Emre: "Günaydın sevgilim."
Emre'den aldığı bu mesajla yatağında doğruldu Ayizi. Dün geceyi hatırladı tüm detaylarıyla.
"Sen bana evlilik teklifi etmedin ki," demişti ona. "Sadece sevgilim ol dedin."
Emre, "Ol o zaman," demişti. "Neden olmuyorsun?"
Ayizi hatırladıklarından sonra çocukça bir gülümsemeyle kendini yeniden sırt üstü yatağa bıraktı.
Ayizi: "Günaydın sevgilim."
Az sonra gülüşünü solduran şey, Ali'nin mesajı oldu.
Ali: Efo'yla görüştüm. Buluşalım istersen, video kaydını vereyim.
Tekrar doğrularak ayağa kalktı.
Ayizi: Hemen hazırlanıp çıkıyorum.
Bu kez Emre'ye de haber verdi. Gizlemesini gerektirecek bir durum kalmamış, Emre bizzat kızı takip ederek kendi gözleriyle her şeyi öğrenmişti zaten.
Ayizi: Ali'den kaydı alıp otele geçeceğim. Orada buluşalım.
Ali arabaya binip kapıyı ardından kapattığında umutsuz bakışlarını bir süre kızın yüzünde dolaştırdı. Sonra elindeki kamerayı ona uzattı.
"Çok teşekkür ederim Ali. Bu benim için çok önemliydi."
"Ne demek. Sana bir yardımım dokunduysa ne mutlu bana."
"Çok yardımcı oldun. Tekrar teşekkür ederim."
"Eğer yapabileceğim başka bir şey olursa ararsın. Bu arada Alpan'a ulaşırsan beni de haberdar et olur mu?"
"Olur, ederim."
"Umutsuz olma. Bu videoyu izledikten sonra da umudunu kaybetme. Efo'yu tanırım ama babamın oğlu değil ki her söylediğine inanayım."
Güldü Ayizi, "Tamam Ali," dedi. "Kendine iyi bak."
"Hoşça kal."
Ayizi otele sürdü. Emre'nin oturduğu masaya laptopu koyup kapağını kaldırdı. Güç tuşuna basarak heyecanla açılmasını beklerken USB kablosunun bir ucunu cihaza diğer ucunu labtopa bağladı. Emre'nin yanına oturup videoyu başlattı. Efo tam karşılarındaydı şimdi. Ali'nin ise sadece sesi duyuluyordu.
"Nasıl gidiyor Efo?"
"Bildiğin gibi Ali. Hangi rüzgar attı seni yine buralara?"
Ali güldü. "Vay be," dedi. "Burada beş yılım geçti şaka maka. Zor zamanlardı. Zor yıllar..."
"Ee, şimdi niye geldin? Alıştın da ayrı mı kalamıyorsun yoksa beni mi özledin?"
Ali küçük bir kahkaha attı. Emre gözlerini devirdi. Ayizi onları can kulağıyla dinliyordu.
"Bir ifade vermişsin," dedi Ali hafif ciddileşerek. "Onunla ilgili konuşmak için geldim."
"Hangi ifade?" diye sordu Efo. "Sürekli ifade veriyoruz."
"Alpan'la ilgili. Onu öldürdüğünü söylemişsin."
"Azat öldür dedi, ben de öldürdüm. Neyini konuşmaya geldin?"
Ayizi yutkundu. Emre'ye baktı. Emre çok rahat görünüyordu. Onun hiçbir sözüne itimat etmediği belliydi.
