Part-Part Deföm

Kıskançlık•2

Selim masaya doğru gülümseyerek yaklaşırken ben hayatımda hiç hissetmediğim kadar tedirgin hissediyordum!Gözlerim Sinan beye takıldığında istemedende olsa kaşlarım çatılmıştı.Endişe ile bize yaklaşan Selimi süzüyordu.Sanırım oda Ömerin öfkesine sahip çıkamama ihtimalini düşünüyordu.

Selim, Yasemin hanımın tam karşısı yani Ömerin direk soluna otururken çaresizce yutkunmuştum.
Allahım lütfen buradan olaysız çıkalım!Sakin ol Defne!Sakiin!Gerilmek yok kızım,gerilmek yok!

S:Merhabalar!Sizinde burada olmanız güzel tesadüf Ömer bey,Sinan bey!Nasılsınız?
Diyerek Selim içten bir tebessümle söze girdiğinde Sinan bey gerginliğini atıp gülümsemeye çalıştı.

S:İ-iyiyiz!İyiyiz...Siz nasılsınız Selim bey?

S:Bende iyiyim,teşekkür ederim.
Dedi ve Yasemin hanıma doğru döndü Selim.

S:Kusura bakmayın Yasemin hanım.Acil bir hastam çıktığı için erken gelmek zorunda kaldım.Akşamda Defne ile yapmış olduğumuz bir plan var bu yüzden tek boş saatim bu saate kaldı.
Dediğinde Selim,istemsizce dudağımı dişlemiştim.
Dakka bir gol bir!Ömer "Defne ile yapmış olduğumuz plan"cümlesini duyar duymaz ateş saçan gözlerini gözlerime dikerken yüzüne bakma cesaretini bulamıyordum.Sinirlendiğini belirginleşen boyun damarlarından anlarken yutkundum ve gözlerimi kaçırdım.

Y:Ah öyle mi?!Çok sevindim!
Dedi Yasemin hanım sevinçle bana doğru dönerken.Hafif bir gülümseme ile karşılık verdim.
Daha fazlasını yapacak gücüm yoktu.Bir olay çıkmasından deli gibi korkuyordum!

Y:Bu arada!
Dedi heyecanla bir şeyi hatırlamış gibi Yasemin hanım.

Y:Siz Defne ile nereden tanışıyordunuz?Dün sormayı unuttum.

S:Biz eski sevgiliyiz.Çocukluk aşkı yani...
Dediğinde Selim,gözlerimi yumdum.Masadaki tüm gözlerin üzerime sabitlendiğine emindim.Aferin Selim!Aferin!Burası bunun söylenecek yeri mi?!Allahım şu an canımı al lütfen!Ömer Selimi öldürmeden kalkalım şu masadan lütfen!

Y:Aa!Öyle mi Defne?Dedi şaşırmış bir şekilde Yasemin hanım.Gözlerimi açtım ve gülümsemeye çalıştım.Aynı zamanda hafifçe başımı sallamıştım.

D:E-evet...Y-yani şöyle...Aslında eski sevgililik derken çocukluk ş-şeysi!İlahi biz işte!Ç-çocukluk yani!Ç-çocukluk salaklığı!Dedim ve yutkundum.
Durumu kurtarmaya çalışsamda başarılı olduğumu hiç sanmıyordum!Sinan bey endişe ile bana bakarken yüzünü buruşturmuştu.Ömerin gözlerine bakmaya cesaret dahi edemiyordum!Eğer bakarsam o alev topunun beni ezip geçeceğine emindim!Allahım lütfen şuradan sağ salim çıkmayı nasip et!

S:Öyle deme Defne,inanılmaz bir sevgililikti bizimkisi!Yıllar oldu ama hala unutamadım seni.
Dediğinde Selim,gözlerim fal taşı gibi açılmıştı.
Sanırım ölüm fermanım birazdan yazılacaktı!Acele ile Selimi doğru döndüm ve durumu toparlamaya çalıştım.

D:N-ne diyorsun Selim?!B-bunları burada konuşmasak mı acaba?Hıhıhı!
Gülümsemeye çalışsamda kalbime trafo bağlanmış gibi hissediyordum!İçinde bulunduğum durumun saçmalığıda neydi böyle?!

Ö:Öyle demeyin Defne hanım!Ne güzel Selim bey size ilan-ı aşk ediyor!
Dedi ima ile Ömer.Ses tonu kulaklarımı delip geçmişti.Her bir kelimeyi bastıra bastıra söylemişti.
Çekingen bir tavırla birlikte gözlerimi gözleri ile buluşturduğumda bunun bir işkence olduğunu düşünerek hızla önüme döndüm.Titreyen ellerimle birlikte su bardağını elime aldım ve birkaç yudum su içtim.Gerçekten kalp krizi geçirmek üzereyim!Allahım bir mucize olsunda kurtulayım şuradan!

S:Ee şey...B-biz kalsak mı Ömer?Daha sonra konuşuruz bu çalışma şeyini hm?Yasemin Selim beyle konuşsun kendi protokollerini...

Y:Aa gitmeyin canım!Selim bey yabancı değil ki...
Sonuçta sizinlede çalışan bir doktor.Hem sizdeki uygulamalarınıda bir duymuş olayım.
Dediğinde Yasemin hanım,Sinan bey sıkıntıyla hafif kalkmış olduğu sandalyeye yeniden oturdu.Endişeli olduğu belliydi.Tıpkı benim gibi!Sanırım ikimizde Ömerin Selime bir şey yapmasından korkuyorduk!