My best friend's sister | [G×G]

Bölüm 3.

Seninle yemek yapmayı bile sevmiştim ben.

_________

Biraz uzun bölüm oldu, ama olsun. Yazarken çok eğlendim. Umarım sizde seversiniz.

Iyi okumalarr <3

Medya: Eren Demir.

_________

"Ne yapıyorsun ?" Koltukta yayılmış tiktokta bir şeyler izlerken annem içeriden yanıma geldi. Bunu sorması demek eve misafir geliyor demekti ve bu da evden postalanıyorum demek.

"Biri mi geliyor ?" Tiktoktan çıkıp telefonu kilitledim ve karnıma yerleştirdim. Gözlerimi ona çevirdiğimde ayakta durmuş, ellerini de ceplerine yerleştirmişti.

"Babanın iş arkadaşları geliyor." Dedi. Boşuna yok öyle bir şey, kimse gelmiyor demiyordu. Birileri geldiğinde evden postalanmam normal bir haldi. Halbuki, o arkadaşlar bize çocuklarıyla geliyordu.

"Saat kaçta eve geleyim ?" Yayıldığım koltuktan kalkarken sordum. Annem ise benim kalktığım yere oturarak benim gibi bacaklarını uzatıp sehpaya yerleştirdi.

"Bilmem 3 saate falan gel." Onun bu dediklerine gözlerimi devirerek çeketimi almak için odama doğru ilerlemeye başladım. Merdivenleri hızla çıkarak solda olan odama girdim ve siyah deri ceketimi aldım.

"Senin için taksi çağırdım, bahçe önünde duruyor." Kapıdan çıkmadan önce annemin arkamdan seslendiğini duydum. Gözlerimi devirerek bahçede ilerledim ve ceketimi giyerek çıktım. Taksi gerçekten kapı önünde bekliyordu. Binmeden önce cebimden telefonumu çıkararak Eren'e mesaj attım. Ama mesaj tek tık gitmişti.

"Nereye gidelim ?" Taksiye bindiğimde şoför abi sormuştu. Ona Erenlerin adresini söyleyerek arkama yaslandım. Bakmışmı diye tekrardan Erenle olan mesajlaşma yerine girdim, ama hâlâ mesaj tek tik olarak gitmiş şekilde duruyordu. Normalde mesajlarıma hemen dönen birisiydi Eren. Bir sorun olmadıkça da internetini kapatmazdı. Garip bir şekilde bugün fazla da konuşmamıştık.

Muhtemelen uyuyordur. Bugün ikimizin de antrenmanı vardı ve fazla yorulmuştuk. Ama yine de internetini kapatması pek onluk bir şey değildi.

"Geldik ağabeycim." Şoför ağabey konuştuğunda cüzdanımdan para çıkarıp ona ödedim ve arabadan indim. Her zaman böyle evden postalandığımda Erenle dışarıda gezerdik. Yani ikimiz de bu duruma alışıktık.

Erenlerin bahçesinde ilerleyerek kapı önünde durdum ve iki kere kapıya tıkladım. Biraz bekleyerek kapının açılmasını bekledim. Kapının diğer tarafından adım sesleri gelmeye başladığında ellerimi ceplerime sokuşturdum. Muhtemelen Eren açacaktır.

Kapı'yı Alisa açtığında yüzüme bir gülümseme yerleşti. "Selam." Diye mırıldandım ellerimi daha demin soktuğum ceplerimden çıkararak.

"Selam, gel." Kapıyı tam açarak kendisi de kenara çekildi. Içeri girerek kafamı salon'a doğrultarak Eren itini aradım. Ama salonda kimse yoktu.

"Eren uyuyor mu ?" Diye sordum onun arkasından salona geçerken. Kafasını iki yana sallayarak geçip koltuğa oturdu.

"Hayır, annem ve babamla teyzemlere gitti." Kaşlarımı çatarak ona baktım. Eren markete bile gitse bana söyleyecek biriydi. Bana söylemeden teyzesine gitmesi garipti işte.

"Bana haber vermemişti." Ondan mesaj var mı diye telefonumu cebimden çıkararak tekrar bir baktım, ama hiçbir şey yoktu.

"Acil çıkmaları gerekti. Diğer teyzem doğum yapmış ondan. Eğer ararsan sana haber vermemi istedi."