Komşu Düşmanlığı.

26.

Silah patlamasıyla ellerimi direkt kulağıma götürüp kulaklarımı kapattım. Alp geri çekildi ve arkasına baktı. Sami Alp'in karşısında durmuş, üstüne üstlük vurulmuştu. Özgürler depoya girdiler ve Saminin yanına koştular. Alp direkt arkasını döndü ve, "Sami" dedi. Sami yerde, can çekişiyordu. Alp'in gözlerinden yaşlar dökülüyordu. "Sami bırakma beni" dedi. Sami zar zor, "düğününe gelemeyeceğim, kusura bakma" dedi. Ardından, acıyla inledi. Alp, "saçmalama oğlum, birlikte olacağız her zaman" dedi. Sami, "yiğenim olursa, adını Sami koymazsanız hortlar gelirim" dedi ve zor bir şekilde gülümsedi. Alp, Özgüre döndü ve, "Efsunu çıkar burdan" dedi. Özgür yanıma yaklaştı ve beni kucağına aldı. Ege bi yandan ambulansı arıyordu. Birden hareket ettiğim için gözlerim iyice kapandı. Ardından, karanlık kendine hapis etti beni. Duyduğum son şey, Alp'in Sami diyerek bağırmasıydı.

***

Gözlerimi açtığımda, beyaz hastane odasındaydım. Kızlar oturuyorlardı. "Sami, iyi mi?" diye sorduğumda kızların hepsi bana baktılar ve, "Efsun iyi misin? Efsun nasılsın?" gibi sorular sormaya başladılar. Sinirle, "ya ben iyiyim" dedim. Ardından, "Alp nerde, Sami iyi mi?" dedim. Sude, "Alp ara sıra yanına geliyor. Sami yoğun bakımda" dedi. Ardından, "sanırım yaşama ihtimali azmış" dedi. Dolu gözlerle, "Alpi Sami kurtardı" dedim. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Pelin yanıma geldi ve sarıldı, halime acıyan gözlerle bakıyorlardı. İreme döndüm ve, "Alp gelsin" dedim. İrem ayağa kalktı ve, "ben Alpi çağırayım" dedi. İrem gidince arkasından baktım sadece. Pelin bi yandan göz yaşlarımı siliyordu. Beyza su uzattığında, "istemiyorum" dedim. Beyza ısrarla uzattığı için uzatmak istemediğim için suyu içtim. Alp içeri girdiğinde, onu görünce tekrar hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.

Alp endişeli bir şekilde yanıma gelip oturdu. Ardından kızların dışarı çıkmasını bekledi. Kızlar dışarı çıkınca dudaklarını öpmeye başladım. Alp belimden tuttu ve iyice kendine çekti. Geri çekildiğimde, gözlerimde ki yaşları sildi. Ardından, "o kadar korktum ki sana bir şey olacak diye" diye fısıldadı. Ardından dudağıma öpücük bıraktı. Ardından, "sana bir şey olsaydı kendimi asla affetmezdim Efsun" dedi. Ardından gözlerinden yaşlar döküldü. Alp'in ağladığını görünce benimde gözlerim dolmuştu. Burnumu çektim ve, "Sami?" dedim. Alp hüzünle, "bilmiyorum, yaşama ihtimali azmış" dedi. Mavi, okyanus gözlerinden yaşlar dökülüyordu. Alpi bu şekilde görmek beni gerçekten yaralıyordu.

Yanıma uzandı ve beni göğüsüne çekti. Kafamı boynuna soktum ve öpücük bıraktım. Alp, "bu akşam burdasın sadece, sonra eve git dinlen" dedi. Hüzünle, "gitmek istemiyorum" dedim. Alp, "ara sıra yanına geleceğim söz veriyorum" dedi. Ardından, "ya sana bir şey olsaydı, o zaman napardım ben?" dedi. Tekrar gözlerimden yaşlar geldiğinde, gözlerimde ki yaşları elleriyle sildi. Ardından, "bana karşı çok güçlü gözüken Efsun, yıkılma lütfen" dedi. Ardından, "Efsunum" diye fısıldadı. Saçlarımı öptü ve okşadı.

Dolu gözlerle yüzüne baktım sadece. Hıçkıra hıçkıra ağlamamak için kendimi sıkıyordum. Alp, "her şey düzelecek söz veriyorum" dedi. Ardından, "uyuman lazım" dedi. Dolu gözlerle, "uyumak istemiyorum" dedim. Alp, "uyumamız lazım" dedi. Dolu gözlerle, "gitmeyeceksin değil mi?" dedim. Alp, "gitmeyeceğim, hadi dinlen birazcık" dedi. Kafamı salladım ve kedi gibi kıvrılıp boynuna sokuldum. Alp kokumu içine çekti ve okyanus rengi olan gözlerini kapattı..