Part-Part Deföm

Kıskançlık•1

Ömerden
Şirketten çıktığım gibi temiz havayı ciğerlerime doyasıya çekmeye başlamıştım.Aşk acısı dediğimiz o illet tüm vücudumu sarmıştı.Defneye hem bu kadar yakın,hem bu kadar uzak olmak beni bitiriyordu.
Aklım,ruhum hepsi onun ellerindeydi.
Yaşanamayanlar...Yarım kalanlar...Evlilik...Bu aralar tüm kafamı meşgul ediyordu.Yaptığımız tatil planları,Milano,karım olacağı hayali...Hepsi bitmişti.
Tüm hayaller bir haber ile yok olup gitmişti.

Araca doğru ilerlediğim sırada gördüğüm kızıl saçlar durmama sebep oldu.Defne bir adam ile konuşuyordu.Üstelik fazlasıyla yakın gözüküyorlardı.Kaşlarım istemsizce çatılırken adamın Defneye doğru birkaç adım atıp elini beline sardığını gördüm.Kan damarlarımın içerisinde akmak yerine adeta boşalırken adamın yüzünü görmüştüm.Selim beydi.Bizim sağlık işlerimiz ile ilgilenen Selim bey...Selim beyin Defne ile ne işi vardı ki?Daha doğrusu Defnenin bu adamla ne alakası vardı?!Sinir tüm vücuduma yayılırken olduğum yerden gidişlerini izledim.Defne gülerek bir şeyler anlatıyor,Selim beyde onu dinliyordu.Üstelik elini Defnenin belinden çekmemişti!Bu durum Defneyi neden rahatsız etmiyordu?Sinirle gözlerimi yumdum ve birkaç saniye bekledim.Ne için bu kasar yakın oldukları düşüncesi beynimi ele geçirirken hızlı adımlarla araca yöneldim.

...............

Defneden
Yasemin hanım bugün tıpkı Passioniste olduğu gibi sağlık işlerimiz ile ilgilenmesi için bir doktor ile anlaşmıştı.Doktor bugün şirkete geldiğinde ağzım açık kalmıştım!Doktor dediğim adam çocukluk arkadaşım Selim çıkmıştı!Yıllardır görmemiştim onu!

Yasemin hanımla yaptıkları sözleşmeden sonra yanıma gelmişti ve tüm günü birlikte geçirmiştik.
Konuşacak o kadar şeyimiz birikmiştiki geceye kadar konuşabilirdik!Önce Selim nasıl doktor olduğunu,
neler yaptığını anlatmış daha sonrada ben buraya kadar nasıl geldiğimi anlatmıştım.Çıkış saati yaklaştığındada şirketten birlikte çıkmıştık.Selim anneannemi görmek için bize gelmek isteyince bize geçmiştik.

Şimdide yemek masada bir curcuna hakimdi.
Anneannem Selimin tabağına ne bulduysa koyuyordu.Nihan ve Abim ise gülerek onlara bakıyordu.Bende tabi ki anneannemi çocuğu boğacak diye engellemeye çalışıyordum!

D:Anneanneciğiiim!Ahahaha vallahi sen!Bir bıraksanda çocuk kendimi yese?Hani koca adam ya!

T:Ay sen karışma kız!Ne güzel doktor olmuş
başarmış istediğini bol bol yesin benim oğlum!
Dediğinde anneannem Selim gülümseyerek anneannemin elini öpmüştü.

Yemek faslının ardından salona geçilirken Nihan ve ben mutfağı toparlamaya başlamıştık.Ben bir yandan kahve yapıyor bir yandan da Nihanı dinliyordum.

N:Bana bak kız eğer Ömer Selimi görürse ohooo!
Sen gör tatavayı,nasıl kudurur senin yanında birini görünce!

D:Üff saçma sapan konuşma Nihan!Ne tatavası?!
Ömer bey İz hanımla ilgilenmekten bizi ruhu bile duymaz!

N:Oo biz olduk demek hm?!Diyerek göz kırptığında Nihan,sinirle ona bakmıştım.

D:Nihan konuyu başka yerlere çekme istersen!
Dediğimde ağzına fermuar çeker gibi yapıp işine dönmüştü.Bende kahveleri hazırlayarak içeri geçmiştim.Herkese tek tek dağıttıktan sonra boş olan sandalyelerden birine oturdum ve kahvemi içmeye başladım.

T:Ee oğlum sende var mı bir şey?Evlilik?Nişan filan
Dediğinde anneannem kahveyi püskürtmüştüm.
Herkes bana bakarken sinirle ağzımı temizlemeye çalışıyordum.

D:Anneanneciğim ayıp değil mi?!Çocuğun özeli sonuçta öyle sorulur mu?!
Diyerek anneanneme doğru kaş göz yaptığımda Selim lafa girmişti.