ı Esra ve Alisa gibi, bizim gibi zengin bir aileden geldiğini sanıyordum.

"Senden bana eşlik etmeni isteyecektim." Ozan cümlesini tamamladığında bakışlarımı masada olan herkeste gezdirdim. Ne desem bilemiyordum.

My best friend's sister | [G×G]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin